کیمیا بیرون رفت و من به او قول دادم که حتما برایش فکری میکنم و نیاز نیست نگران باشد.   گفتم که توکلش به خدا باشد و قطعا، راهی برای نجات هست…حتی ممکن است حکمتی داشته باشد که زندگی‌ خوبی برایش رقم بزند!   با اینکه زیاد باورم نکرد، اما انگار دوست داشت قبول کند، گفتم

  -بیخود میگی، بگیر بخواب بینَم! مات میشوم: -وا… غر میزند: -ترسوندیم زن! تا ما رو سکته ندی ول نمیکنی نه؟ لب و لوچه ام از لحنش جمع میشود: -خب باید بری دکتر… اصلا برو پزشکی قانونی، ازش شکایت کن…   پوزخندی میزند و بی اعصاب میگوید:     -شکایت از کی؟ اون بنده خدا آخه شکایت کردن داره؟ از

#پارت_17   •┄┄┄┄┄┅•🤍🌚•┅┄┄┄┄┄•   صبحانه ای آراز را کامل می‌دهد و به بازی گوشی ها و حرف های نصفه نیمه ای که میزند گوش می‌کند   این بچه شاید کمتر از دو سال داشت … چطور یه مادر دلش می آمد کودکی به این دلبری را از خود براند !     به فکر رفته بود و حواسش به اطرافش

#پارت_24   •┄┄┄┄┄┅•🦋•┅┄┄┄┄┄• با شنیدن حرفش سریع قفل در را باز کردم و به او اجازه‌ی نشستن دادم.   با تمام اتفاقات بین باربد و داریوش هنوز سرکلاس آنقدر جدی و مقرراتی بود که هردو مانند سگی رام شده از او می‌ترسیدیم.   ماشین را به راه انداختم و به سمت دانشگاه راندم.   مسیر نیم ساعته را طی یک

#پارت_23   •┄┄┄┄┄┅•🦋•┅┄┄┄┄┄• بعد از چند لحظه که میان سکوت سنگینی گذشت ماشین را کنار پیاده رو پارک کرد.   با تعجب نگاهش کردم. _چرا وایسادی؟ هنوز نرسیدیم که.   نگاه غد و پر اخمش را به چشمانم دوخت. _پیاده شو به اون داریوش همه چیز تموم بگو بیاد دنبالت در شان شما نیست کنار منه هیچی ندار بشینی!  

  خلاصه رمان:           عقاب داستان دختری به نام دلوینه که با مادر و برادر جوونش زندگی میکنه و با اخراج شدن از شرکتِ بیمه داییش ، با یک کارخانه لاستیک سازی آشنا میشه و تمام تلاشش رو میکنه که برای هندل کردنِ اوضاع سخت زندگیش در اون جا استخدام بشه و در این بین فرصت

        نمی‌دونم چطور از پشت میز پریدم و بلند شدم.   هنوز اون لبخند کریه مرد و چشم‌های شرور شیما تو ذهنمه.   باقی شب خودمو توی توالت زندانی کردم و بیرون نیومدم.   حتی بعد از مهمونی هم مجبور شدم به نارضایتی و حرف‌های تند بابا به خاطر نبودن توی مهمونی گوش بدم.   اونم وقتی

        به نظرش اینکه تا این حد به یزدان وابسته شده بود چیز آنچنان عجیب غریب و غیر معمولی برای اویی که در زندگی اش نه خبری از خویش و قوم خاصی بود و نه پدر مادری ، نبود . یزدان تنها عنصر حقیقی و ماندگار درون زندگی اش بود .       با افتادن خورشید

          اما بعد از اتفاق اون شب.. بعد از تعریف کردن ماجرا.. اینبار از زبون من.. بعد از این که فهمید با کوروش همدست شدم تو زمین زدنش.. چرا بازم نامه رو بین این وسایل گذاشته بود تا به دستم برسه؟ من که حتی.. قسمت های اولشم دیگه می دونستم لزومی به تکرارش نبود.. می تونست

    ×××   کش و قوصی به بدنم دادم، برگه های رو میز و برداشتم و از دفترم زدم بیرون!… سمت میز منشی جاوید رفتم و با لبخند گفتم: _اینارو مطالعه کردم با اکثر موارد موافقم جز یه چند مورد که خودم بعدا به آقای آریانمهر اطلاع میدم اینارو فقط به دستشون برسون   سری تکون داد و برگه

      دوستم ساحل با امیر که  پسر خیلی پولداری بود  دوست شده بود و تصمیم داشت هر طور شده باهاش عروسی کنه ، تو یه مهمونی یه دفعه از دهنش پرید که 5 ساله دفتر خاطرات داره و همه چیزشو توش می نویسه ، این آقا هم گیر داد که دفتر خاطراتتو بده من بخونم! از فردای اون