صدای خنده بچه ها به جز البرز و کیان بلند شد و من سرم رو پایین انداختم… سورن چپ چپ بهشون نگاه کرد و با لحن حرص دراری گفت: -اصلا به شما چه..من از مامان می پرسم.. چشم هام گرد شد و سوگل سقلمه ای به سورن زد.. سورن بی توجه به ما بلند گفت:
چشم غره ی کوچکی بهش رفتم و آب دهنم رو قورت دادم… نگاهم رو چرخوندم سمت مامان که لبخند مهربونی بهم زد.. به البرز و کیان که کنار هم بودن نگاه کردم و جفتشون سرشون رو به تایید تکون دادن… لبخندی زدم و بلند و با صدایی که نامحسوس می لرزید گفتم: -با
دوباره سرم رو بوسید و وقتی ازش جدا شدم، دنیز پرید وسط و با نیش باز گفت: -منم خوشگل شدم؟!.. البرز کمی نگاهش کرد و بعد با بی خیالی گفت: -نه..تو همون زشتی هستی که قبلا بودی.. همه زدیم زیر خنده و دنیز جیغ خفه ای کشید و خواست البرز رو بزنه که کیان
انقدر ذوق زده و با شادی رفتار می کرد که هیجانش به من هم سرایت کرد و پا به پاش شروع کردم به دست و جیغ زدن و اهنگ خوندن… اهنگ می خوندیم و جیغ می زدیم و می خندیدیم.. دخترها هم تو بقیه ماشین ها همین حال و اوضاع رو داشتن و کل
کیف و دسته گلم رو با یک دستم گرفتم و اون یکی دستم رو دور بازوی سورن حلقه کردم و با نگرانی گفتم: -مواظب من باش..به این کفشها عادت ندارم.. با لبخند کمی تو صورتم خم شد و لب زد: -من همیشه مواظبتم.. نیشم باز شد و راه افتادیم سمت بیرون که مامان صدام کرد و
چشم هاش رو باز کرد و با همون نگاه زیبا و بی قرار، با عشق پچ زد: -دوستت دارم.. چشم هام رو بستم و نفس عمیقی کشیدم و من هم پچ زدم: -دوستت دارم.. یهو با صدای بلند دنیز یکه خوردم و چشم هام باز شد: -بسه دیگه بابا اه..دو ساعت اینجا منتظریم تمومش
انگار کر شده بودم و دیگه هیچ صدایی نمی شنیدم.. تمام اطرافم تو هاله ای از مه فرو رفت و فقط من بودم و سورن… با اینکه کت شلوارش رو خودم انتخاب کرده بودم اما الان تو تنش انگار هزاربرابر قشنگ تر شده بود…. یک کت شلوار مشکی بسیار شیک که زیرش پیراهن
============================== هی از این بغل به اون بغل پاسم می دادن و با ذوق و خوشحالی قربون صدقه ام می رفتن… لبخند از لبم جدا نمیشد و من هم با شادی جوابشون رو می دادم… عسل خنده ی ارومی کرد و گفت: -خب بسه دیگه یه ذره هم بذاریم برای سورن بمونه… با خنده
عمه با نگرانی گفت: -تورو خدا این حرفا چیه می زنین..بشینین با ارامش صحبت کنیم..ما فقط اومده بودیم درمورد ازدواج پرند بپرسیم تا خیالمون ازش راحت بشه….. مامان رو به عمه کرد و لبخند نصفه و نیمه ای زد: -خیالت راحت باشه..خداروشکر دخترم از یه کثافت نجات پیدا کرد..امانت شوهرمو به یه شیرمرد مثل باباش
مامان به عمه نگاه کرد و به تلخی گفت: -نه اتفاقا کاملا درست برداشت کردیم..هیچکس حق نداره به ابرو و نجابت دخترم انگ بزنه..این بچه ها از برگ گلم پاک ترن…. سرش رو چرخوند سمت اقاجون و با حرص ادامه داد: -اون پسر قالتاقی که میگی یه تار موش می ارزه به صدتا مثل اون نوه ی
مامان اخم هاش رو توی هم کشید و با ارامش گفت: -خیلی خب مامان جان..چرا ترسیدی؟.. -مامان حتما شنیده من دارم عقد می کنم برای همین اومده… درحالی که از کنارم رد می شد و به سمت در می رفت گفت: -شنیده باشه..مگه کار خلاف کردیم که اینقدر وحشت کردی..اروم باش… دوباره اب دهنم رو
تشکر کردیم و سورن کاور لباس رو برداشت و همه از مغازه بیرون رفتیم… خودم رو به سورن رسوندم و دوباره صداش کردم که با تحکم گفت: -حرف نباشه.. لب برچیدم که با لحن ملایمتری گفت: -بعدا حرف می زنیم.. سرم رو تکون دادم و سامیار که معلوم بود حسابی خسته و کلافه
عسل سقلمه ای بهش زد و ساکتش کرد.. سورن چشمکی به من زد و بعد نچ نچی کرد و با جدیت رو بهشون گفت: -خیلی زشته..سنی ازتون گذشته هنوز گوش وامیستین..متاسفم واقعا… بعد هم از کنارشون رد شد و از اتاق پرو بیرون رفت… سوگل اومد داخل و با دیدنشون بلندتر زد زیر خنده
چون انتظار داشتم دخترهارو ببینم، تکون سختی خوردم و دستم رو روی سینه ام گذاشتم: -وای سورن ترسیدم.. جوابم رو نداد و داشت با نگاهش من رو می خورد.. در رو بست و قدمی جلوتر اومد و من معذب تو جام جابه جا شدم و گفتم: -سورن کِی اومدی؟!.. همینطور که نگاهش روی
فقط هردفعه لباس هارو پرو کرده بودم و با اینکه یکی دو تا انتخاب کرده بودیم اما ترجیح دادم نخرم تا سورن بیاد…. سوگل بعد از خسته نباشید به فروشنده، لباس داخل ویترین رو نشون داد و گفت: -از این مدل رنگ سفیدش هم موجوده؟.. خانم فروشنده لبخندی زد و گفت: -بله..چه سایزی؟.. دنیز به