موهاش هم خیس بود و یه طره ش چسبیده بود به پیشونیش.. ناخودآگاه دست بردم و موشو از پیشونیش زدم عقب..

خیره بود تو چشمام و من آب دهنمو قورت دادم.. هم دلم میخواست تو اون حال بمونیم هم دلم میخواست از بغلش جدا بشم و فرار کنم..

فرار کنم تا بیشتر معذب نشم.. منی که ادعای پسر بودن داشتم تو بغل آهیر چیکار میکردم.. اونم بدون هیچ تقلا و اعتراضی!

نکنه روح من یه پسر همجنسباز و گی بود و به آهیر نظر داشتم!!

ولی نه.. حس هایی که اون لحظه تو بغل آهیر داشتم کاملا دخترانه بود و برای اولین بار از جسم دخترونه م راضی بودم..

خجالت آور بود و بالاخره به خودم اومدم و دست و پا زدم و گفتم

_بزارم زمین، قرار بود من تورو کول بگیرم نه تو منو

یهو ولم کرد و کم موند نقش زمین بشم و گفت

_پاشو وایسا ببینم

و اومد رو پشتم و دستاشو دور گردنم محکم گره کرد!

کمرم خم شد زیر وزنش و قد بلندش و بلند گفتم

_کمرم شکست یابو

ضربه ای به پهلوم زد و گفت

_فعلا که یابو تویی راه بیفت

با چه وضعی دور حیاط یه دور زدم خدا میدونه.. نمیدونستم بخندم یا عصبانی بشم از دستش.. لنگای درازش که روی زمین کشیده میشد میگفت

_خم شو درست کولی بده پاهام میخوره به زمین

بالاخره در حالیکه نفس نفس میزدم از پشتم انداختمش و گفتم

_اصلا جنتلمن نیستی.. فکر کردم راضی نمیشی بیای رو کول من

_جنتلمن کجا بود.. من از اون سوسولا نیستم.. حرف مرد یه کلامه.. گفتی بازنده کولی میده، منم که برنده شدم

محکم زد به پشتم و گفت

_ازت راضیم.. مثل اسب قدرت داری.. به ظاهرت نمیاد، باریکلا پسر

از اینکه بهم گفت پسر خوشحال شدم و فکر کردم که ایشالا متوجه حال دقایقی پیشم نشده و ضایع نشدم پیشش..

فرش رو گربه شور کردیم و پهن کردیم روی نرده های فلزی پله ها و با سر و وضع خیس و پریشون میخواستیم بریم بالا که دیدیم یلدا با چشمای وق زده و لبایی که از حرص به هم فشار داده وایساده مقابل در شیشه ای حیاط..

آهیر با دیدنش تعجب کرد و گفت

_تو اینجا چیکار میکنی؟

با خشم و ناراحتی گفت

_صدای خنده هاتون از بیرون ساختمون هم شنیده میشه.. در زدم باز نکردین کلید انداختم

_مگه کلید داشتی؟

_کلید در واحدو گرفتی، کلید در بیرونو دارم.. خیلی ناراحت شدی مزاحم بازی و خنده تون شدم؟

من محلش نزاشتم و راه افتادم سمت پله ها و آهیر هم بهش گفت

_نه مزاحم نیستی داشتیم فرش میشستیم و مسابقه میدادیم

و پشت سر من اومد بالا..

تا وارد خونه شدیم، سر اینکه کی اول بره حموم دعوا و سر و صدا کردیم و بالاخره من مثل گربه از زیر دست و پاش خودمو انداختم تو حموم و از رو نرفتم..

بعد از خارج شدن من، آهیر رفت تو حموم و من آماج تیرهای نگاه خشمگین یلدا قرار گرفتم..

معلوم بود از دیدن ما با سر و وضع خیس و از شنیدن صدای خنده هامون عصبی شده..

بی توجه بهش رفتم تو اتاقم.. دیگه نمیخواستم آدم حسابش کنم و حتی باهاش حرف بزنم..

