چندروزی از آخرین روزی که ناهید رو دیده بودیم میگذشت و هیچ خبری ازش نبود درست طوری که انگار از اولم نبوده   درسته من به زندگی فقیرانه…

      درمونده سرمو بین دستام گرفتم   _نمیدونم !!   یکدفعه با چیزی که به ذهنم رسید صداش زدم و گفتم :   _حالا که همه چی رو…

      باورم نمیشد از کجا تونسته بود آدرس امیر رو پیدا کنه اصلا چطور فهمیده من کسی بودم که آراد رو از اون مرکز بردم ؟؟   تموم…

      _باشه پس باهام بیا   زودی به اتاقم برگشته و درحالیکه توصیه های لازم رو به گندم میکردم و از آرادم میخواستم حواسش بهش باشه   همراه…

        با سوظن پرسید :   _چه کاری ؟؟   برای اینکه خیالش راحت کنم گفتم :   _هر کاری به جز کارهای قدیمی   نفس راحتی…

        حدود یک ماهی گذشته بود و همه چی داشت طبق روال خوبی میگذشت و توی اون محله جا افتاده بودیم   تنها چیزی که برام سخت…

      لبخند خسته ای روی لبهام نشست که با حس سنگینی نگاهش روی نیم رُخ صورتم سرمو کج کردم و باهاش چشم تو چشم شدم   نگاهش پر‌…

          میدونستم این قسمتی که ماشین رو پارک کردن دوربینی چیزی نصب نیست پس نمیتونن بفهمن کار منه !!   پس با عجله بلند شدم ولی…

        برای اینکه به چیزی شک نکنه زودی لبخند دستپاچه ای زدم و به سمتش رفته و دستش رو گرفتم   _به چیزی احتیاج داری ؟؟؟  …

      سرش رو به نشونه منفی به اطراف تکونی داد و به سختی لب زد :   _نه !!   امیدم رو از دست ندادم و باز پرسیدم…

        بعد از اینکه براش غذا آوردم و بهش دادم بخوره کنارش نشستم و روغن مخصوص آوردم تا بدنش رو یه کم ماساژ بدم بلکه از این…

      با تقلا سعی داشت خودش رو از تخت پایین بندازه با عجله به سمتش قدم تند کردم و مانع از افتادنش از روی‌ تخت شدم   _چیکار…

      _چی عزیزم ؟؟   ریز خندید :   _قایم موشک بازی کنیم عمو چشم ببنده من برم قایم شم !!   دهنم خشک شد و‌ با بغض…

          به سختی دهنش رو باز کردم و قرصا رو‌ داخل دهنش گذاشتم چند دقیقه ای گذشته ولی هنوز حالش خوب نشده و آروم نگرفته بود…

      فکر اینکه زیادی پیگیر باشم و با مدیر بحث کنم و اونم منو از اینجا بیرون بندازه اونوقت میخوام چه غلطی کنم مثل خوره به جونم افتاد…