– شما لازم نکرده وضع بد من و بزنید توی سرم! هر آشغالیم که هستم دل کسی و تاحالا نشکوندم. شما حتی انقدری واسه پسرتون ارزش نداشتید که خبر ازدواجش و به شما بده! یه بیچاره بی کس ساختید ازش!   انقدر کل زندگی محدودش کردید و تو سرش چرت و پرت خوندید که حتی شما

        محمد صورتش را میان دستانش گرفت و لبخندی به تلخی زهر زد. – من همیشه پشتتم، قشنگم باید خودت و جمع و جور کنی! می‌دونم عین همیشه از پسش برمیای. تو قوی ترین دختری هستی که تو زندگیم دیدم ملو. مثل همیشه که جلوی سختی ها کمر خم نکردی این بارم می‌خوام پررو بازی در بیاری!

                ولی حرفش با بوسه ای که به لبانش خورد متوقف شد.       – بحث جدی باشه واسه بعد! الان دلم می‌خوادت!     ملورین دستش را تخت سینه همسرش گذاشت و برای این که کمی ناز بیاید به عقب راندش.   – برو اون ور ببینم می‌خوام یکم بخوابم به

      در راه خانه حاج مسلم کسی حرفی نزد و هر دو در افکار خود غرق شده بودند.     بعد از یک ربع به خانه رسیدند و ملورین عین همیشه که می‌ترسید، دست و پایش یخ زده بود.       محمد با لبخندی آرامش بخش دستانش را گرفت را زنگ را فشرد.       نیلا

        یه جورایی مثل تهدید عوض شدن زندگیم بود، انگار دیگه قرار نبود محبت پدر مادرم و بچشم. دیگه قرار نبود اونا من و دوست داشته باشن!         گوشه گیر شده بود و دیگه از اون ملورین سرزنده خبری نبود.         تا این که یه شب که می‌خواستم بخوابم بابام اومد

      محمد با دکتر مینو حرف زد و ملورین تازه فهمید چرا محمد بهم ریخته بود.       دارو هایی که الان برای مینو تجویز کرده بودند رویش جواب نداده بود و حالا باید شیمی درمانی را شروع می‌کردند!     مینو تا خبر را شنید روی صندلی های بیمارستان ولو شد و کاملا امیدش را از

      – خانم تدارک یه جشن درست حسابی و بگیرید.       محمد دخالت کرد و گفت: – ولی من می‌خوام عروسی بگیرم با اجازه تون! درسته که ما ازدواج کردیم ولی عروسی نگرفتیم!       – تو با اجازه نگرفتن از من حق این کارم نداری من آبرو دارم جلو فامیل!       محمد

        – نمی‌دونم جوابم درسته یا نه، ولی همین که این خطر رو به جون خریدم و اومدم داخل اتاق تون همین که آدمی مثل من جلوتون نشسته و داره حرف می‌زنه مدرک کوچیکیه که ثابت کنه من محمد رو بخاطر خودش می خوام!!             – من خوشبختی محمد رو می‌خوام ولی

  – وقتی یه بار پروندم یکی‌و یعنی چی؟! من اومدم امشب همه چی و تموم کنم. – آره پسرم جون من امشب و بهم نزن بزار تموم شه. محمد فقط یه جمله گفت: – جون خودت و وسط نکش مادر من.   امیر قصد دخالت داشت، می‌ترسید اگر محمد با این خشم حرفش را بزند دعوایی درست شود با

      ملورین با حالی داغون به دیواره اتاق عمل تکیه داد و سرش را در دستش گرفت.   چگونه می‌توانست تحمل کند؟! حس می‌کرد قلبش چنان درد می‌کند که حال از هوش می‌رود.   محمد روی زانوهایش نشست و دستش را روی شونه ملورین گذاشت، از طرفی محمد طاقت این حال ملورین را نداشت.        

        ملورین هم خندید و وسایل را به طرف آشپزخانه برد، معماری و طبعیت این ویلا را بیش از حد دوست داشت!     ظرفی را روی کابینت گذاشت که همان موقع محمد با لبخندی بی سابقه تقه ای به در آشپزخانه زد. – ملکه قصر اجازه میدید؟!   ملورین از لفظش بلند خندید و لب زد:

          محمد گویا دوغ در گلویش ماند، ملورین هیچ وقت تا این حد گیر سه پیچ نمی‌شد. ولی شانس او ملورین روی این بحث به شدت تاکید داشت.   با دستمالی دور دهانش را تمیز کرده و پلک زد: – نه هنوز عزیزم وقت نکردم، درک می‌کنم خیلی نگرانی ولی واقعا نگرانیت بی مورده ها!  

      محمد هم دستش را گرفت و روی دستش را بوسید که لبخند ملورین عمیق تر شد.   – بلاخره اومدی آقای بد قول؟!   – چرا منتظر موندی آخه بچه؟! ناهار می‌خوردی می‌خوابیدی!   ملورین همان طور که از سر جایش بلند می‌شد لب زد: – مینو دیگه نتونست تحمل کنه خوابش برد، منم قرار بود بیدار

        – هر چی که می‌خواد باشه! بلاخره تو زندگی تو بوده! خیلیای دیگه هم تو زندگیت بودند… منم اگه خدا نمی‌خواست شاید مثل همین دخترا برات شده بودم. بعد استفاده ات مثل یه دستمال…   محمد سریع از روی حرص دستش را روی دهن ملورین گذاشت و نفس حرصی ای کشید. – بس کن ملو! امشب

        رو به روی آیینه روی صندلی نشست و موهایش را باز کرد. شونه ای برداشت و ارام روی موهایش کشید.     خیره به آیینه شد و با خود فکر کرد اگر محمد را آن شب نمی‌دید چه اتفاقی می‌افتاد؟! زندگی اش چگونه می‌گذشت؟ محمد عین نوری در زندگی اش بود، البته که ملورین هم نعمتی