گمان میکرد دچار دردی بی درمان شده اما یکی از روزها بالاخره دردش را فهمید. راغب!   راغب یک بار خانواده ی اصلی اش را از او گرفته بود و بار دیگر، سعی کرد با دروغ هایش خانواده ای که برای خود ساخته بود را نابود کند.   او سالها آن خانواده را زیر نظر داشت

        یزدان تمام آن شب را در خوابی عمیق فرو رفت . تنها گاهی پلک های عرق کرده اش را باز میکرد و به گندمی که نگران بالا سرش نشسته بود ، نگاه کوتاهی می انداخت و باز پلک هایش روی هم می افتاد و درون خواب عمیقش فرو می رفت .       آنقدر آن

      _به بچه ات فکر کن اینجا جای اون طفل معصوم نیست….اونایی که اینجان چاره ندارن ولی تو چرا     تلخ شدم   _چی شد پس تا دیروز که میگفتی دوتایی میشید پناه همو از این حرف الان چرا یه حرف دیگه میزنی     _الانم میگم، فقط بهش بگو ببرتت بیرون همین از سنگ که نیست

      رستا   با چندش حوله را روی صورتم برای هفتمین بار مالیدم که شلیک خنده امیر بغل گوشم بلند شد. -زخم کردی خودت و بچه…!     سمتش چرخیدم و با عصبانیت حوله را سمتش پرتاب کردم که توی هوا گرفت… -نیشت و ببند بیشعور…پارم کردی بیشرف از درد و سوزش نمی تونم درست پامو چفت کنم…!

            سفارشات را آوردند، خوردیم و او رفت تا حساب کند. من هم به سمت ماشین برگشتم، طولی نکشید که او هم آمد.   حرکت کردیم به سمت روستا، دیگر خستگی از صورتم میبارید، از این رو حرفی نزد، من هم سعی کردم راه باقی مانده را بخوابم.   تهش با نوازش‌های نرم و لذتبخشی