وقتی به خانه رسیدند هونر چمدان را کنار در گذاشت و همانجا وسط هال دستهایش را برای نیلوفر باز کرد.

_بیا ببینم توی فرودگاه نتونستم طوری که میخوام بغلت کنم

نیلوفر به سویش پرواز کرد و طوری در آغوش هم فرو رفتند که تپش قلب یکدیگر را حس می‌کردند.

_لاغر اندام و ظریف… من عاشقتم بووکه شووشه… و چه بوی خوبی میدی

_هونرم… اولین باره قلبهامون اینطور به هم چسبیده. نزدیک نه ها، چسبیدن

_چسبیدن نه ها، یکی‌ شدن

_بله، ماورای نزدیکی

_مثل الماس یک تکه

نیلوفر سرش را بلند کرد و با تمام عشقش هونر را نگاه کرد.

_عاشق حرفاتم

_و من عاشق همه چیزتم

هونر انگشتش را به صورت، گردن و استخوان ترقوه‌ی او کشید و گفت

_در استخوان ترقوه‌ت میشود شراب نوشید

عاشقانه به مرد جوانی که دل و ایمانش را می‌ربود نگاه کرد و گفت

_شاعری یا ساحر؟

نگاه هونر برقی زد و گفت

_عاشقم

و لاله‌ی گوش دختر را بوسید. نیلوفر چشمهایش را بست و پیشانی‌اش را به سیب گلوی هونر چسباند.

_همیشه دوست داشتم سیبک گلوت رو و ریش و سیبیلت رو لمس کنم

هونر با خنده سیبیل و ریشش را به گونه‌ی نیلوفر کشید و گفت

_منم همیشه دوست داشتم توی چشمهات غرق بشم و لب‌های بوسیدنیت رو ببوسم

نفس نیلوفر حبس شد و ناخودآگاه به لب‌های خوش فرم هونر نگاه کرد و او ادامه داد

_بعد از چشمهات همیشه لبهات برام جذابترین بودن

ضربان قلب هر دو بالا رفته بود و هونر در حالیکه او را بین بازوانش داشت گفت

_اجازه میدی ببوسمت؟

نیلوفر در حالیکه قلبش توی دهانش می‌زد، با چشمانش تائید کرد و صورتش را به صورت هونر نزدیک‌تر کرد. نفسشان روی صورت هم پخش شد و هونر آرام لب‌هایش را روی لب‌های او گذاشت. چندین ثانیه همانطور ماندند. زیباترین حس دنیا بود و نیلوفر حس کرد دارد با دهان هونر آمیخته می‌شود. بوسه و آمیختگی لب‌ و دهان عاشق و معشوق با هم، حتی از آمیزش پیکرها هم عمیق‌تر و محسوس‌تر است. هونر نبض تند و ضربان شدید نیلوفر را حس کرد و شیفته‌ی بکر بودن احساساتش شد.

_تپش قلبت رو مثل کبوتری توی دستهام حس میکنم

و دوباره لب‌هایش را به لب‌های نیلوفر فشرد و اینبار با عطش و پشت سر هم بوسیدش.

انگشت‌های ظریف نیلوفر تیشرت هونر را فشرد و در لب‌های مردی که عاشقش بود مثل یک رویا غرق شد.

لب‌های هونر را دوست داشت و در عکس پروفایل تلگرامش دید می‌زد و فکر می‌کرد که بوسیدن آن لب‌ها چه لذتی دارد.

باورش نمیشد که در حال بوسیدن همان لب‌ها بود و هونر طوری می‌بوسیدش که انگار این حظِ لب گرفتن و جان دادن پایانی نداشت.

بالاخره هر دو خمار و مست از هم جدا شدند و ته چشمهای هم نگاه کردند.

_لب‌های خوشگلت چقدر خوشمزه‌ هست دختر… قلبم برات آتیش گرفته

_قلب من هم… دوستت دارم هونر. خیلی بیشتر از قبل

آغوش و بوسه‌ی داغی که بینشان اتفاق افتاده بود عشق و تمنای قلبشان را بیشتر کرده بود.

هونر دستش را به موهای نیلوفر کشید و گفت

_الان در کدامین پله‌ی عشق هستی؟

_چند پله هست؟

_ده پله

_پس روی پله‌ی هشتم هستم

_پس من هم روی پله‌ی نهم هستم. یادت باشه که من همیشه بیشتر از تو عاشقت هستم

نیلوفر روی نوک پاهایش بلند شد و اینبار او بود که لب‌های هونر را عمیق و پر احساس بوسید.

