از زبان تیدا :

هر طور بود اشک هامو نگه داشتم

رفتم واسه جشن تولد ، کادویی که واسم تدارک دیده بود ‌‌…

این که واسش مهم بودم

حسی که بهم میگفت میشه به این مرد تکیه کرد …

تو ماشین ، تو راه برگشت بهراد ازم پرسید :

تو چرا انقد جغد دوست داری

– چون وجه مشترک داریم باهم

وجه مشترک ؟

– آره

همه میگن جغد نحسه

میگن کل شبو ناله میکنه

از بی کسی ناله میکنه ، از درد ناله میکنه ..

عین من .

همه بهم میگفتن نحسم

منم کل شبو بخاطر درد کتک هایی که میخورد ناله میکردم

من خود جغدم

تو حق نداری اینجوری راجع به خودت صحبت کنی تیدا

تو مهمی …

تو عشق منی ..

– ترحم رو اصلا دوست ندارم

تو عشق رو ترحم میبینی ؟

از زبان بهراد :

جلوی در خونه وایسادم

تا پیاده شد ، دست انداختم زیر پاش و بغلش کردم .

ترسیده بود ، نفس نفس میزد

با لحن تخسی که این روزها پیدا کرده بودم گفتم :

ما امشب با هم کار داریم

– چی … چ .. چه .. کاری

ب .. بهراد .. نکن توروخدا …

یکم ناراحت شدم ، یعنی منو نمیخواست . همونجور که تو بغلم بود از پله ها رفتم بالا و انداختمش رو تخت .

دلگیر بودم از رفتارش اینو خودش هم فهمید .

لباس هامو عوض کردم و بی حرف پشت به تیدا خوابیدم

تو فکر بودم که دست های گرم و ظریفی دورم حلقه شد :

– ببخشید ، نمی‌خواستم ناراحت کنم …

من امادگیشو ندارم ‌بهراد …

جوابشو ندادم ..

دلم نمیخواست دعوامون بشه ، اونم شب تولدش .

ترجیح دادم سکوت کنم ‌

وقتی دیدم از اونم صدایی در نمیاد

با تعجب برگشتم سمتش که با دیدن چشم های خوشگلش که خیس اشک بود ، خشکم زد . من که چیزی بهش نگفتم .

حرفمو به زبون آوردم که با هق هق جواب داد :

من .. من .. نمی .. نمی‌خواستم ناراحتت کنم ..

طاقت دیدن اشک هاشو نداشتم

تن نحیفشو به آغوش کشیدم

دستمو رو کمرش ، نوازش وار به حرکت در آوردم که لرزید :

نبینم تو بغلم بلرزی خورشیدم

– بخشیدی ؟

جوابشو ندادم ، به جاش خودمو انداختم روش و مشغول بوسیدن لب هاش شدم .

مشخص بود که خیلی اذیت میشه بخاطر وزنم ، خب معلوم این بدن باربی تحمل هیکل منو نداشت

ولی جیک نمیزد .‌

انقد بوسیدمش که خودمم خسته شدم .

انگشت شصتمو رو لب های قرمز و متورمش کشیدم .

رو لباش‌ لب زدم :

دوست دارم پیشی کوچولو .‌

چشماشو بسته بود

لذت میبردم از اذیت کردنش

نفس داغمو تو گودی گردنش خالی کردم .

شکنجه مو تموم کردم و از روش بلند شدم .

در اغوش گرفتمش محکم ، مالکانه

پرنده کوچولوم در آغوش من تسلیم بود . سرش رو بلند کرد و با اون چشم هایی که جاذبه سیاه چاله رو داشت ، بهم خیره شد

این همون نگاهی نبود که در گذر دوران ، مرد ها رو دچار غرور میکرد ؟

همان نگاهی که به تو احساس مردانگی میداد

چقدر جنگ ، خونریزی ، اکتشاف ، شعر ، شکار

در طول تاریخ به خاطر دیدن همین نگاه ستایشگر در چشمان زنان رخ داده بود ؟

از زبان تیدا :

یک ماهی از روز تولدم میگذشت ‌

عشقی که به بهراد داشتم وصف ناپذیر شده بود

آره ، من عاشق شده بودم‌

عاشق شدم و محرم این کار ندارم

فریاد که غـم دارم و غـم خوار ندارم

حسی که بهش داشتم یه دوست داشتن ساده نبود

خود عشق بود ، عشقی عمیق

چند روز دیگه ولادت حضرت علی ( روز مرد ) بود .

