سورن دستش رو تو جیبش فرو کرد و گفت: -فقط عقد ما پنجشنبه همین هفته اس..یعنی سه روز دیگه..تو این مدت کم میشه انجام داد؟!…   -بله مشکلی نیست..چهارشنبه عصر حلقه ها اماده میشه و می تونین بیایین تحویل بگیرین…   داخل دفترش اسم و تاریخ رو یادداشت کرد و فاکتور و رسید تحویل حلقه هارو هم بهمون

    همینطور که دستم هنوز جلوی دهنم بود و داشتم لقمه رو می جویدم، با تعجب نگاهم رو ازشون گرفتم و به سورن نگاه کردم….   سورن بادی تو گلوش انداخت و با غرور و لحن بامزه ای گفت: -ببین چه شوهری پیدا کردی..   لقمه رو قورت دادم و لیوان دوغم رو برداشتم و چشم غره ای بهش

    از حالت صورتش موقع خوردن، گر گرفتم و دلم هرهر فرو ریخت…   وقتی سرش رو عقب برد و زبونش رو روی لب هاش کشید دلم لرزید…   چطور می تونست با یک حرکت ساده من رو به این حال بندازه…   دست لرزونم رو پایین اوردم و سورن با لبخند و لحنی عجیب گفت: -اگه بدت میاد

        خنده ام رو خوردم و چشم غره ای بهش رفتم: -بخاطره خون نبود..دردم گرفت..   نگاهش رو چرخوند سمت دستم که هنوز استینم بالا بود و پنبه رو روش فشار می دادم…   دستم رو گرفت و گفت: -اینو بردار ببینم چیکار کرده..   -نه یهو خون میاد..شاید هنوز بند نیومده باشه..   خودش اون یکی

        سرم چرخید سمتش که با لبخند داشت میومد پیشمون..   با نفس از جام بلند شدم و سلام کردم..   وقتی دیدم داره میاد سمتم، من هم چند قدم به طرفش رفتم و باهاش روبوسی کردم…   لبخندی زد و گفت: -خوش اومدی عروس خانم..   تشکر کردم و نگاهش به نفس افتاد و با ذوق

        لبخند روی لبم نشست و عسل با اخم رو به سامان گفت: -یاد بگیر..   سامان چپ چپ به سورن نگاه کرد و گفت: -اون هنوز کله ش داغه نمیفهمه..   عسل با حرص صداش کرد که سامان رو به سورن گفت: -ببین می تونی دعوا راه بندازی..   سورن با لحن حرص دراری گفت: -حق

    سوگل هم تایید کرد و گفتم: -نه واقعا لازم نیست..یدونه جشن کافیه..بازم باید ببینیم نظر مامان چیه…   -مامانو که خودت می شناسی..الان بهش بگیم، میگه هرچی خودتون می خواهین…   درست می گفت اما باز هم دوست نداشتم بدون پرسیدن نظر مامان تصمیم بگیریم…   عسل سرش رو تکون داد و گفت: -البته که نظر ایشون خیلی

    سوگل به مبل دو نفره اشاره کرد و گفت: -بشین عزیزم..خوش اومدی..   تشکر کردم و روی مبل نشستم و نفس رو هم روی پاهام گذاشتم…   نگاهم رو چرخوندم و وقتی فاطمه خانم رو ندیدم گفتم: -خاله کجاست؟..   عسل لبخندی زد و گفت: -تو اتاق استراحت میکنه..   سرم رو تکون دادم و سوگل گفت: -مامان

    فاطمه خانم و همه شروع کردن به تعارفات معمول و بعد من و دنیز هم با مامان رفتیم سمت اشپزخونه تا بهش کمک کنیم….   تو اشپزخونه مامان با استرس و نگرانی از این طرف به اون طرف می رفت و تند تند کار می کرد تا همه چی مرتب و اونجوری که می خواست باشه….   من

    کمی تو بغل هم موندیم و بعد سورن سرش رو عقب کشید و صورتش رو جلوی صورتم نگه داشت…   با یک دستش موهام رو از بغل صورتم کنار زد و با چشم هایی خمار و پر از نیاز نگاهم کرد…   خم شد سمتم که سرم رو عقب کشیدم و با شیطونی گفتم: -بریم دیگه..خیلی وقته اومدیم

    صورتم رو بین دست هاش گرفت و با جفت شصت هاش اشک هام رو پاک کرد: -باشه..باشه ببخشید..ببخش عشقم..   -دیگه نگو..هیچوقت نگو..   -چشم عزیزم..ببخشید..   دوباره اشک هام رو پاک کرد و لبخند زد: -حالا بخند ببینم..   با بغض لبخند زدم و مهربون گفت: -قربونش برم..   دست هاش رو از دور صورتم برداشت و

    با اون نگاه قشنگ و پر احساسش کمی بهم چشم دوخت و بعد اروم گفت: -بهت گفتم خیلی خوشگل شد؟..   خجول لبم رو گزیدم و سرم رو تکون دادم: -گفتی..اینقدر لوسم نکنا..داری توقعمو بالا میبری..بعد اگه یه روز از این حرفای خوشگل بهم نزنی دلخور میشم….   دستش رو از زیر چونه ام سر داد سمت گونه

    مامان لبخندی زد و دستم رو فشرد و با بغض گفت: -انشالله خوشبخت بشن..   صدای دست زدن همه، خیلی یهویی بلند شد و اینقدر بلند بود که نفس رو ترسوند و بچه زد زیر گریه…   همه سریع دست زدن رو قطع کردن و سوگل هول شده نفس رو از روی پاش برداشت و تو بغلش گرفتش

    پلک هام روی هم افتاد و دلم هری ریخت..   پس حرف زده بودن..با اینکه تقریبا مطمئن بودم اما باز هم خشکم زد…   دست هام رو زیر میز مشت کردم و با نگاهی که می لرزید نگاهش کردم…   لبخندش پررنگ تر شد و از جاش بلند و گفت: -تا من میز رو جمع می کنم دوتا

    ==============================   کلید انداختم و وارد خونه شدم و در رو پشت سرم بستم…   اروم اروم طول حیاط رو طی کردم و هیچ عجله ای نداشتم…   حتی ارزو می کردم حیاط کوچیکمون انقدر طولانی بود که حالا حالا نمی رسیدم…   پشت در ساختمان ایستادم و نفس عمیقی کشیدم..   هرچقدر هم معطل می کردم باز