********

دو روز از بازگشت هونر گذشته بود و او روز اول را با خانواده‌اش و روز دوم را در گلفروشی گذرانده بود و بالاخره وقتی کارهای عقب افتاده‌اش تمام شد با دلتنگی به نیلوفر زنگ زد.

_نیلو

_جانِ نیلو

_طعم لب‌هات هنوز توی دهنمه دختر خورشید

نیلوفر با خجالت ریز خندید و هونر گفت

_بیا گلفروشی یکم بغلت کنم

_دارم به بغلت معتاد میشم

_بیا سیرینم، پرواز کن و بیا

ساعتی بعد نیلوفر در گلفروشی بود و هونر احمد آقا و شاهین را مرخص کرده بود و دست او را گرفت و بالا برد.

روی کاناپه نشستند و هونر موهایش را نوازش کرد.

_در تو هزار زن هست. با تو از زندگی سیر و خسته نمیشم

نیلوفر انگشتانش را لای انگشتان هونر قفل کرد و گفت

_عاشق هر هزار زنِ درون من هستی؟

_عاشق هر هزار زن درونت هستم. قوی، مغرور، نحیف، مسئولیت‌پذیر، عصبانی، شکننده، پر از مهر، ناز، سرکش، دلبر، لطیف. همه‌ی این زن‌های درونت رو دوست دارم

********

هونر می‌خواست کم کم در مورد نیلوفر با خانواده‌اش صحبت کند و بگوید که قصد ازدواج با او را دارد. می‌دانست موافق نخواهند بود و نیان، یا دختری از کردستان را انتخاب خواهند کرد. ولی در تصمیمش مصمم بود و حاضر بود به خاطر عشق بجنگد. باید راضی‌شان می‌کرد. آدمی نبود که خانواده‌اش را رها کند و نیلوفر را هم رها نمی‌کرد.

صبح قبل از رفتن به مغازه، به خانه‌ی پدری‌اش رفت. خواهرش، هورا بغلش کرد و گفت

_به‌به خیره اینموقع صبح اومدی! افتخار دادی به ما

هونر به کنایه و لودگی‌اش خندید و گفت

_درست فهمیدی، خیره

هورا چشمکی زد و گفت

_چه جور خیری؟ بازم میخوای بری سفر و برامون سوغاتی بیاری یا معجزه شده و میخوای زن بگیری؟

هونر هم مثل خودش چشمکی زد و گفت

_میخوام زن بگیرم

هورا شوخی را فراموش کرد و با چشم‌های گرد شده مادرش را بلند صدا کرد.

_داااااایه

هونر خندید و گفت

_آتیش بپا نکن

و به مادرش که متعجب از آشپزخانه بیرون می‌آمد نگاه کرد.

_دختر چرا داد میزنی؟

_سلام مادر

جلو رفت و صورت مادرش را بوسید و هورا با شادمانی گفت

_هونر میخواد زن بگیره

مادرش با چشمانی که پر از شادی شده بود نگاهش کرد و گفت

_سلام عزیزِ مادر. راست میگه این دخترِ دیوانه؟

_بله، بیا بشین حرف بزنیم. بابا نیست؟

در حالیکه روی مبل‌های راحتی می‌نشستند پدرش هم از اتاق بیرون آمد و هونر به احترامش سر پا ماند.

_صبحت خوب و خوش پسر. چه خبر شده هورا سر و صدا راه انداخته؟

هونر لبخند زد و سلام و علیک کرد و هورا بازوی پدرش را گرفت و گفت

_داره عروس میاد براتون اردلان خان

پدرش خندید و گفت

_به‌به مبااارک

دستی به شانه‌ی هونر زد تا بنشیند و در حالیکه خودش هم کنار او روی مبل همیشگی و تکی‌اش می‌نشست گفت

_پس بالاخره راضی شدی. هورا مادرم رو صدا بزن، آرزوی این روز رو داشت

هورا با شوق به اتاق مادربزرگش رفت و مادرش در حالیکه دیس شکلات را مقابل هونر می‌کشید گفت

_نمردم و این روز رو هم دیدم پرنده کوچک من

_صدوبیست ساله بشی مادر

_تو هم همینطور پسرم. خب تعریف کن چه عجب راضی به ازدواج شدی؟

_دیگه وقتش رسیده

_پس به داییت و طوبی خبر بدم

مادربزرگ همراه هورا با شادی و قربان صدقه گویان به سالن آمد و هونر به احترامش بلند شد و جلو رفت و بغلش کرد.

