صدای خنده ی ریز ریز عسل میومد و می دونستم الان خیلی قرمز شدم..دلم میخواست زمین دهن باز کنه و من رو ببلعه…. کاملا خفه شده بودم و نمی دونستم چی باید بگم.. از گوشه ی چشم داشتم نگاهشون می کردم که مادرجون چرخید سمت عسل و انگشت اشاره ش رو گرفت طرفش و تشر زد:
مادرجون همچنان تو اشپزخونه بود و داشت غذا درست میکرد.. ما هم دوباره رفتیم همونجا و عسل با دیدن مادرجون گفت: -وای تورو خدا بسه..همش تو اشپزخونه هستین..بیایین چند دقیقه بیرون..هم استراحت کنین، هم کار داریم باهاتون…. مادرجون با کنجکاوی نگاهش رو بینمون چرخوند: -چیکار دارین؟..حرفاتون ته کشید حالا میخواهین منو ببرین به حرف بگیرین؟…
دل تو دلم نبود که بهش بگم..می دونستم خیلی خوشحال میشه و می خواستم هرچه زودتر بهش بگم…. خجالتم رو کنار زدم و تمام جراتم رو جمع کردم و قبل از اینکه پشیمون بشم گفتم: -مامان من دیروز فهمیدم.. یهو صدای زنگ در بلند شد و باعث شد حرفم رو بخورم و مکث کنم… صدای
سرش رو تکون داد و از ماشین پیاده شد..نگاهم رو به اون قد بلند و هیکل ورزیده ش دوختم که داشت از خیابون رد میشد… شلوار جین زغالی رنگ و یک کاپشن چرم مشکی تنش بود که کاملا به تنش نشسته بود… تو دلم قربون صدقه ش می رفتم و با لذت به کمر صاف و
نشستم روی مبل پشت سرم و چند جرعه اب از لیوان تو دستم خوردم… نفسم رو نگه می داشتم بلکه این حالت تند و به شماره افتاده ش ارومتر بشه… دوباره چند قلوپ از اب خوردم و بعد لیوان رو گذاشتم روی میز و چند برگ دستمال کاغذی از جعبه ای که روی عسلی کنارم بود،
نگاهش رو ازم دزدید و با لحن عصبی تری گفت: -چرا متوجه نیستی..من نمی تونم مسئولیت یه بچه رو قبول کنم..حتی بهش فکرم میکنم عصبی میشم..تو اسمشو میذاری ثمره من میذارم مزاحم..نمی تونم قبولش کنم….. بغضم ترکید و بلند زدم زیر گریه: -بهش نگو مزاحم.. چنگ زد به بازوم و با حرص و محکم تکونم داد:
زد زیر خنده و من هم خندیدم و با تعجب گفتم: -نه؟..هنوز داری اون دروغو ادامه میدی؟.. -اره خیلی به کارم میاد..باهاش حرصش میدم..یه اهرم فشاری شده واسه حرف زدن سامان… سرم رو تکون دادم و با شک گفتم: -خوبه..فقط خیلی کشش نده یه وقت لو میری بدبخت میشیم..این برادرای سلطانی شوخی بردار نیستن…. -چطور..منظورت
خودم رو روی مبل جمع کردم و با مظلومیت گفتم: -دلم می خواست الان به همه ی دنیا خبر بدم.. -خب چرا نمیدی؟..میتونی هرکیو که میخواهی بهش خبر بدی و تو خوشحالیت شریکش کنی… لبخنده تلخی روی لب هام نشست: -کی؟..نه مامان بابام هستن، نه سورن..عمه ام هم که نیست..فقط تو هستی و مادرجون که فعلا
انگار که متوجه نشده باشه چی میگم با تعجب نگاهم کرد و گفت: -چی؟.. -من..حامله.. داشت از بهت و گیجی درمیومد و کم کم چشم هاش گرد شد و لبخند اروم اروم نشست روی لب هاش و از جا پرید… اومد طرفم و محکم گرفتم تو بغلش و با خوشحالی گفت: -وای جدی میگی..مطمئنی؟..یعنی ازمایشی
خم شدم و با همون لبخنده تلخ روی لب هام و بغضی که داشت خفه ام می کرد، لب هام رو روی موهاش چسبوندم و نگه داشتم…. پلک هام روی هم افتاد و تو موهاش نفس عمیقی کشیدم و با بوسه ی کوچکی، لب هام رو جدا کردم… نگاه کردم به نیمرخش که تو دیدم بود
*************************************** لبخندی به مادرجون زدم که جوابم رو داد و گفت: -دخترم من کجا نمازمو بخونم؟.. -بفرمایید بریم تو اتاق مهمان..ساکت و ارومه..اینجا با این همه سر و صدای این دوتا پسر نمیشه…. نگاهی به پسرهاش کرد که طبق معمول جلوی تلویزیون نشسته بودن و مشغول فوتبال دیدن بودن و سر و صداشون کل خونه
از دیدن قیافه ش با اون مدل خوردنش خنده ام گرفت و سرم رو تکون دادم: -خوبه خداروشکر..چند روزی خونه موند و الان برگشته سرکار دوباره… خم شدم سینی چای رو کشیدم جلوتر و یه فنجون از داخلش برداشتم و گفتم: -تو چه خبر؟.. شونه بالا انداخت و با بی خیالی گفت: -هیچی منم بی خبر..
اخم هام بیشتر تو هم رفت و گفتم: -چرا اینجوری میگفت؟.. شونه ای بالا انداخت و صدای پوزخندش رو شنیدم: -یه چیزایی فهمیده بود و نگران شده بود..می خواست منو از اتفاقاتی که ممکن بود پیش بیاد، دور نگه داره… -تو چیکار کردی؟.. -باهاش حرف زدم..گفتم اگه بهم اجازه نده تو همه ی مراحل کار
با حرص و تعجب صداش کردم: -سامیار..چی میگی… -نه من میگم چرا این بنده خداهارو تو زحمت انداخته..فکر کرده من صبر می کردم تا عقده دائم؟…. صورتم سرخ شده بود و داشتم از خجالت اب میشدم… سرم رو پایین انداختم و با دستم تقریبا محکم کوبیدم تو پهلوش… اخم هاش رو
لب هام رو بهم فشردم..واقعا خوابیده بود… چپ چپ از بالا تا پایین نگاهش کردم و رفتم داخل و در رو هم پشت سرم بستم… البته حق هم داشت..خیلی خسته بود و از صبح یک لحظه هم بیکار نبود..اون مشروبی که خورده بود هم بیشتر باعثش میشد…. ربدوشامبرم رو دراوردم و انداختم روی