رمان طلوع پارت ۲۶
تکیه دادم به کانتر پشت سرم…ناامیدتر از همیشه….چشمام مدام پر و خالی میشه و انگار ته خطی که میگن همین نقطه ای هست که من بدبخت وایسادم…. صدای زنگ موبایلم برام از صدای ناقوس مرگ بدتره….کاش خدا الان جونمو میگرفت….چی دارم بهش بگم….برا چندمین بار زنگ میخوره و اسم امیرعلی رو صفحه ش به نمایش در میاد…. جرات