وقتی از اتاقم خارج شدم دیدم نشسته روی مبل و با گوشیش مشغوله.. رفتم تو آشپزخونه یه بسته مرغ درآوردم انداختم توی آب تا یخش باز بشه و کبابش کنیم برای ناهار..

برگشتم منم نشستم روی مبل و تلویزیونو روشن کردم..

یکم بعد آهیر از حموم دراومد و رو به من گفت

_خدا لعنتت کنه افرا، انقدر خسته م که انگار کوه کندم

خندیدم و گفتم

_منم.. انگار کتک خوردم، از بسکه خوردم زمین

آهیر در حالیکه میخندید و نم موهاشو با حوله ی دور گردنش میگرفت رو به یلدا گفت

_چه خبرا یلدا خانم؟.. لبتو چرا میجویی؟

یلدا خنده ی پر عشوه ای کرد و گوشیش رو گذاشت روی میز و بلند شد دست آهیرو کشید و برد تو اتاق..

یکم بعد آهیر اومد بیرون و گفت

_خیلی گشنمه افرا.. چیزی داری یا زنگ بزنم رستوران؟

_مرغ گذاشتم کباب کنیم.. من مارینه میکنم، کباب کردنش با تو

رفتم تو آشپزخونه مرغارو تکه تکه کردم و تو پیاز و آبلیمو و زعفرون مارینه کردم و گذاشتم تو یخچال..

یلدا هم اومده بود تو هال و داشتن با آهیر حرف میزدن.. رفتم تو اتاقم و گفتم

_مرغارو گذاشتم تو یخچال، یکم بعد بزنشون به سیخ و کباب کن میرم یکم دراز بکشم کمرم درد میکنه

با لبخند موذیانه ای گفت

_چرا کمرت درد میکنه؟

بد نگاش کردم و گفتم

_یه گاو بی شاخ و دم سوار کولم شده، از اونه

آهیر زیرزیرکی میخندید و یلدا هی رنگ به رنگ میشد از حرفای ما..

معلوم بود به خونم تشنه ست ولی من محلش نمیزاشتم.. انگار اصلا نمیدیدمش..

تازه یک ربع نشده بود دراز کشیده بودم و چشمامو بسته بودم که سر و صدای جیغ جیغ یلدا بلند شد..

نمی فهمیدم چی میگه و چه مرگش شده.. تا خواستم پاشم برم بیرون در اتاقم بشدت باز شد و کوبیده شد به دیوار و یلدای عصبانی و گریون اومد طرفم..

هنوز گیج بودم که داد زد

_کثافت چرا اینکارو کردی؟.. میدونستم ازم متنفری و حسودی میکنی بهم ولی فکر نمیکردم اینقدر بی وجدان باشی

هنگ بودم و بر و بر نگاهش میکردم..

_چی میگی تو؟

داد زد

_بایدم خودتو بزنی به اون راه.. فکر کردی نمیفهمم کار توئه؟

از پیشش رد شدم و رفتم از اتاق بیرون تا از آهیر بپرسم این احمق چی میگه و چه خبره..

آهیر وسط هال وایساده بود و گوشی یلدا دستش بود..

به یه چیزایی نگاه میکرد و تو فکر بود.. گفتم

_این چی میگه اومده رو سر من خراب شده؟ چه خبره؟

نگاهشو از گوشی گرفت و دوخت به من.. یه چیزی تو نگاهش بود که حس کردم چیز خوبی نیست..

