یزدان پلک بست ……………. دلهره و التهاب در صدای گندم چیزی نبود که گوش های تیز و حساس او قادر به تشخیصش نباشد .       ـ تو کنارم باشی تمام دردام یه ذره یه ذره آروم می گیره . حالا به چیزی فکر نکن و فقط بخواب ………… صبح که بیدارشی ، من همینجوری

        آرام و زمزمه مانند گفت :       ـ پات شکسته و به من میگی وضع پات خوبه ؟؟؟ اونم تو چنین شرایطی ؟؟؟       معین یک قدم به سمت یزدان جلو رفت که درد در پایش نشست و چهره اش بی اختیار درهم کشیده شد :       ـ یزدان خان

        یزدان بدون آنکه نگاهش کند ، جوابش را داد :       ـ تو همینجا تو خونه می مونی .       گندم ابرو درهم کشیده ، خودش را بیشتر به سمت یزدان کشید . خانه می ماند ؟       ـ یعنی ………… نیام ؟؟؟       یزدان هنوز هم نگاهش

        یزدان تمام آن شب را در خوابی عمیق فرو رفت . تنها گاهی پلک های عرق کرده اش را باز میکرد و به گندمی که نگران بالا سرش نشسته بود ، نگاه کوتاهی می انداخت و باز پلک هایش روی هم می افتاد و درون خواب عمیقش فرو می رفت .       آنقدر آن

        اما الان ……………. با به خطر افتادن جان یزدانش ، حس می کرد الان با تمام وجود طالب همان حسی بود که او را به هول و ولا می انداخت .       صورتش را روی سینه او جا به جا کرد و سر بالا کشید و بار دیگر چشمان بسته او را نگاهی انداخت

      گندم لبانش را روی هم فشرد که باز هم قطره اشکی روی گونه اش رد انداخت و آرام به زیر چانه اش رفت .       ـ انجام ……….. انجامش میدم .       یزدان خوبه ای زیر لب زمزمه کرد و با ابرو به حوله لوله شده کنارش اشاره کرد .      

          با توقف ماشین جلوی در خانه اشان ، یزدان با نفس هایی عمیق و دردی که انگار به حد اَعلای خودش رسیده بود ، سر به متکای صندلی اش تکیه داد و لباس را روی زخمش فشرد و پلک بست ………….. ضعف اندک اندک چیره میشد و قدرتش را تحلیل می برد .    

        تمام جان گندم از خشم می لرزید …………. خشمی که هرگز در گذشته همانندش را در وجود حس نکرده بود .       پشت سر مرد در فاصله چهار متری اش ایستاد و سر اسلحه اش را بالا آورد و سمت چپ سینه اش را نشانه گرفت و بدون کوچک ترین اتلاف وقتی انگشتش را

          یزدان دست چپش را آرام به سمت درز پشت شلوارش رساند که نوید به سرعت کلت درون دستش را رو به او بالا گرفت :       ـ دستت و بنداز یزدان خان .       و نزدیک آمد و در حالی که حتی برای ثانیه ای نگاهش را از روی یزدان بلند

        چند خانه را دور زد و سعی کرد اینبار از پشت سرشان در بیاید ………….. اینجا را برای همین خانه های کاهگلی با فاصله از همش دوست داشت ……….. جایی که فضای مناسبی برای مانور و غافل گیری فراهم می کرد .       پشت دیواری سنگر گرفت که کاملاً پشت سر آنها قرار می

        ـ همش و قربان ؟       یزدان دو دستش را در جیب شلوارش کرد و در حالی که نگاه رضایت بخشش دوری در سالن بزرگ کارخانه میزد ، سری برای او تکان داد .       ـ آره .       زمان زیادی نگذشت که با شنیدن صدای کوبنده قدم هایی از

          گندم پلک زد و سرش به یک سمت کج شد که موهای رها بر روی شانه اش روی هوا تابی برداشت .       ـ بعد همه این جا به جایی هات ………… موفقیت آمیز بود ؟       یزدان باز هم با همان نقاب خونسرد و بی تفاوت نشانده بر روی صورتش

        در حالی که نگاهش را از او می گرفت و به سینی بزرگ درون دستش می داد ، آب دهانش را پایین فرستاد و گوشه زبانش را گزید .       این ضربان قلب بالا رفته ………….. این نفس های به لرز افتاده ………… این دمای سر به فلک کشیده …………. این نگاه گریزان شده

        دوش سر سری چند دقیقه ای گرفت و با حس و حال بهتری از حمام خارج شد و با ورودش به خانه ، چشمانش بلافاصله روی گندمی که با چشمان پف کرده و خواب آلود بر روی دشک نشسته بود و دستانش را با سرش برده و عضلات تنش را کش می داد ، نشست .

        یزدان ابرو درهم کشیده پفی کرد و پلک هایش را گشود :       ـ بلندشو بیا اینجا بخواب …………… اصلاً مگه خودت چقدر هیکل داری که به بیشتر از این فضا جا برای خواب احتیاج داشته باشی ؟ بیا ببینم .       گندم سمت کاناپه رفت و لبه اش نشست و نگاهش