پشت چشمی برایش نازک کردم. _می‌شه انقدر ادای قربانی‌ها رو در نیاری؟ چیزی بود که هردومون خواستیمش! لب‌هایش را بهم فشرد. چشم‌هایش هنوز سرد بودند. _یه‌لحظه کنترلم رو از دست دادم! دیگه هیچوقت تکرار نمی‌شه! سرم را کمی کج کردم که موهای فرم روی شانه‌ام ریخت. _خیلی هم مطمئن نباش! با آشفتگی تذکر
نگار تک خنده‌ای کرد. _به‌خدا که من آخر از این رابطه‌ی شما سر در نیاوردم! حمید خواست دوباره مسخره بازی‌هایش را شروع کند که با دیدن مردی که درحال وارد شدن به سالن بود سریع او را از سر راهم کنار زدم و صاف سرجایم ایستادم. چندلحظه با چشمانی براق و خیره سر تا پایش
هوای این روزهای من مانند طوفانی بود که امده و همه جا را ویران کرده و حال ویرانه هایش برجای مانده تا دوباره آباد شود… حضور مهگل شاید بهترین چیزی بود که حتی فکرش را هم نمی کردم… بزرگ شده بود و حرف هایش تماما با جان و دل پذیرا بودم… همین حضورش در
پریناز روزها به‌سرعت برق‌و‌باد می‌گذشتند ولی نه چندان تکراری. در حقیقت سرم حسابی شلوغ شد. تعمیر محل هدیه فرهاد و افتتاح شیرینی‌فروشی جمع‌وجوری که برایم حکم رؤیایی دست‌نیافتنی داشت. هرچند که اگر فرهاد اراده میکرد تمام دست‌نیافتنی‌ها محتمل می‌شدند. اوایل فکر کردم شاید مدام در کارم سرک بکشد و بخواهد در تمام امور
سوار بر ماشین راه افتاد، باید زودتر تکلیف لاله را مشخص میکرد، باید با مدرک و بدون تهمت پیش میرفت، باید چیزی برای مطمئن کردن مادرش داشته باشد! خشمگین بود اما عجیب بود که خیانت لاله برایش اهمیتی نداشت؟ فقط آن قسمتی برایش مهم بود که غرورش توسط لاله مورد اصابت قرار گرفته
به قلم رها باقری صدای کوبش بی‌امان کلون در، سکوت عمیق حیاط و هشتی را شکست؛ روی کنده‌های زانو بلند شدم و به حیاط نیمه‌تاریک نظر انداختم. خانوم‌جان داشت وضو می‌گرفت که راست ایستاد. صدای دق‌الباب ( کوبیدن به در) مردانه بود. گلرخ و سلیمان از اتاقشان بیرون آمدند. سلیمان دست پیش چشمش گرفت و “یاالله” گفت. خانوم‌جان چارقد
خلاصه رمان : صورتش غرقِ عرق شده و نفسهای دخترک که به لاله‌ی گوشش می‌خورد، موجب شد با ترس لب بزند. – برگشتی! دستهای یخ زده و کوچکِ آیه گردن خاویر را گرفت. از گردنِ مرد خودش را آویزانش کرد. – برگشتم… برگشتم چون دلم برات تنگ شده بود. مرد تلخ و گزنده پوزخند زده و کمرِ