صدای مادربزرگ از شادی می‌لرزید و گفت

_خدا رو شکر میکنم به خاطر این سرنوشت که دیدن عروس تو نصیبم شد

هونر دستش را گرفت و همگی روی مبل‌ها نشستند و به مادرش که منتظر جواب بود نگاه کرد و گفت

_چیزی نیست که لازم باشه به دایی و زن‌دایی خبر بدی

مادرش متعجب به پدرش نگاه کرد و نگاهِ هورا و مادربزرگ هم روی هونر ثابت ماند.

_پس نیان…

_کسی که میخوام باهاش ازدواج کنم نیان نیست مادر

همه سر جایشان تکانی خوردند و مادرش گفت

_یعنی چی؟ اینهمه سال ما به چشم عروس به نیان نگاه کردیم و اونها به چشم داماد به تو

_مادر، من تا به حال به شما گفتم نیان رو میخوام؟ یا به خودش حرفی در این مورد زدم؟

مادرش هاج و واج و ناراضی به پدرش و مادربزرگ نگاه کرد. هورا متعجب بقیه را نگاه می‌کرد و مادربزرگ با غمی که در چروک‌های صورتش بود هونر را نگاه می‌کرد.‌

_نه، حرفی نزدی، ولی مخالفت هم نکردی

_من همیشه گفتم فعلا قصد ازدواج ندارم، گفتم هیچ‌کس رو امیدوار نکنید به نام من

پدرش متفکر هونر را نگاه می‌کرد و چند ثانیه بعد سکوت را شکست و رو به همسرش گفت

_حق با هونره. شما خودتون بریدین و دوختین، این پسر تقصیری نداره

هورا که از حرف پدر جرات گرفته بود با شوق رو به هونر گفت

_حالا عروس خانم کی هست؟ می‌شناسیمش؟

مادرش آهی کشید و به مبل تکیه داد. مادربزرگ که در هر صورت با ازدواج هونر خوشحال می‌شد دستی به دامن بلند عروسش کشید و گفت

_حتما پسرم دختر شایسته‌ای رو پسندیده و در نظر گرفته، خوشحال باش سروه

هونر رو به هورا و بقیه گفت

_اسمش نیلوفره. کورد نیست، فقط یه مادر داره و پدرش فوت کرده

مادرش گفت

_یعنی شایسته‌تر و سرتر از نیانه؟

_خوب و شایسته بودن نیان مبارکِ همسر آینده‌ش باشه و ربطی به من نداره. من می‌خواستم با عشق ازدواج کنم، مثل خودت و بابا. و نیلوفر دختریه که عاشقش شدم

_فکر نمیکنی کورد نبودنش برامون مشکل ایجاد کنه؟ تفاوت فرهنگ‌ها مهم نیست برات پسرم؟

_نه مادر. خوبی و انسانیت در همه‌ی فرهنگ‌ها و قبیله‌ها یکسانه

مادرش خواست چیزی بگوید که پدرش چشمهایش را به معنی “راضی باشید و حرفی نزنید” به هم فشرد و زبان همسرش را بست. فقط هورا بود که ریز خندید و گفت

_خیلی دلم میخواد ببینمش هونر

_خواهید دید و مطمئنم همتون خواهید پسندید

مادربزرگ شکلاتی به دهان گذاشت و گفت

_انشاالله که خیر و مبارک باشه

********

روزها می‌گذشتند و نیلوفر و هونر یا در گلفروشی و یا در خانه‌ی هونر دیدار می‌کردند. هونر فعلا چیزی راجع به خانواده‌اش به او نگفته بود و هورا هر روز اصرار می‌کرد که قراری گذاشته و نیلوفر را با او آشنا کند. مادر نیلوفر در اثر شیمی‌درمانی‌های زیاد و پیشرفت سرطان، بیمارتر شده بود ولی به خاطر حالِ خوشِ دخترش تلاش می‌کرد خوب به نظر بیاید و نیلوفر از وخامت حالش خبردار نشود. خوشبختی و خوشحالیِ این روزهای دخترش چیزی مثل معجزه بود و شب و روز دعا می‌کرد که ادامه‌دار باشد و لبش بعد از این بخندد.

