🌓🌓 دختر نسبتا بد🌓🌓

یه لباس خواب، از طریق اینترنت خریدم و سفارش دادم که قرار شد با پیک درون شهری برام بفرستن بیمارستان و همونجا تحویلش بگیدم!
یه لباس سفید با جنس خاص ساتن مانندی که بالا رون بود و قسمت گودی کمرش خالی بود و دو بند ظریف و نازک هم داشت!
دوستش داشتم و میخواستم امشب برای نیما بپوششم.
اینم یه جور آشتی بود دیگه.
تا چشمم به دکتر روحی که متخصص زنان و زایمان بود افتاد چشمهام دو دو زدن!
با اینکه باید میرفتم جای دیگه ای اما فرصت غنیمت دونستم و خودمو به خانم دکتر رسوندم.
موبایلش رو گذاشت تو کیف خوشگلش و سوئیچش رو بیرون آورد که احتمالا زودتر بره بیرون و خودش رو برسونه به پارکینگ.
خیلی زود خودمو بهش رسوندم و گفتم:

-سلام خانم دکتر…خسته نباشیت!

سرش رو بالا گرفت و پرسید:

-آااا…احمدوند! چطوری!؟
بچه ات درچه حال !؟

لبخند زدم و گفتم:

-ممنون خانم دکتر! ای بد نیستیم!
دوتا سوال داشتم اول کدومو بپرسم.

حین قدم برداشتن به سمت در باخنده و خوش رویی حواب داد:

-اول دومی!

لبخند عریضی زدم و گفتم:

-راستش میخواستم بپرسم که کی میتونم بیام مطبتون و پرونده تشکیل بدم و سوال دومم اینکه…

مکث کردم.نامحسوس و دور از چشمش رفتم تو برنامه ی ضبط صدا و با مکث پرسیدم:

-من میتونم سکس داشته باشم؟

چون اینو گفنم زد زیر خنده و لا به لای این خنده ها گفت:

-معلوم که میتونی! از تو بعید بود این حرف…

محض اطمینان خاطر اقا نیما باز پرسیدم:

-یعنی حتی تا تا آخر هم میشه دیگه آره !؟

سری جنبوند و جواب داد:

-ببین معمولا اگه احتمال زایمان زودرس باشه نمیشه ولی اگه مشکلی نبود آره میشه

لبخندی آمیخته به شرم و خجالت زدم و پرسیدم:

– اینم درسته که میگن چند روز آخر بارداری برای زایمان راحت و اینکه دهانه رحم بیشتر باز بشه زوج سکس داشته باشن بهتره و حتما مایع منی مرد هم داخل واژن ریخته بشه!؟

بازم خندید و بعد گفت:

-آره تاحدودی درسته اما همچنان همچی بستگی به همون مواردی که گفتم داره ولی فعلا تو نترس و به هال و هولت برس.پسفردا بیا مطب اونجا مابقی ماه های بارداریتو درخدمت هم باشیم!

ضبط رو قطع کردم و گفتم:

-چشم.مرسی خانم دکتر!

-خواهش میکنم خاتم گل!

رفت و من لبخندی عریض رو صورت نشوندم و به گوشی موبایلم خیره شدم.
اون که نمیدونست من این سوال رو واسه خاطر جمعی اقا نیمای میخواستم که شق درد رو تحمل نکنه تا به گمونش به بچه اش آسیبی نزسه!
حین رفتن به اتاق بیماری که باید سرمش رو وصل میکردم گوشیم رو از جیب روپوش بیرون آوردم و برای نیما یه پیام فرستادم:

“نیما…”

انتظار نداشتم به سرعت جوابم رو بده واسه همین بلافاصله بعداز فرستادن پیام گوشی رو گذاشتم تو جیب روپوشم و وارد اتاق شدم تا سرم بیماری که مسئولیتش بامن بود رو تعویض کنم.
حین انجام دادن این کار گوشی تو جیبم ویبره خورد.جسمم بهم میگفت نیماست ومن عین دخترایی که منتظر پیام دوست پسراشون هستن دل تو دلم نبود تا پیام رو باز کنم.
کار بیمار رو که انجام دادم فورا از اونجا اومدم بیرون و همزمان گوشی موبایلم رو چک کردم.
اشتباه نمیکردم.
از طرف خودش بود.
لبخند زدم و پیام رو باز کردم:

“جونم…”

اینکه خیلی دیر جواب نداد و اینکه گفت جونم خیال نا آروم من رو راحت کرد.
آخه تقریبا مطمئن بودم باهام قهره اما الان این اطمینان از بین رفته بود.
اگه قهر بود که جواب نمیداد یا اگه میداد نمیگفت جونم!
گوشی رو دو دستی گرفتم و خیلی زود براش تایپ کردم:

“یه عکس تو واتساپ برات میفرستم نیگاش کن
یه عکس و یه وویس…
عکس رو با دقت ببین وویس رو هم با دقت گوش بده ”

اینبار خیلی زودتر از انتظار من جواب پیامم رو داد:

“چشم”

ابروهام بالا پریدن.اوه اوه! نیما و چشم گفتن !؟
نیما و چشم گفتن اون هم به من !
خدایااااااا…مگه میشد مگه داریم؟
آخه اصلا نیما تو زندگیش به خودش هم چشم نگفته بود چه برسه به…
در هر صورت انگار اعصابش خیلی تخماتیک نبود.
فورا رفتم تو واتساپ و عکس لباسی که سفارش داده بودم رو براش فرستادم البته همراه با چند ایموجی!
نفس عمیقی کشیدم.
امیدوارم اینبار دیگه معنای این حرفهارو بفهمه و یه حرکتی بزنه!
داشتم سمت منیژه میرفتم که حس کردم گوشی ویبره خورد.
مکث و تعلل نکردم چون بازهم تقریبا مطمئن بودم نیماست.
رفتم تو واتساپ و پیامهاش رو خوندم:

“دلت صکص میخواد؟”

چه سوال رک و صریحی!
به پیامش خیره شدم و چندینبار زیر لب باخودم نجواش کردم و هی لب گزیدم تا کسی لبخندهای زیرجلکیمو نبینه!
بی خجالت براش نوشتم:

“اهوووم…”

ایزتایپینگ شد و بعدهم نوشت:

“پس امشب منتظرم باش…چون منم خیلی تو کفم”

“برای ناهار نمیای !؟ ”

“نه یه مشکل هست باید حلش کنم احتمالا کارم طول میکشه.شب ولی حتما پیشتم”

با ذوق گفتم:

“پس لباس خوشگله رو میپوشم تا تو بیای”

چندتا استیکر منحرفانه فرستاد و نوشت: