_ وحید اونقدر نصیحت کرده که هواتو داشته باشم که اگه بذارم اینو هم جمع کنی عذاب وجدان یقه‌مو میگیره! خندیدم و به سمتش رفتم: _ ولش کن خاتون، وحید بزرگش کرده…خطری نیست که! نگاهش را به شکمم دوخت: _ باباشو میخواد، دختر…اینجوری میخوای کیو مجازات کنی؟ اخم کردم:
خنده‌ی بی صدا و صورت خندانش میگفت که حسابی از سرخ شدنم لذت برده است. عصبی بودم، حس میکردم وزنم هم رو به افزایش است، کمی سینه‌هایم هم گاهی درد داشت، دکتر گفت طبیعیست. _ اگه خنده‌ت تموم شد ببین شام چی گذاشته خاله‌حلیمه… خنده‌اش تمام نشد که هیچ بلند‌تر
آخرین چاقاله را در دهان گذاشته کتابم را باز کردم، مشغول مطالعه شدم و حواسم پی اطراف نبود، که صدای موبایلم بلند شد، کم پیش می‌آمد پیغام‌ها رد و بدل شوند. موبایلم را برداشته به اعلان‌هایش نگاهی انداختم، پیام کیمیا بود: _ نمیدونم برات میاد یا نه، اما خواستم بگم برای عید
اخم‌هایش در هم رفت: _ شماره پلاک بردار یه استعلام بگیر…دقت کن، ببین رفتارشون چطوریه! _ چشم اقا، عکس بگیرم؟ نفس عمیقی کشید: _ بگیر…یه مدت همیشه تعقیبش کن، ببین چیکار میکنه! پسر با اطاعت و خداحافظی تماس را قطع کرد. لاله گفته بود نوبت دکتر دارد، و قرار بود با
خندید و دست در جیب‌هایش فرو برد: _ پیرزن پیرمرد چی میدونن خب؟ بذار اخر عمری حالشو ببرن! دهانم بیشتر از تعجب باز شد، فکر اینکه این پیرزن و پیرمرد از من هم اهل‌دل‌تر باشند عجیب بود! _ امکان نداره! دوباره خندید و سری به تاسف تکان داد: _ لقمه‌تو بخور…من
خبر نداشت قباد چه‌کا که نکرده، خبر هم نداشت که من برایش زن دوم گرفتم، درواقع اصلا خبر نداشت من قبلا باردار نمیشدم و این بلای آسمانی هم از همان بچه‌دار نشدن دامنم را گرفت: _ چیزی که پیش اومد قابل حل نیست، خصوصا با قبادی که… خواستم بگویم دل به دخترخاله‌اش
بحثشان جالب بود اما توان گوش دادن نداشتم، دهانم را با دستان لرزان شسته لب زدم: _ دلم آب میخواد… محمد هول شد برایم بیاورد اما حاجیه خاتون دستش را پس زده تشر زد: _ برو اونور ببینم، چه خودشو هول میکنه، این حامله‌س نه تو…تو هم آب نخور معده خالی باز
نباید وحید به این مرد همچین چیزی میگفت، چه میشد اگر بعدا همدیگر را میدیدیم میگفت؟ نمیخواستم بداند، که قباد از نبودنم بی خبر است: _ شوهرت نمیدونه بارداری، و رفیق شوهرت تو رو میبره دکتر…شوهرتم فهمیده نیستی، یعنی…درواقع بی خبر گذاشتی رفتی! چه زود مفرد شده بودم، نه؟ حس بدی میداد
وقتی چشم باز کردم، صدای ورق زدن می‌آمد. گیج اخمی کردم تا نور پنجره آزارم ندهد، در جایم که نشستم، محمد را دیدم، تقریبا پشت به من نشسته بود، کتاب‌هایم مقابلش بود و داشت با کنجکاوی نگاهشان میکرد. لباس‌هایم مناسب بودند، فقط شال به سر نداشتم. به ارامی در جایم نشستم: _ سلام…
حورا کتاب‌هایم را مقابلم باز کرده بودم و داشتم تست کار میکردم. از انجایی که چند ماه تا کنکور نمانده، باید حسابی تلاش میکردم، خاله حلیمه هم دستش درد نکند، حسابی به خورد و خوراکم میرسید. محمد خبر داده بود که رفته تا چهار راه، ظاهرا روستایی‌ها در جاده‌های بین‌راهی خوراکی‌های محلی مفروختند.
روی مبل نشسته بود و بلند در موبایلش میخندید. که با ورود یکباره‌ی قباد ترسیده موبایلش را کنار انداخت. با دیدن قباد دستش را روی قلبش گذاشت و با تعجب گفت: _ عشقم؟ یکم آروم‌تر نمیگی میترسم؟ اخم‌هایش بی اراده در هم رفتند. جلو رفت و همانطور که کتش را در می‌آورد
سوار بر ماشین راه افتاد، باید زودتر تکلیف لاله را مشخص میکرد، باید با مدرک و بدون تهمت پیش میرفت، باید چیزی برای مطمئن کردن مادرش داشته باشد! خشمگین بود اما عجیب بود که خیانت لاله برایش اهمیتی نداشت؟ فقط آن قسمتی برایش مهم بود که غرورش توسط لاله مورد اصابت قرار گرفته
راوی نمونه ازمایش را در جایش قرار داد و از سرویس بهداشتی آزمایشگاه بیرون امد. به سمت پذیرش رفت و رو به مسئولش ایستاد: _ جواب آزمایش کی حاضر میشه؟ زن نگاهی به نسخه انداخت و با برداشتن برگه‌ای کوچک، به سمتش گرفت: _ بهتون خبر میدیم، شما یکبار
داشت سطل شیر را درون قابلمه‌ی قلع میریخت، برای پختن، ظاهرا شیر خام بود و تاره از گاو دوشیده بودند: _ مش حسن… به سمتم نگاهی انداخت، لبخند زد و سلام داد: _ سلام دخترم، خوش اومدی…بیا شیر تازه گرفتم، بجوشون بخور! با لبخند تشکر کردم: _ ممنون، میگم…من باید یه
به سمتش برگشتم و منتظر نگاهش کردم، اخم در هم داشت: _ تو شهر زندگی میکردیم، خیلی ازم میخواست بیارمش اینجا…هربار که میاوردمش ولش میکردم و برمیگشتم شهر، بهش توجه نمیکردم، گاهی حتی… دستانش را در هم پیچید و خیره‌ی انگشتانش شد: _ تحقیرش میکردم، اما وقتی پشیمون شدم که خیلی دیر بود،