آخرِ شب، نگاهِ نیلوفر بین صفحه گوشی و مادرش که خوابیده بود در رفت و آمد بود و با هونر راجع به یک نقاش ژاپنی به اسم هوکوسای، که به Gakyo rojin manji به معنی “پیرمرد دیوانه‌ی هنر” معروف بود، حرف می‌زدند. هر دو عاشق هنر بودند و نقاشی و ادبیات از وجوه اشتراکشان بود. از آنتوان چخوف که پزشکی را رها کرد و داستان‌نویس شد تا ویکتور هوگو که هونر می‌گفت در زمان تحریر شعرها و رمان‌هایش خود را لخت مادرزاد در خانه حبس می‌کرده، و نیلوفر کلی به این مسئله خندید، حرف می‌زدند و از با هم بودن و صحبتشان لذت می‌بردند.

_اسم کانال چقدر قشنگ شده

نیلوفر اسم کانال را، که حس می‌کرد خانه‌ی او و هونر است، آوای سیرین گذاشته بود.

_دوست دارم در همه چیز ردی از تو باشه، همونطور که رد پاهات روی قلبم هست

_آه دختر… ز جان خوشتر چه باشد ، آن تو باشی🥹

_جانِ منی هونر… یک لباس جدید خریدم برات بپوشم 🤭

_اُاُاُاُاُ بپوش و عکس بگیر برام ببینم

_باشه

کمی بعد عکسی با پیراهن مشکی تنگ و بالای زانویش برای او فرستاد. زیباتر از همیشه.

_این عکس… شما خیلی زیبا تشریف دارید. باید مثل ماه در آسمان که پی خودش میگردد نگاهتان کرد🥹🤗

_خوشت اومد؟ 😅

_از عکس بِکِشمت بیرون و …

_چی؟ 🙈🤭

_اگر اینجا بودی 😋

_خجالتم نده دیگه😅

_خجالتی بودنت رو دوست دارم. دخترِ همۀ هوسها هستی، چقدر میخوامت 😈

سری هم به کانال زدند و نیلوفر از توجه یکی از دختران کانال به هونر عصبانی شده و مثل گربه‌ی خشمگینی از پشت گوشی چنگول‌هایش را درآورده بود. ولی از عشق و وفاداری هونر به خودش مطمئن بود، چون عشق و صداقت او را در خیابان و مغازه و همه جا در حضور دختران و زنان و در چشمهایش و رفتارش دیده بود و شکی نداشت.

_دختره همش داره روت ریپ میزنه میخنده برات آقای بابان😏

هونر به حسادتش خندید و نوشت:

_پسرها هم به پیام‌های شما ریپ میزنن، منم کم‌کم دارم حسودی میکنم خانم مهرزاد🙃

_واقعا حسودی میکنی؟🤭 میدونی که چشم من هیچ پسری رو جز تو نمیبینه

_البته پسرهای دیگر فقط اسمت را میدونن، ولی من بوی روحت را میدونم☺️

_داری من رو میبری به پله‌ی دهم🥹

_خوبه، پس رسیدی به من. چی خوردی؟ الان چه بویی میدی دختر؟

_انار خوردم😅

_بوی انار میدی😍 میتونم شبی که انار خوردی تا بامداد تمامی بدنت را ببوسم 😋😈

قلبش از حرف هونر قیلی ویلی رفت و گر گرفت. هونری که خیلی از این حرف‌ها به او می‌زد ولی وقتی کنار هم بودند بیشتر از چند بوسه و بغل‌های طولانی به او نزدیک نمی‌شد. شیفته‌ی پاکی و رفتار اصیل هونر بود و در این زمانه‌ای که بیشتر پسرها در مجازی و واقعیت فقط دنبال لاس و سکس بودند، چنین پسری یک جواهر واقعی بود.

ولی مدتی بود که فکری زجرش می‌داد و درگیرش کرده بود. این فکر که شاید هونر بدن او را به خاطر گذشته و روابطی که داشت، نمی‌خواست و لایقِ نزدیک شدن نمی‌دانست، آشفته‌اش می‌کرد. چند بار خواسته بود این موضوع را به او بگوید ولی حجب و خجالت و اینکه مبادا هونر فکر کند او سکس می‌خواهد، مانع شده بود.

********

بعد از یک هفته که همدیگر را ندیده بودند، هونر از نیلوفر آدرس خانه‌ی شاگردش را پرسید و دنبالش رفت. این یک هفته سرش گرم بیماری مادربزرگش و آزمایشگاه و سونوگرافی بود و دلش برای نیلوفر تنگ شده بود. فقط تلفنی حرف زده بودند و نیلوفر هم مشغول درمانِ دوره‌ی مادرش بود.

