#part_164   _اول از همه مامانم رو از دست دادم ، هنوزم نبودش مثل یه خار تو چشممه ، هنوز نبودش باعث خلأ تو زندگیمه ، اونموقع بابام بود ، آوا بود ، الان ؟! هیچکدومشون نیستن ، تنهام گذاشتن همشون ، نگفتن یه آرامی اینجا از نبودشون دق میکنه ، نگفتن تنها بمونم به چه امیدی زندگی کنم؟! زندگی

داشتم بادمجون از وانت فروشیه میخریدم دیدم الهام اومد پرسید اقا اینا بادمجونن فروشنده گف نه خانم اینا موزن باباشون فوت کرده سیاه پوشیدن چت روم های بعدی ۱۲۸)هلیا ۱۲۹)آزاده ۱۳۰)آتنا ۱۳۱)آرامش ۱۳۲)ساحل

#part_163   تو بغل رادان نشستم و اشکام ریختن و رادان موهامو نوازش میکرد _یعنی واقعا دیگه آوایی نیست؟! حرفی نزد و به کارش ادامه داد . دلم برای آرام خون بود ، خانوادشو از دست داده بود و تنها خودش مونده بود.   ×××××××× با آرام اومده بودیم سر خاک و من هنوز باور نمی کردم که دیگه آوایی

        صبح که از خواب بیدار شدم اولین چیزی که به ذهنم هجوم اورد اوضاع کیمیا بود!   استرس او دامن من را هم گرفته بود و میترسیدم کسی چیزی بفهمد!   از تخت پایین امدم، ساعت هفت صبح را نشان میداد. احتمالا قباد در این ساعت تازه بیدار میشپد تا به سرکار برود!   به ارامی

    خلاصه رمان :     نیاز دختر شرو شیطونیه که مدرک هتل داری خونده تا وقتی کار براش پیدا بشه تفریحی جیب بری میکنه اما کیف و به صاحباشون برمیگردونه ( دیوانس) ازطریق یه دوست کار پیدا میکنه تو هتل تهران سر یه اتفاقاتی میشه مدیراجرایی هتل دستشه تا زمانیه که صاحب هتل ک پسر جونیه برگرده از

    خلاصه رمان :       همه چیز از یک تصادف شروع شد، روزی که لحظات تلخی و به همراه خود آورد ولی می ارزید به آرزویی که سالها دنبالش باشی و بهش نرسی، به یک نمایشگاه تابلوهای نقاشی می ارزید، به یک شاهکار می ارزید، به یک عشق می ارزید، به یک زندگی عالی می ارزید، به

      آهی کشیدم.   آخر سرهم بحث کاملا به بیراهه رفت و از مسیری که توی ذهنم بود دور شد.   می‌خواستم از اقا ابراهیم درباره‌ی آشناییش با هامین و کار کردنش توی این عمارت بپرسم اما به جز چندتا توضیح ناقص چیز زیادی دستمو نگرفت….   چون این وسط یه پرنده ی وراج بود که مدام وسط

گندم از گوشه چشم نگاهی به اویی که پشت دراوری که لحظه پیش او پشتش نشسته بود ، انداخت ………….. یزدان سشوار را به دست گرفته بود و موهای مرطوبش را خشک می کرد . ـ هنوز نه . ـ پس عجله کن . گندمی سری تکان داد و به سمت ساکش راه افتاد و بالای آن چمباته ای زد

#پارت_4 •┄┄┄┄┄┅•🦋•┅┄┄┄┄┄•   قبل از این که از زیر زمین بیرون بدوم صدای محکم و سنگینیش باعث شد چند لحظه مکث کنم. _بهت اجازه میدم بری آنائل کوچولو… ولی هیچوقت لازم نیست از نامی بترسی!   با دو از مقابل چشمان نریمان گذشتم.   صدای خندانش که در گوشم پیچید لبم را محکم گاز گرفتم. _شماره بدم خوشگله؟   این

  بدترین روز عمرش را گذرانده بود. گوشه ای از ذهنش کنار سراب جا مانده بود و بخش عظیمش غصه ی نگار و آتشی که به زندگی اش افتاده بود را میخورد.   دیگر جایی برای غصه خوردن به حال و روز مادرش نداشت. مادری که ثانیه ای حرف او را باور نکرده بود!   بی توجهی حامی برای حاج

      موبایل در جیبش لرزید   بی حوصله نگاهی به دخترک انداخت که معلوم بود به سختی روی پاهایش می ایستد اما با این همه بهوش بود   بچه را روی زمین گذاشت و خیره صفحه موبایلش شد   با دیدن شماره هاتف ابرو در هم کشید   هاوژین دستش را به در گرفت و خودش را نگه

#پارت_5 •┄┄┄┄┄┅•🤍🌚•┅┄┄┄┄┄•   هردو خوب می‌دانستند موس موس این جماعت همه به اعتبار پدر او بود   هرچه که بود تا یک سال پیش پدرش جزو مهم ترین کارخانه داران و آدم های با نفوذ این کار  محسوب میشد   که هنوز هم هیچ کس از ورشکستگی یک شبه و دق کردنش خبر نداشت ؛ جز او و مردک رذل

        – کدوم زندگی درین؟ به خاطر اون سوییت قوطی کبریتت می خوای بمونی.. یا اون هتلی که ازش اخراج شدی؟ یا اون دانشگاه و مدرکی که به هیچ دردت نمی خوره؟ یا داییت و زن داییت که دو زار برات ارزش قائل نیستن.. دقیقاً چی داری این جا که نمی تونی دل بکنی ازش؟ منم بلند

    نیم نگاهی به آیدین‌ کرد و با صدایی که دلیل لرزشش برام‌ گنگ بود گفت: _من نمی‌دونم چی جوری بگم وایسین وایسین الان… الان   مکث کرد و لرزش صداش به وضوح پیدا بود و من نگاهم به تک تک حرکاتش بود! چِش شده بود این دختر؟! آیدین که متوجه حال آوا شد با تعجب نیم نگاهی به