_ نگفته چیکارمون داره؟…   تو فکر فرو رفته و انگار نمیشنوه من چی میگم….   _ با توام بارمان….   نیم نگاهی بهم میندازه و بازم به مسیر رو به رو خیره میشه…..   _ نمیدونم عزیزم….فقط زنگ زد گفت یه دورهمی هست شما هم بیاین…..     آینه جلوی ماشین رو پایین میدم و یه نگاه

    _ نمیخوای وکیل بگیری؟…..   _ نه هنوز…بزار احضاریه براش بره بعد….   _ اگه به محمد حسی….   دست از درآوردن پالتوش میکشه و تیز نگام میکنه….   _ چیه خب؟….برا این گفتم که وکلیه..از قبل هم یه مدارکی داشت…میتونی….   _ هر چی پیش اونه، اصلش پیش خودمه…نشنوم دیگه حرفی ازش…..   _ خیلی خب، باشه….

      با حس روشنایی پشت پلک هام، چشمام رو باز میکنم….پرده ها کنار رفته و رعد و برقی که میزنه باعث میشه فضای تاریک اتاق روشن دیده بشه…..صدای قطره های بارون به شیشه لبخندی میاره رو لبهام…..     با یادآوری اتفاقات دیشب دلشوره باز میاد سراغم…. میچرخم و با ندیدن بارمان شروع میکنم به صدا کردنش…..  

    گریه های ریز روژین سکوت مزخرف ماشین رو می‌شکنه….دلم میخواد باهاش حرف بزنم ولی اصلا حس و حالش رو نمیفهمم….   کاش من رو مسبب حال الانش ندونه….من فقط چهره ی واقعی پدرش رو بهشون نشون دادم….     به نیم رخش نگاه میکنم…تمام صورتش خیس خیس شده و همچنان گریه میکنه….       دستم رو میذارم

      از جلو تلویزیون کنار میرم و رو نزدیکترین مبل رو به روش میشینم….   نگاهم برعکس همه که به تلویزیون خیرست زل میزنم به حمید رستایی….   با ابرهایی درهم و چشمای وق زده خیرست به فیلم….انگار باورش نمیشه که اینجوری رکب خورده….   توصیف این لحظه برام غیرممکنه….کاش میشد از لحظه به لحظه ش فیلم گرفت….

      _ تو اینجا چیکار میکنی؟….   صدای زهره خانوم باعث میشه سرم رو از سمتی که بارمان داره بهم نزدیک میشه بچرخونم طرف مجلسی که همه دور هم نشستن….   دایی محمد: تو هیچی نگو زهره….اینجا خونه حاج باباست…خودشونم میدونن چطور برخورد کنن….     مبینا: مامان راست میگه دیگه بابا…اصلا کی بهش گفته بیاد اینجا….  

      از آرایشگاه بیرون میزنم و تو خیابون شروع میکنم به قدم زدن….     از صبح که از مسافرخونه زدم بیرون تا الان که ساعت شش عصره، همش در حال پیاده روی و خرید و آرایشگاه بودم….پولی که بارمان به حسابم ریخته بود دیگه ته کشید….امروز حسابی از خجالت تیپ و صورتم درومدم….احساس سبکی عجیبی دارم که

      با مکث رو بهش لب میزنم: رک و پوست کنده اگه بخوام بگم،…حقم رو میخوام…حق مادرم…     از حالت صورتش مشخصه که چقد عصبی شده با حرفام…میدونم اگه هر جایی جز شرکتش بود الان باید فاتحه م رو می خوندم….   _ مادرت هیچ حقی نداشت که تو حالا میشینی جلو من و از پس گرفتنش

        خسته از اینهمه زنگ زدن بارمان موبایل رو از جیبم در میارم و تماسش رو برقرار میکنم…     _ بله…   صدای نفس عمیقش رو میشنوم و پشت بندش صدای دادی که باعث میشه موبایل رو از گوشم فاصله بدم….   _ طلوع….آخ طلوع اگه دستم بهت برسه بلایی سرت میارم که مرغ های آسمون

    نفس های عمیقی که میکشمم راه به جایی نمی بره…. لرزش دست هام بیش از حده و الان که اینجا و پشت میز چوبی یه اتاق خالی نشستم فهمیدم با قبول کردنم و اومدنم چه فشاری رو باید به جون بخرم….   _ خانم حالتون خوبه؟…   سرم بالا میاد و به سربازی نگاه میکنم که جلوی در

    _ نمی‌دونم چی بهت بگم طلوع….نه میتونم بهت حق بدم نه بهت حق ندم….میفهمم چقد گذشته ی سختی داشتی…آوارگی ت….تنهاییت…بلایی که بارمان سرت آورد…جریان ساره…همه و همه رو بهت حق میدم….حق میدم دلخور باشی…ناراحت باشی..عصبانی باشی….ولی حق نمی‌دم اینجوری بی سیاست رفتار کنی….   چشم از شعله های آبی بخاری میگیرم و کنجکاو به صورتش نگاه میکنم…  

    دراز میکشم رو تشک، و پتو رو رو خودم مرتب میکنم….می‌دونم که تشک پتو رو برا بارمان آورده ولی به روی خودم نمیارم و بدون تعارف کردن بهش پلک هام رو می‌بندم….     _ تو تموم زندگیم دختری به لجبازی تو ندیدم…   از ته دلم از حرفش ناراحت میشم….من هیچوقت لجباز نبودم….اصن نمی‌دونم لجبازی چی هست…..کسی

    ( فکر نکن اگه گذاشتم تو اون خراب شده بمونی یعنی بی خیالت شدم، نه خیر…خیالم از این راحته که اصلان مرده و اون کامران حرومی هم زندانه….خودت رو هم به اون راه نزن…خوب می‌دونی چقده دوست دارم…میذارم یه مدت جدا و برا خودت باشی….فکر طلاق و از سرت بیرون کن….من اگه بمیرمم طلاقت نمی‌دم…..)….   پیامش رو

    نگاهش رو با مکث میگیره و ولو میشه رو مبلی که روش نشسته….دستاشو بالا میبره و میکشونه به صورتش….میبینم چقد کلافه شده از حرفام و کارام….ولی خودم می‌دونم که در نهایت دارم در حقش لطف میکنم…بودن من تو زندگیش باعث میشه تا همیشه یه بار سنگین رو دوشش باشه…   _ تو هیچوقت با من خوشبخت نمیشی بارمان….همینطورم

    _ باورم نمیشه بارمان!…هی با خودم میگم نکنه من دیروز اشتباهی شنیدم….آخه بارمان و تجاوز!!….   _بسه روژین…حوصله شنیدن این حرفا رو ندارم….   _ یعنی چی آخه…حوصله ندارم یعنی چی؟…میدونی با حرفایی که زدی چه آتیشی انداختی تو خونه…میدونی مامان رفته شهرستان…آخه…   _ آتیشو من ننداختم…هر اتفاقی بین من و طلوع افتاده به خودمون مربوطه….پس گندکاری های بابا