وقتی نیلوفر سوار ماشین شد، هونر دستش را گرفت و گفت

_سلام ماهِ من

_سلام خورشیدِ من

هونر خندید و نیلوفر گفت

_بله تو نورِ زندگی منی

هونر دست نیلوفر را به لب‌هایش چسباند و بوسید و گفت

_خسته‌ و دلتنگم. نیاز دارم بغلت کنم

و ماشین را سمت خانه‌اش راند. وقتی رسیدند نیلوفر دست به کار شد تا غذایی برای هونر آماده کند.

از پشت بغلش کرد و گفت

_از بیرون سفارش میدم بیا بشین

نیلوفر که با بدن ظریف و باریکش در آغوش هونر گم شده بود، دستانِ دورِ تنش پیچیده‌ شده‌ی او را بوسید و گفت

_سریع یه چیزی درست می‌کنم، کاری نداره که همش گیاه و علف می‌خوری

بدجنسانه خندید و هونر بیشتر بدنش را فشار داد و گفت

_که علف می‌خورم آره؟

و لپش را از پشت گاز گرفت. نیلوفر غش غش خندید و سعی کرد از دستش فرار کند.

_آخ آخ ببخشید شوخی کردم

_چطوره تو رو بخورم برای ناهار؟

_منو نقووول

لب‌هایش را محکم بوسید و زمزمه کرد

_شکرعسل برای خوردن هست

طولانی از هم بوسه گرفتند و بالاخره نیلوفر خودش را عقب کشید و گفت

_هونر عقل و هوش منو نگیر، گرسنه‌ای بذار غذا درست کنم. هر چند که نمیدونم چه غذای گیاهی درست کنم

_تو حتی اگه گوشت هم بپزی می‌خورم

متعجب به او نگاه کرد و گفت

_شوخی میکنی؟

هونر عاشقانه نگاهش کرد و گفت

_نه، میخورم چون توی غذایی که تو بپزی عشق هست و رد نمی‌کنم

_ای پدرسوخته چند ماه قبل اینو نمیگفتی و مجبور بودم غذاهای وگن بپزم برات

هونر چشمکی زد و گفت

_اونوقت‌ها روی پله‌های عشق نبودیم

بعد از ناهار و خوردن میگوهایی که نیلوفر از فریزر پیدا کرد و سرخ کرد روی کاناپه‌ی سه نفره‌ای که جای همیشگی‌شان شده بود نشستند و هونر نیلوفر را از پشت بغل کرد. موهای دختر را بوسید و زیر گوشش زمزمه کرد

_آرامشم

نیلوفر پیشانی‌اش را به چانه و ریش هونر کشید و گفت

_روشنایی چشمهام، نفسم

دست‌هایشان توی هم قفل شده و روی سینه‌ی نیلوفر بود و هونر گفت

_بوی نفس‌هات… بدون تو زندگی یک ژرفای بی‌انتهاست

_کاش بدونی چقدر عاشقتم. از پله‌ی دهم عشق هم گذشتم و به سوی آسمان پرواز کردم

_سیرینِ من… به قول کافکا «بالِ تو را می‌بوسم پرنده قلبم» حتی دلم میخواد از موهات و پیشونی‌ت تا مچ‌هات و پشت زانوهات و ساق پاهات را ببوسم

ضربان قلب نیلوفر شدت گرفت و در آغوش هونر مچاله شد. ولی از طرفی آن موضوع ناراحت‌کننده به ذهنش آمد و بغض در گلویش نشست. نتوانست مانع فرود اشک از چشمش شود و هونر خیسی اشک او را روی دستش حس کرد و گفت

_ببینمت، گریه میکنی؟!

تنه‌‌ی او را از روی سینه‌اش جدا کرد و نگاهش کرد. بغض نیلوفر بیشتر شد و سرش را تکان داد.

_چیشد نیلو؟ بگو ببینم

_هونر تو من رو نمیخوای؟

_مگه میشه نخوامت؟ چه فکرهایی توی اون سر قشنگت هست؟

_خب…‌ راستش… یه چیزی هست که من خیلیم راضی‌ام ها، ولی یه فکری در موردش اذیتم میکنه

هونر اشک چشم‌های او را پاک کرد و گفت

_زود بگو ببینم چیه

_توی این مدت هیچ‌وقت نخواستی بهم نزدیک بشی، حرفهایی میزنی که حس می‌کنم منو میخوای ولی… ولی وقتی با همیم فاصله‌ت رو حفظ میکنی. به خاطر گذشته‌م و روابطم دوست نداری به من دست بزنی؟