قبل از اینکه آهیر چیزی بگه یلدا وایساد مقابلم و با داد وبیداد گفت

_برداشتی عکسای خصوصیمو فرستادی به پیجای ناجور، اونام بهم پی ام دادن که عکسای لختی تر و بیشتری بفرست بزاریم تو کانال.. میدونستم یه حسود آشغالی

و با گریه رو به آهیر گفت

_دیدی بهت گفتم بندازش بیرون گوش نکردی؟.. من میدونستم زهرشو میریزه بهم

از شنیدن حرفاش هنگ کرده بودم و با تعجب گفتم

_چه عکسی؟ من به گوشی تو چیکار دارم؟

_یه عالمه عکس خصوصی تو گالریم دارم، همونطور که گوشی آهیرو برداشتی و به دخترا پیام دادی، گوشی منم که اینجا رو میز جا مونده بود برداشتی و عکسامو پخش کردی

با دهن باز نگاهش کردم و گفتم

_بخدا کار من نیست.. من به گوشیت دست نزدم

گوشیش رو از دست آهیر که همونطور بدون حرف وایساده بود و با ناراحتی و اخم به من نگاه میکرد، گرفت و آورد مقابل من نگه داشت و گفت

_چطور تونستی اینکارو باهام بکنی؟

نگاهی به گوشی کردم.. یه عکس از یلدا روی صفحه بود با یه لباس قرمز دکلته و خیلی باز که همه ی سینه ها و پر و پاچه ش حسابی بیرون بود و پیش چند تا دختر دیگه نشسته بود..

گریه ی یلدا قطع نمیشد و رو به آهیر گفت

_بدبخت شدم آهیر.. نمیشه اینهمه عکسو از اینترنت جمع کرد.. خدا لعنتت کنه دختره ی عوضی

بقیه ی عکسارو ندیدم و تا سرمو بلند کردم که بگم به پیر به پیغمبر کار من نیست، یلدا سیلی محکمی زد تو گوشم که صورتم سوخت!

نتونستم جواب کارش رو بدم و نگاهم به آهیر افتاد و صحنه های آشنایی برام زنده شدن که سالها کابوسم بودن..

هر وقت که بیگناه بودم و کسی تقصیر کار بدش رو مینداخت گردن من، مادرم همیشه اونارو باور میکرد و من تنبیه میشدم..

هرچند اکثرا بی اهمیت و موارد جزئی و بچه گانه بودن ولی چون تهمت بودن و من گناهی نداشتم خیلی ناراحتم کرده بودن و روی روانم تاثیر بدی گذاشته بودن..

و من تو عالم بچگی خیلی درد کشیده بودم و غصه خورده بودم از تنبیه ها و قضاوت های ناروایی که در حقم شده بود..
و بیشترین درد، درد باور نکردن مادرم و مادر بچه های دیگه بود که منو متهم میکردن..

تاریخ داشت تکرار میشد و من مثل همیشه قدرت دفاع از خودم رو نداشتم و جملاتی پیدا نمیکردم که بیگناهی خودم رو ثابت کنم..

اینبار نوبت آهیر بود که منو قضاوت میکرد و بعدش هم حتما ازم متنفر میشد.. حق داشت که حرف اونو باور کنه.. یلدا زنی بود که دوستش داشت و بار قبل هم حرف منو باور نکرده بود..

دست و پام میلرزید و یه بغض لعنتی گلومو فشار میداد و نمیزاشت داد بزنم که من نکردم.. بدون حرفی نگاهم روی آهیر و یلدا میچرخید که آهیر بعد از سیلی ای که یلدا به من زد سریع اومد طرفمون و یلدا رو محکم هول داد عقب و داد زد

_چه گوهی خوردی تو؟

یلدا که در اثر هل آهیر کم مونده بود بیفته و دستشو گرفت به دیوار، با تعجب گفت

_بندازش بیرون آهیر.. مگه نمیبینی با آبروی من چیکار کرد؟

_اگه تو آبرو داشتی اون عکسای لختتو نمیفرستادی به اون پیجا

هم من هم یلدا از حرف آهیر ماتمون برده بود که آهیر کیف و مانتوی یلدا رو از روی مبل برداشت و درو باز کرد و پرتشون کرد بیرون!

_گورتو سریع از خونه ی من گم کن تا سیلی ای که به افرا زدی رو تلافی نکردم هرزه

منی که منتظر بودم آهیر بهم بگه وسایلتو جمع کن و گمشو بیرون، ولی اون برعکسشو انجام داده بود و اونو بیرون کرده بود!

