مجنون هم انقدر غرق مشکلات و خستگی پول درآورن میشه که دیگه مثل سابق رغبتی به زل زدن به لبای زیبای یار نداره… ولی از همه مهمتر حفظ اخلاق و رفتار خوبه که اگه طرفین با وجود فقر و مشکلات بتونن خوب باقی بمونن که فبهاالمراد… ولی اگه اخلاقشون بد بشه، دیگه همدیگه رو زیبا و دوست داشتنی نمیبینن. اون چشم زیبا و خمار تبدیل میشه به یه چشم معمولی و شاید هم منفور،
و حتی رغبت نمیکنن به همدیگه نزدیک بشن و همو لمس کنن

_اینایی که گفتی درست، ولی من خودم زن و شوهری دیدم که فقیرن ولی هنوزم عاشق همن

_آره هست… ولی بین هزار نفر یه مورد اینطوری پیدا میشه که در هر شرایطی عشقشون پایدار باشه. اکثرا با هر مشکلی و با هر اختلافی یه ضربه میخوره به دیوار عشق و اگه فرو نریزه هم از چند جا ترک برمیداره

نگاهی به چشمهای عسلی قشنگش کردم و گفتم
_عشقی که با مشکلات ترک بخوره عشق نیست

_میدونی عشق مثل چیه؟ عشق مثل رنگین کمانه… تا بهش نرسی جذاب و نفسگیره، ولی وقتی بهش برسی اون شیدایی و هیجانت فروکش میکنه، چون میبینی اون چیزی که فکرشو میکردی نبوده.
چند تا بچه برای اولین بار رنگین کمون دیدن، یکیش گفت اون یه شکلات بزرگ رنگارنگه، میخوام انقدر برم تا بهش برسم و بخورمش
یکیش گفت نه اون شکلات نیست، اون یه سرسره ی بزرگه میخوام برم روش سر بخورم
یکیش گفت اون یه پل هست تو آسمون که منو میبره پیش بابام … رفتن و رفتن ولی دیدن بهش نمیرسن و آخرشم جلوی چشمشون کمرنگ و کمرنگ تر شد و از بین رفت. عشق هم همینطوره، تا وقتی به کسی که دوستش داری نرسیدی بعنوان عشق میمونه تو دلت… حتی تا آخر عمرت یه افسانه میشه برات. چون عشق یه هیجان بزرگ و خواستن غیرمنطقیه، اگه به وصالش برسی مثل تشنه ای که از آب سیراب شد میلت بهش کم میشه. عشق گذراست، مثل همه ی هیجانها. ولی دوست داشتن ماناست، بقول دکتر شریعتی “دوست داشتن از عشق برتر است” و اگه کسی رو دوست داشته باشی در هر حال و شرایطی به دوست داشتنش ادامه میدی

اگر در جوابش میگفتم من شانزده سال تو را دوست داشته ام واکنشش چه میشد؟!

_خیلی قشنگ در مورد عشق و دوست داشتن حرف میزنی، معلومه خیلی تجربه داری

برگشت نگاهم کرد و به لحن کنایه دارم پوزخندی زد
_داری غیر‌ مستقیم میپرسی عاشق شدم یا نه؟

_نه نمیپرسم چون مسلما شدی، سی و چند سالته مگه میشه عشق رو تجربه نکرده باشی

_خیلی سال پیش چیزی مثل عشق تجربه کردم ولی عاقبت نداشت و نتونستم مال خودم بدونمش. بعدها هم فقط به یه دختر دیگه احساس پیدا کردم ولی اون حسم موقتی بود و فهمیدم که رنگین کمان بوده و از دور قشنگ دیده میشده، بیخیالش شدم… تو چی؟ عشق رو تجربه کردی؟

چه باید میگفتم؟… میشد بگویم من یک عمر عشق را با خیال تو تجربه کرده ام!
تک سرفه ای کردم و گفتم
_نه من تجربه نکردم

نفسی کشید و سرش را به سری صندلی تکیه داد و گفت
_خیلی خسته م، امشب احتمالا کل راهو بخوابم

نگاهش کردم و چقدر دلم خواست در آن حالت بغلش کنم… چقدر حسرت این آدم را کشیده بودم و دلتنگش بودم. ولی مجبور بودم عادی رفتار کنم و احساساتی را که در درونم فوران میکرد به رویم نیاورم.
_الان میخوای یه چرتی بزن، ترافیکه تا برسیم مغازه ی سرژیک طول میکشه
_نه صبح ها نمیتونم بخوابم
_کارت سخته؟ خسته میشی؟
_از پرواز خسته نمیشم… هر چند ساعت که میخواد طول بکشه، وقتی تو آسمونم خستگی برام معنی نداره ولی وقتی فرود میام تازه میفهمم چقدر از رفت و آمد خسته م
_دلم میخواست موقع پرواز میدیدمت

سرش را کج کرد سمتم و گفت
_یه روز میبرمت با خودم

چقدر از اینکه اینقدر با من نزدیک و راحت حرف میزد خرکیف میشدم. گویا سیزده سال نگذشته بود و غریبه نشده بودیم و همان معراج و مارالی بودیم که تا صبح کنار سگ دوستش نشستیم و حرف زدیم.
لبخندی به نگاه مست از خوابش زدم و گفتم
_خوشحالم که باهام غریبی نمیکنی بعد از اینهمه سال و مثل سابقی
_نزار قبانی برای همچین موقعیت هایی میگه؛ اگر سخن میان من و تو پایان یافت، و راههای وصال قطع شدند، و جدا و غریبه گشتیم، از نو با من آشنا شو

چیزی ته قلبم از حرفش و نگاهش فرو ریخت… چه میکرد با من این معراج غریبه ی آشنا؟!… میدانست چه بر من گذشته در نبودش و اکنون به یکباره آمده و اینچنین زیر و رو میکند قلب و روحم را؟
خیره در چشمانش ناخودآگاه گفتم
_شاملو هم برای این موقعیت ها گفته؛ ای دوری ات آزمون تلخ زنده بگوری

نگاهش در نگاهم قفل شد و چند ثانیه به هم نگاه کردیم، ولی با صدای بوق ماشین عقبی به خودم آمدم و هولزده از گافی که داده بودم گفتم
_شاملو گفته ها من نه
_میدونم تو نمیگی… چون اگه دوری برای تو سخت بود میتونستی منو پیدا کنی

با تعجب نگاهش کردم و گفتم
_چطور میتونستم پیدات کنم؟
سرش را برگرداند و از شیشه بیرون را نگاه کرد و گفت
_بیخیال، دیگه مهم نیست