* * * * با التماس گفتم _جون من نه نیار ماکان…یه کار ازت خواستما… با حرص گفت _احمق نمیگی تو فامیل چو می‌ندازه؟غلط کردی دروغ گفتی. _بابا نمیگه به کسی تو هم نمیخواد کاری بکنی فقط برو پیشش من این درسو حذف کنم بدبختم.تو فامیل فقط تویی که میشه عاشقت شد. چپ چپ نگاهم کرد و گفت _چرا
با اعتماد به نفس به سمتش رفتم و ایستادم. نگاه همه رو که روی خودم دیدم هول شدم.خوب سوگل جان میمردی به جای حرص خوردن چهار خط گوش میکردی که الان ضایع نشی؟ خودمو نباختم،ماژیک و برداشتم و در حالی که به شکل و شمایل عجیب قلب روی تخته زل زده بودم گفتم _من به حرفای امروز شما گوش
متعجب گفتم _من؟جنابعالی مثل میرغضب نشستی تا همه بفهمن به زور سر سفره ی عقد آوردنت! نگام کرد و عصبی گفت _الان داری دست پیش میگیری؟ چه قدر پرووو بود این بشر. با حرص گفتم _اونی که دست پیش میگیره تویی…منو همین جا پیاده کن اعصابم و بهم ریختی نیم نگاه تندی بهم انداخت و اعتنایی نکرد. ماشین و
خفه خون گرفتم. نفسش و بیرون داد و گفت _نمیخواد جواب بدی صبحونه تو بخور. بدون شکر ریختن مشغول هم زدن چاییم شدم. با این حرفش صبحانه نخورده کوفتم شد.. * * * * بی تفاوت داشتم نگاهشون میکردم. امشب به دستور بابابزرگ عمه اینا اومده بودن تا کارای عروسی و هماهنگ کنیم الان هم بحث سر تالار بود.
خیره نگاهش کردم. کلافه عقب رفت… سریع تاپم و درست کردم و مانتوم و پوشیدم. با اخم گفت _چرا انقدر با مخالفت میکنی؟ ساکت موندم..یکی نبود به این بشر بگه من از خدامه باهات باشم اما من اون دختری نیستم که تو فکر میکنی. اخم کردم و گفتم _چون دوستت ندارم. چون تو به من نمیای…قبل من با هزار
پرو تر از این حرفا بود که از رو بره. خواست بازوهام و بگیره که محکم هلش دادم. افتاد روی زمین و سرش محکم به جدول خورد. ناباور نگاهش کردم. مرد یعنی؟ دوستش از ماشین پیاده شد و داد زد _چی کار کردی احمق کشتیش… خشکم زده بود.پسره هر چه قدر تکونش داد لعنتی به هوش نیومد. زبونم بند
پوزخند شایان روی اعصابم بود. با لبخند محوی گفت _بمون حساب کنم میام می رسونمت. اون که رفت نگاه دلخوری به آرمان انداختم. پری بلند شد تا به سمتم بیاد اما نموندم و از کافه بیرون زدم.دستم و برای اولین تاکسی بلند کردم و سوار شدم. با حرص پوست لبم و کندم…بیشتر از اینکه از بودنش با پری حرصم
به پهلو شدم و با لبخند محوی به صورت غرق خوابش نگاه کردم آخی… ناز بشی پسر که انقدر تو خواب مظلومی! تره ای از موهام و گرفتم و به سمت بینیش بردم. می دونستم خستست اما خوی شیطنتم گل کرده بود و کاریش نمیشد کرد. اخماش در هم رفت و بینیش رو خاروند. ریز خندیدم و دوباره کارمو
هیچ توجهی به حرفم نکرد.. چند نفری که توی حیاط بودن با تعجب به ما نگاه میکردن.. توی ساختمون در یه کلاس خالی رو باز کرد و هلم داد داخل.. خودشم پشت سرم اومد و گفت _کی بود این پسره؟ اولین دروغی که به ذهنم رسید و گفتم _هیچکی بخدا…قبلا دانشجوی همین دانشگاه بود خب… خب… خواستگارم بود. جلو
عمه با عصبانیت گفت _نمیشه… اصلا نمیشه من چنین اجازه ای نمیدم. بابام اخم کرد و گفت _اونی که باید اجازه نده منم خواهر نه تو اما این گندی که پسرت بالا آورده… _از کجا معلوم دختر خودت گند بالا نیاورده؟احترامت واجب داداش اما پسر من بی اجازه دست به سمت دختر کسی دراز نمیکنه. خون بابام جوش اومد و
صدای زنگ آیفون که بلند شد دوباره غر غر های مامانمم شروع شد _چه عجب…الانم می‌خواست نیاد.اگه من گذاشتم این ازدواج سر بگیره. یه ماه از نامزدیمون گذشته یه باز ندیدم زنگ بزنه یا بلند شه بیاد. دکمه ی آیفون و زدم و گفتم _تو دانشگاه همو می بینیم مامان _خوب ببینی تو دانشگاه مگه میشه نامزدبازی کرد؟ چشم
با چشم های اشکی نگاهش کردم و خواستم حرف بزنم که بابام مچ دستمو کشید و غرید _تا وقتی خطبه ی عقد خونده نشده حق نداری با این هم کلام بشی! راه بیوفت. آرمان مثل برق از جاش بلند شد و گفت _دایی جان اجازه بدید من حرف بزنم. شرمنده نگاهش کردم.. اون چه گناهی کرده بود. بابام حتی
وحشت زده نگاهش کردم. بازوم و دنبال خودش کشوند که آرمان گفت _ببرش معاینه…اون وقت می‌فهمی که دخترت پاکه! با این حرف بابام متوقف شد. ناباور به آرمان نگاه کردم که گفت _میدونم واسه سوگل چه قدر سخته میدونم قلب دخترتو با این کار میشکنی اما ببرش معاینه،حداقل بهتره تا بکشیش. با با تته پته گفتم _آرمان چی داری
* * * * با خشونت پاشو روی ترمز گذاشت و گفت _پیاده شو! قیافه ی مظلومی به خودم گرفتم و گفتم _میگم یه وقت کار امروزمو سر امتحانام تلافی نکنی گناه دارم. در حالی که از عصبانیت رنگ عوض کرده بود گفت _آبرو نذاشتی واسم سوگل اون چه کاری بود کردی؟ حق به جانب گفتم _خوب کردم خیر سرت
دستم و زیر چونم زدم و با لذت به استاد ترم جدید نگاه کردم. پری سقلمه ای به پهلوم زد و گفت _مثل اینکه حسابی چشم تو گرفته ها…لابد الان داری خیالبافی می کنی.بین این همه کشته مرده تو شانسی نداری رفیق! آهی از سر لذت کشیدم و گفتم _یه حسی بهم میگه این دیگه نیمه ی گمشدمه. خندید