حاج آقا دست یخ زده ی حاج خانم را گرفته و همراه دست خودش، روی موهای سراب گذاشت.   گونه اش را هم همانجا فشرد و بینی بالا کشید. تکخندی زده و با آرامش چشم بست.   _ نمرده عزیزم، همینجاست… این همه وقت جلوی چشممون بوده و نفهمیدیم…   حالا نوبت دیوانگی حاج خانم بود. ناباور و

    دادخواست طلاق بود  و من ناباور لبخند زدم     _این چیه؟     _فکر کردم حداقل سواد خوندن نوشتن داری؟     صدای زیبا مثل خوره تو سرم وول میخورد ولی من باور نکردم     _شوخی داری میکنی با من…….آره؟     جوابی نداد و فقط با پوزخند و تحقیر داشت نگام میکرد، انگار کلمات و

        شهاب خونابه ی دهانش را با زجر فرو بلعید … و بعد آهسته و عصبی شروع کرد به خندیدن .   چقدر بدبخت شده بود که حتی ساسان به حالش ترحم می کرد ! به چه روزی افتاده بود که حتی این ناآدم برایش دل می سوزاند !   – رئیستون ! … رئیستون چه گهیه

        امیر با صدای ویبره گوشی اش چشم باز کرد و خواست ان را بردارد که نتوانست. نگاهش به رستا خورد و لبخند کل صورتش را فرا گرفت.     رستا تنها با یک تاپ و شورتک توی آغوشش گوله شده بود. قرار بود شیطنت نکنند اما نشد و تنها به عشق بازی بسنده کردند…   بوسه