همونطوری که با کنجکاوی نگاهش رو به اطراف میچرخوند لب زد : – برای دیدن “گندم” اومدم … راستی کجاست ؟؟ اشاره ای به ته کارگاه کردم – خسته بود بچه ام ، خوابوندمش اونجا چشم غره ای بهم رفت – خوب میاوردیش پیش من و گُل بانو – نمیشه که همیشه مزاحم شما بشم – واه چه مزاحمتی

  _نمیذارم اینطور بمونه ، اما بدون بعدش به ضرره خودته تماسو قطع کردم اما نگاه دو دل آوا ناراحتم میکرد ، نمیدونستم کجا چیکار کردم که اینجور شک داشت بهم بلند شدم قبل حرف زدنشون گفتم _میرم استراحت کنم ، امشبو فراموش کنید. انقدر عصبی شده بودم و حرص خورده بودم سر درد داشتم و بدتر از اون حرارت

  لب و دهانم به لرزه می افتد. شنیدن اسمم از زبان او یعنی فاتحه! -اشهدو انّ… سوری سقلمه ای به پهلویم میزند و لالم میکند! زیر نگاه پرحرص و کینه اش، سرم را با دست میگیرم و ناله میکنم: -وای من حالم خوب نیست…فشارم رفته زیر صفر…احساس غش کردن دارم! کجخندی میزند. چشم میبندم که نبینم. سوره بازویم را

  _ چیزی نیست. اینبار تارخ غرید: _ پرسیدم کجایی؟ لحن تند تارخ برای بهم ریختن افرا کافی بود. جیغ زد: _ به چه حقی سرم داد میزنی؟ فکر کردی چون بیکس و کارم میتونی هر جور دلت خواست باهام حرف بزنی؟ ابروهای تارخ بال پریدند! افرا از چه چیزی حرف میزد؟ چه اتفاقی برایش رخ داده بود. بوقهای پیدرپی

  #فلش بک سه سال قبل :   وای زهرا قفلی زدی رو من ولم نمیکنی   – غزال احمق عاشقش شدی ، چرا نمیفهمی   اشک در چشمان دریایی اش حلقه زد : نخیرم اصلا اینطور نیست   – وای غزال الان دردت چیه ؟ دوسش داری ، خودتم میدونی اینو . به فرض محال بتونی منو گول بزنی

  ظاهرا دیگه طاقت و تحمل سیگار نکشیدن رو نداشت برای همین گفت: -ماشینو نگه دار بدو برای من سیگار بخر! انگار داشت به نوکرش امرو نهی میکرد.نکنه واقعا فکر کرده من نوکر خونوادگیشونم.با اخم و جدیدت پرسیدم: -حالا نمیشه نکشی!؟ رک و صریح و گستاخانه و حتی بهتره بگم خیلی غیر محترمانه گفت: -نه نمیشه بدو برو برام بخر!

  اشک چشمانش را پاک کرد اما به ثانیه نکشیده دوباره صورتش خیس شد _من بخاطر قلبم جلو رفتم هومن این تنها راه بود هومن بهت زده خندید : _تو خواستی ؟! تو خودتو پیشکشش کردی ؟! دلارای بغض کرده نگاه دزدید و هومن پوزخند زد _خودتو دو دستی تقدیمش کردی تا کنارش باشی ؟ انقدر ساده لوح و احمق

  عزیزراه رفته رو برگشت و سرم روی آغوشش گرفت.. دستمو دور کمرش حلقه کردم و اجازه دادم بغض راه گلوم رو باز کنه.. _توکه اینقدر دوستش داری چرا گذاشتی بره؟ _دوستش ندارم عزیز.. ازش متنفرم.. اونقدر ازش متنفرم که نمیدونم چطور بانبودش زندگی کنم.. _ببخش مادر.. اگه تا این حد نبودش اذیتت میکنه از اشتباهش چشم پوشی کن و

  کاووس قل قلی کرد و دودش را بی خیال از بینی اش بیرون فرستاد و به اویی که با چشمان خشمگین مقابلش ایستاده بود نگاه کرد و واکنشی در برابر خبری که یزدان به او می داد ، نشان نداد و تنها به قل قل کردنش ادامه داد و منتظر ادامه حرف او ماند : ـ کجا فرستاده بودینش

  – میــــران؟ با بهت و خنده اسمش و به زبون آوردم.. ولی هیچ اثری از شوخی تو چهره اش نبود! برعکس انگار کاملاً جدی این حرف و به زبون آورد و حتی با یه کم دقت می تونستم تغییر رنگ پوستشم که داشت به سمت قرمز شدن می رفت و تشخیص بدم.. یعنی… جدی جدی همین حرکت ساده ام..

  لبخندی زدم و باشوخی و لودگی گفتم: _خب اینجوری که جدی جدی عاشقت میشم! لبخند بامزه ای زد و گفت: _برو دیگه بچه شیطونی نکن! این چشم های عاشق حالا حالاها عاشق کسی نمیشن! ازش تشکر کردم وازماشین پیاده شدم و برگشتم به هتل.. پندار و آمنه مشغول بازی با شرطنج بودن و با دیدن من هر دوتاشون یک

  دست و صورتم رو خشک کردم و قدم زنان به سمت آشپزخونه رفتم. پشت صندلی نشسته بود ودرحالی که تلفنی با امیر صحبت میکرد آروم و سر حوصله وقتهایی که فقط حرف گوش میکرد چایی میخورد. موهام رو پشت گوش جمع نگه داشتم و نگاهی به میز انداختم. چرا من هیچوقت فکر نمیکردم شهرام از اون مدل پسرایی باشه

  سرمو جلو بردم که با تموم قدرتش توی چشمم فوت کرد و بغض کرده گفت : – حالا خوب شدی مامانی ؟؟ – آره درد بلات به قلبم مگه میشه تو باشی و من خوب نباشم نمکی خندید و با وجود عروسک توی بغلش روی پام نشست و سرش رو به سینه ام چسبوند عطر موهاش رو عمیق نفس