محمد روبرویش نشست و نگاه ارسلان به جمع شدن چهره اش ماند: حالت بهتر نشده؟ _خوبم اقا… یکم لنگ میزنم ولی میشه تحمل کرد. ارسلان سر تکان داد: خب؟ اخبار و بگو… محمد صاف نشست: شاهرخ و دانیار همو میبینن آقا. یعنی یکی دوبار دانیار رفت خونه ی شاهرخ…

  دانیار نگاهی به اطرافش انداخت و انگشتانش دور فنجان قهوه حلقه شد. لبخند زد… سرد و بی روح! طعم مرد مقابلش از یک روباه هم بیشتر بود! _دعوت کردن من به ویلای شخصیت حتما دلیل خاص و مهمی داره شاهرخ خان. شاهرخ تک تک حرکاتش را پایید. داشت ریسک…

  _میخوای یه سرم بزنی؟ یاسمین نگاهش نکرد: نه… من خوبم. دروغ می‌گفت. از وقتی آن صحنه را دیده بود مدام تهوع داشت و معده درد امانش را بریده بود. ارسلان رنگ به رنگ شدن چهره اش را میدید اما گوش دخترک به هیچ چیز بدهکار نبود. نشسته بود روی…

  زبان یاسمین بند آمده و فقط خیره شده بود به دو مرد سیاهپوشی که حتی صورت هایشان هم پوشیده بود. آسو از ترس سرجایش خشک شد: شماها کی هستین؟ اسلحه ی آن ها سمت دخترها بود و جرات نداشتند تکان بخورند. تمام ذهن یاسمین در یک لحظه پرکشید سمت…

  ارسلان لگد محکمی به جعبه ی مقابلش زد و آن را به شدت عقب هل داد: بچه گیر آوردین؟ _قرار ما همین بود. _قرار ما انداختن جنس بنجل به من نبود… جمع کن بساطت و… _ارسلان خان شما هر چی سفارش دادین همونو آوردیم. این همه خطر و به…

  _زده به سرت متین؟ هنوز متعجب بود و انگار باور نمی‌کرد که او همچین پیشنهادی داده باشد. _پهلوت زخمی شده یا مغزت؟ چشم های ملتمس متین سمت یاسمین برگشت که ساکت کنار ارسلان نشسته بود. _تو یه چیزی بگو… یاسمین سرش را تکان داد: گردن من ننداز خواهشا… سر…

  ارسلان میان سکوت زجرآورش سیگاری از پاکت بیرون کشید و فندک را زیرش گرفت. دلش آرام نبود اما غرورش شده بود عایقی محکم تا صدای قلبش را نشنود. صاف نشست و بوی سیگار به مشمام دخترک رسید و تنش زیر پتوی نازک مچاله شد. چیزی نمانده بود صدای گریه…

  _شما همسر اون آقایی؟ یاسمین لب هایش را کج کرد: اره همسر آقای دیو… آسو بی رمق سر تکان داد. دل خوشی برای ادامه ی حرف زدن با او نداشت! _میشه ازش بپرسی از حال متین خبر داره یا نه؟ یاسمین ابرو جمع کرد: انقدر نگران حال متینی؟ آسو…

  یاسمین پشت چشمی نازک کرد و روی تشک نشست. اتاق گرم بود و به همین خاطر مجبور شده بود بیشتر لباس هایش را درآورد. کش و قوسی به تنش داد و موهای بلندش را با گیره بالای سرش بست. ارسلان تمام مدت خیرت اش بود که دخترک بیخیال پرسید:…

  _دوباره کشتنت براشون کار سختی نیست متین. _اما آقا… _بهشون اعتماد نکن ولی رفتارتم عادی باشه که شک نکنن. باید خودم بیام ببینم چه خبره! متین چشمی گفت و نشانی روستا را تا جایی که بلد بود برایش توضیح داد. ارسلان تماس را قطع کرد و چنگ به موهایش…

  دست های ارسلان از کمرش افتاد و لبخند محوی زد. بیش از این نمیتوانست خوددار باشد… نگران شده بود و حس میکرد خدا برای اولین بار در زندگی نگاهش کرده که حالا دخترک سالم است. حتی فکر اینکه بلایی سرش می‌آمد چهارستون بدنش را می‌لرزاند. بی اراده دست هایش…

  _نه آقا… فکر کنم تیراندازی اطراف روستاست کسی داخل نمیاد. محمد آشفته دور خودش چرخید: اگه الان چند نفری بریم بیرون اوضاع بدتر میشه. شک میکنن بهمون! سمت دیلان برگشت: شما ساکنین روستا رو کامل میشناسین؟ زن به سختی زبان باز کرد: اره کاکه. ولی مردهاشان الان نیستند. بهرام…

  دیلان برایش ناهار آورده و سعی کرده بود چند کلمه ایی باهاش حرف بزند اما یاسمین انقدر آشفته و نگران بود که حتی نمی‌توانست درست به کلمات و لهجه ی زن فکر کند. نگران بود… ارسلان گفته بود جای خطرناکی میرود و پنج شیش ساعت بود هیچ خبری ازش…

  _کاری از دست من واسه سکته کردن تو برنمیاد. یاسمین لب برچید و ارسلان به رختخوابش برگشت. دخترک با ترس به در و دیوار نگاه میکرد…  سر روی زانویش گذاشت و در دل دعا کرد تمام این لحظات کابوس باشد. راضی بود برگردد به عمارت و همان اتاق و…

  یاسمین روی زمین نشست و پاهایش را توی شکمش جمع کرد. نگاهش چرخید توی اتاقی که شاید ده متر هم نمیشد و جز یک دست رختخواب و تلویزیونی کوچک چیزی نداشت… یاسمین با غصه به ارسلان نگاه کرد… _اینجا باید بمونیم؟! _نه یه اتاق سی متری ته حیاط هست…