خیلی دلم میخواست واسش یه هدیه بگیرم .

زنگ زدم به آوا ، کسی که تو بدترین شرایط با متین کنارمون بود .

بعد از سه بوق جواب داد :

سلااام بر بانو تیدا

– سلام ، چطوری

قربونت ، تو چطوری ؟

– خوبم خداروشکر ، یه زحمتی داشتم واست .

جونم بگو

– ببین چند روز دیگه روز مرده

میخوام واسه بهراد جشن بگیرم

میای امروز بریم خرید ؟

اوهوووووو کی میره این همه راهوووو

– من تا تهش میرم .

اوه اوه خانوم عاشق پیشه ، اوکی من یه ساعت دیگه اونجام ‌

– مرررررررررسی ، فقط به بهراد چیزی نگی ها ، میخوام سوپرایز بشه .

چشششششششم .‌

خیلی خوشحال بودم از اینکه قرار بود عشقمو شاد کنم .

رفتم و از تو اتاق ، کارتی رو که بهراد بهم داده بود و هر ماه یه مبلغی رو بهش واریز میکرد بر داشتم .

وای ، گوشیم فقط ده درصد شارژ داشت ، ولش کن بابا …

بعد از پوشیدن لباس ها و چادرم ، یه تک زدم به آوا که پی ام داد دم دره

یه بار دیگه همه چیز رو چک کردم و رفتم بیرون .

………… پنج ساعت بعد :

حتما الان فکر میکنید که من همه چیز رو خریدم .

خب آره تقریبا همه چیز رو خریدم

ولی الان ساعت هفت عصره و تا از این ترافیک خلاص بشیم ، قطعا دو ساعت طول میکشه

گوشیم خاموش شده بود از بی شارژی .

نگران بودم و لب میگزیدم

خدا کنه بهراد خونه نیومده باشه .

از زبان بهراد :

با قدم های عصبی ، تو خونه راه می‌رفتم .

پاهامو با ضرب به زمین میزدم

تیدا نه تنها کارت بانکی که بهش داده بودم رو برده ، بلکه گوشیش رو هم جواب نمیداد

بخدا تیدا ، پاتو بزاری تو خونه

یه جوری میزنمت که دیگه هوس نکنی از این غلطا بکنی.

صدای کلید انداختن اومد

با دو رفتم سمت در ورودی ، تا خواست سلام کنه کشیدمش تو خونه

پاش پیچ خورد و افتاد رو زمین .

کمربندمو در آوردم .‌.

همونطور که تند ، تند لباس هاش تو تنش پاره میکردم ، شروع کردم به زدنش

از شدت فشار عصبی ، جنون بهم دست داده بود .

– بهراد بذار بهت توضیح بدم

انگار صداشو نمیشنیدم .‌

هیچی نمیشنیدم .‌

از موهاش گرفتم و کشون کشون تا اتاق خواب بردمش

پرتش کردم رو تخت

دست و پاهاشو بستم به تاج تخت

هرچی سعی میکرد از دستم فرار کنه بی فایده بود .

اون حق نداشت اینقدر دیر کنه

رفتم و از تو کمدی که فقط خودم کلیدشو داشتم ، شلاق مخصوصمو در آوردم .

با خونسردی نگاهش کردم :

اوممممم بدنت زیادی سفیده

به نظرت اگه چند تا خط قرمز روش بندازیم زیبا تر نمیشه ؟

نمیتونست جیغ بزنه چون دهنشو با پارچه بسته بودم و فقط اصوات نامعلومی ازش خارج میشد

دستمو بالا آوردم و ….

از زبان تیدا :

با هر ضربه انگار تنمو تو آتیش میسوزوندن .

اشک هام دیگه نمیومدن

فقط هر چند ثانیه یک بار ، نفسم میگرفت .

بالاخره اون شلاق رو کنار گذاشت :

اوممممممممم ، میدونستی من تا به حال طعم زنمو نچشیدم ؟؟

تا بخوام معنی جملشو بفهمم …

تمام طول رابطه من زجر کشیدم و اون لذت برد از دردی که بهم تحمیل میکنه

چشم هام سیاهی رفت .‌..