یلدا شوکه و وارفته آهیرو نگاه میکرد و گریه ی ساختگیش هم قطع شده بود.. انگار اصلا انتظار نداشت که آهیر باورش نکنه و طرف منو بگیره..

با تته پته و بغض گفت

_تو منو بخاطر این دختره ی ایکبیری بیرون میکنی؟.. حرف اونو بجای من باور میکنی؟.. چطور میتونی فکر کنی من خودم عکسامو فرستادم؟

آهیر که حسابی از کوره در رفته بود و عصبانی بود انقدر رفت جلو که محکم چسبوندش به دیوار و چونه شو سفت گرفت و گفت

_فکر کردی من هالو ام؟.. منکه دیدم تو حیاط چه آتیش کینه ای تو چشمات شعله کشید.. همون لحظه که من و افرا رو توی حیاط دیدی، نقشه ت رو کشیدی شیطان خبیث.. افرا بهم گفته بود چه موجود دورویی هستی اما من باور نکرده بودم.. ولی امروز خودم دیدم پتانسیل هر کاری رو داری.. افرا اون کارو نمیکنه.. چون بد ذات نیست.. من از چشمای آدما میفهمم درونشون چه خبره، چشمای این دختر داد میزنه که بیگناهه و از هیچی خبر نداره.. توام تا امروز ذاتت رو خوب پشت نگاه های مهربون و لبخندات قایم کرده بودی، ولی امروز تو حیاط خودتو لو دادی و قیافه ی واقعیتو دیدم

یلدا با چشمای ترسیده و سر چسبیده به دیوار، آهیرو نگاه میکرد که بهش گفت

_حالا بزن به چاک.. باورم نمیشه تونستی اینهمه سال گولم بزنی

من با دستای قفل شده و به هم فشرده استرس گرفته بودم و سر جام خشکم زده بود.. هم باورم نمیشد که آهیر با یلدا اونطوری حرف بزنه و هم باورم نمیشد که بالاخره کسی پیدا شده بود که باورم کرده بود و مقابل اتهام کسی، ازم حمایت کرده و گفته بود افرا اون کارو نمیکنه!

پر از احساسات شدید و عجیب بودم.. خوشحالی.. ناباوری.. تعجب.. بغض.. احساس امنیت و پیدا کردن یه پناه و حامی..

تو افکار خودم غرق بودم که صدای یلدا رو شنیدم.. تاکتیک عوض کرده بود و میخواست از درِ مظلوم نمایی وارد بشه..

دستای آهیرو گرفت و با گریه گفت

_حسودی کردم آهیر.. ترسیدم این دختره تو رو از من بگیره.. خواستم از زندگیمون بندازمش بیرون.. هر کاری کردم از روی عشق بود

_هر دلیلی هم که داشتی نباید این کار پست رو انجام میدادی.. فقط کسی میتونه اینقدر راحت نقشه ی کثیفی بکشه و با گریه اجراش کنه و به یه بیگناه تهمت بزنه که ذات شیطانی داشته باشه

_این حرفارو نزن.. ببخش منو.. من بدون تو نمیتونم

آهیر دستاشو محکم پس زد و خونسرد گفت

_چند ساله با منی.. تا حالا دیدی من ببخشم؟.. من گلوله دوم رو به کسی میدم یلدا؟

نگاه ناامید یلدا گویای این بود که آهیر فرصت دوباره به کسی نمیده!

_کسی که یه بار ماشه رو کشید و زدت، اگه بهش فرصت دوباره بدی بازم میزنه

یلدا با عجز و ناله گفت

_ولی من عشقتم.. من با بقیه فرق دارم برات

_من از آدمایی که توطئه میچینن برای کسی متنفرم یلدا.. دوستت داشتم چون فکر میکردم از خوبایی.. دل و ذات آدما برای من از ظاهرشون مهمتره.. الان که فهمیدم چه آدم بدذاتی هستی طوری ازت متنفر شدم که عوقم میگیره ازت

بعد پشتشو کرد بهش و گفت

_تا سه ثانیه یا برو، یا سیلی ای که به افرا زدی رو تلافی میکنم چون بدجور رو مخمه.. میدونی که حرف من حرفه

یلدا صبر نکرد که سه ثانیه بشه و نگاه پر از نفرتی به من کرد و از خونه بیرون رفت..

