××××××××× #part_162 این مدت جایی نبود که نرفته باشیم و نگشته باشیم ، قرار بود چند روزی بریم شیراز و بعد برگردیم و زندگیمونو از سر بگیریم. _رادان _جانم _میشه بریم گرگان ؟! بعدش بریم شیراز ؟! _الان؟! خیلی یهویی ؟ _نمیدونم ، یهویی دلم خیلی خواست برم ، میشه بریم ؟! _دلت تنگ شده واسه اون دوقلو های ..
نفس عمیقی کشیدم و لبخند تلخی که زدم دست خودم نبود. قوری را گذاشتم و کمر به کابینت تکیه زدم: _ مگه باید کاری کنم؟ نگاهش شوکه شد، به ارامی گفت: _ اینکه، اینکه رفتی خاستگاری لاله…فکر کردم نقشه‌ای چیزی داری، چمیدونم…یعنی، یعنی همینجوری داداشمو ول کردی؟ تیز نگاهش کردم، چه میگفت؟
بهت زده سرش را به سمت در چرخاند و با ندیدن کسی مطمئن شد که صدا از داخل حیاط است! از پنجره‌ی کوچک اشپزخانه به بیرون خیره شد و چشمش به محمد افتاد. با یک دست مینو را در اغوش گرفته بود و سر و صورتش را بوسه باران میکرد و در دست دیگرش دستی گلی
یک روز بیا و تا •ابَـــــد• بمان •کســــی• چه می داند..؟! شاید •اَبـــد• همان چند دقیقه‌ِای باشد که در آغوشِ «تُــــو» میگُذرد..🥺♥️
#پارت_4 •┄┄┄┄┄┅•🤍🌚•┅┄┄┄┄┄• مراسم خیمه شب بازی امشبشان هم کم کم در حال اتمام بود … با اینکه در جمع سهام دار ها و کله گنده های کارخانه دار نشسته بود اما تمام حواسش پی فرناز بود که کمی‌آن طرف تر روی راحتی نشسته و با سادگی تمام درحال عشوه ریختن برای پسر گرگ تر از پدرِ ،
البته که قرار نیست از کارتی که بهم داده استفاده کنم؛ اما همین که سعی کرده همه‌ی نیازهای احتمالیمو برطرف کنه خودش نشون از خوب بودنش نمیده؟ و همه‌ی این ها درحالیه که من یه اجبار و بار اضافی توی زندگیشم. حتی تا حد زیادی آبروشو توی خطر انداختم و به باد دادم. من
ـ گفت برای صبحونه بریم محوطه استخر . مثل اینکه فرهاد استخر پارتی گرفته . ـ پس سورپرایز بعدیش این بود . و همراه با پفی از تخت پایین رفت و مستقیماً به سمت حمام راه افتاد . این تن خسته و له و لورده اش قبل از هر چیزی
#پارت_2 •┄┄┄┄┄┅•🦋•┅┄┄┄┄┄• فلش بک روی صندلی نشسته بودم و گل‌ولای میان انگشتانم را پاک می‌کردم. نگاهم از پنجره‌ی کوچک زیر زمین مدام روی در باغ متمرکز می‌شد. اگر قبل از آمدن مهمان‌ها خودم را به خانه نمی رسانده و دوش نمی‌گرفتم بی‌شک این‌بار مامان زهره مرا از فرزندی خلع میکرد. می‌‌دانستم گونه‌هایم از رنگ روی سفال نقش گرفته و سر
#پارت_3 •┄┄┄┄┄┅•🌚🤍•┅┄┄┄┄┄• مانند همیشه جمعیت مرفهین بی‌درد مشغول عیش و نوششان هستند و گه گاهی هم در مورد کار نطقی میکنند سپندار با دیدنش از دور جام توی دستش را به سلامتی اش بالا میگیرد و مثل همیشه ناچار به حفظ ظاهر است …! گاهی فکر میکرد اگر مادرش را در زندگی اش نداشت سپندار را
برعکس من اون اصلاً نگاهم نمی کرد و همچنان با اخمای آویزون به زمین زل زده بود.. تا این که طاقت نیاوردم و صدای لرزونم و انداختم تو سرم: – حرف بزن دیگــــــــه! سرش و بلند کرد و جوری نگاهم کرد که نفسم تو سینه حبس شد.. حتی قبل از این که چیزی بگه داشتم خودم
نرگس هیچی نگفت و فرزان فقط یک قدم به جلو گذاشت… احساس کردم بغض داره اما نمیخواد بشکنه! فقط صدای نفسای خش دارش بود که به گوشمون می‌رسید و صدای مادرش دوباره بلند شد _نرگس؟! با ویلچر سمتمون برگشت و من چهره شکستش و موهای سفیدش رو دیدم! هر لحظه منتظر بودم از دیدن فرزان و وجود