نفسم توی سینه حبس بود.. اتفاقاتی که افتاده بود غیرقابل باور بود برام.. عجب اوضاعی شده بود!

آهیر نزدیک شد بهم و نگاهی به گونه م کرد.. حتما رد انگشتای یلدا رو صورتم مونده بود که لباشو عصبی به هم فشار داد..

از ضعیف بودن خودم بدم اومد و نخواستم بیشتر از این صورتمو نگاه کنه.. پشتمو کردم بهش..

نزدیکتر بهم وایساد طوری که تماس بدنشو با پشتم کمی حس کردم..

_چرا جوابشو ندادی افرا؟.. چرا توام نزدیش؟.. اصغر نسناسی که من تو این مدت شناختم، اون دست رو قبل از اینکه بخوره به صورتش، تو هوا میگرفت و انگشتاشو له میکرد

راست میگفت.. بایدم از منی که همیشه خروس جنگی بودم انتظار این بی دست و پایی و مظلومیت رو نمیداشت..

هیچی نگفتم و بازم بغض لعنتی گلومو فشار داد..

از پشتم دور زد و اومد وایساد مقابلم..
تو چشمام نگاه کرد ولی هیچی نگفت..

نگاهش انقدر بی ریا و صاف بود که دلم خواست حرف بزنم باهاش..

_درسته.. من تو دعوا و بحث و اینجور چیزا کوتاه نمیام.. ولی همچین وقتایی که یکی بهم تهمت میزنه و دور و برم چشمایی هستن که میخوان قضاوتم کنن، همیشه زبونم قفل میشه و نمیتونم از خودم دفاع کنم.. شاید چون از بچگی همیشه تو این موقعیت ها متهم شدم و مادرم طرفداری نکرده ازم، آسیب پذیرم و آدم دیگه ای میشم تو همچین مواقعی

دستاشو توی جیباش گذاشت و نفسی گرفت و گفت

_نمیتونی مقابل تهمت از خودت دفاع کنی چون از بچگی گوه زدن به اعتماد بنفست.. مادرت و هر کسی که بیگناهیت رو باور نکرده انقدر با تکرار این رفتار لهت کرده که قدرت دفاعیت سرکوب شده.. برای همینم نمیتونی جملاتی پیدا کنی و ثابت کنی که بیگناهی.. چون فکر میکنی بهر حال آخرش تو رو گناهکار میدونن

_دقیقا همینه.. انقدر قشنگ حسمو توصیف کردی که خودم نمیتونستم اینطوری بگم.. چطور میتونی اینقدر خوب بفهمی منو؟.. یه بار گفتی روانشناسی، جدی روانشناسی خوندی؟

لبخندی زد بهم و گفت

_نه روانشناسی نخوندم.. قرار بود جراح قلب بشم.. علاقه م و هدفم و گرایشم این بود.. ولی به روانشناسی هم علاقه داشتم و خیلی کتاب خوندم راجع بهش.. قسمتی از همون کتابایی که پارسال آتیش بازی کردم باهاشون

هردومون خنده ی تلخی کردیم و آهیر گفت

_لب و لوچه ی آویزونتو جمع کن.. بعد از این دیگه من هستم.. نمیزارم کسی به ناحق ناراحتت کنه و این شکلیت کنه

انگشتشو به نوک بینیم زد و پشتشو کرد بهم و رفت تو آشپزخونه..

اون رفت در حالیکه من گیر کرده بودم توی دو تا جمله ای که گفت..

“من هستم”

“من نمیزارم”

جمله هایی که آرزوم بود از کسی بشنوم.. جملاتی که فقدانشون توی زندگیم عقده و جای خالی بزرگی بود..

حس خوب و قشنگی داشتم بخاطر حمایت آهیر ولی از طرفی هم عذاب وجدان داشتم که بخاطر من با کسی که دوستش داشت دعواش شده بود و میونه شون بد شده بود..

داشت با خونسردی مرغارو به سیخ میکشید.. انگار نه انگار که یکم قبل ولوله بپا شده بود..

رفتم پیشش و گفتم

_شرمنده که باعث شدم با یلدا کنتاکت داشته باشی

با تعجب نگام کرد و گفت

_تو به این میگی کنتاکت؟.. من اون آشغالو از زندگیم انداختم بیرون.. کات کردم، کنتاکت چیه.. تو باعث شدی بشناسمش و از چنگ یه شیطان خلاص بشم.. اوشگول تازه میگه شرمنده م

به لحنش خندیدم و گفتم

_خب دروغ چرا..‌ من میخواستم چهره ی واقعیشو ببینی، چون تو پسر خوب و دلپاکی هستی و حیفی که با کسی مثل خودت نباشی، ولی دلم نمیخواست باعث جداییتون من باشم

در حالیکه سیخهای جوجه کبابو کنار میذاشت و دستاشو میشست گفت

_باعث جداییمون تو نیستی.. باعثش دل شرور و ذات بد خودشه که بالاخره نشونم داد.. النازو که یادته؟.. همون شاگردم که بیرونش کردم.. من عمرا آدم بد ذات دور و برم نگه نمیدارم و سریع حذفش میکنم افرا.. پس بیخودی عذاب وجدان نگیر

رفت توی تراس و منم دنبالش رفتم.. در حالیکه سیخ ها رو روی آتیش پشت و رو میکرد، سیگارش گوشه ی لبش بود و گاهی دودش میرفت توی چشمش و چشمشو ریز میکرد..

تو فکر بود و میدونستم که به جریان یلدا فکر میکنه..

_اسکل فکر کرده چون تو قبلا گوشی منو دستکاری کردی من باور میکنم که عکسای اونو هم از گوشیش تو فرستادی

_من با تو شوخی کردم چون رفیقت بودم ولی به گوشی یلدا عمرا دست نمیزدم

_بگیر این سیخارو بزار لای نون.. میدونم.. من تو رو بلدم نمیخواد خودتو به من اثبات کنی

نگاهی به تیپش کردم که پای کباب پز وایساده بود و به سیگار گوشه ی لبش پک میزد..

چه خوبه یکی باشه که بگه من تو رو بلدم و نیازی نباشه که خودخوری کنی و بخوای خودتو براش اثبات کنی..

محکم زدم به پشتش و گفتم

_دمت جیز رفیق.. خوب شد منو گرفتیا، با تو حالم صفا سیتیه

دردش اومده بود.. آخی گفت و ابروهاش تو هم رفت..

_دستت بشکنه اصغر، پشیمونم که گرفتمت.. بجای اینکه یه بوسی چیزی بدی میزنی ناقصم میکنی

روی نوک پاهام بلند شدم و هر چی آب تو دهنم بود جمع کردم و گونه شو یه بوس تفی کردم

_بگیر اینم یه بوس اصغری

سیخارو ول کرد و گونه شو پاک کرد و با چندش گفت

_اه اه مرده شورتو ببرن با این بوست.. دیگه بوسم نکنیا، نکبت

بلند خندیدم و گفتم

_هر روز یه بار اینطوری بوست میکنم شوهر جان

کبابهارو برداشت رفت تو آشپزخونه و بلند گفت

_یه بار دیگه بوسم کنی طلاقت میدم

خودش هم خنده ش گرفته بود.. و من در حالیکه دنبالش میرفتم تو آشپزخونه، به این فکر کردم که چم شده که دلم میخواد تا آخر عمرم تو این خونه ی ۶۰ متری با آهیر زندگی کنم !