…………………………..

ساعت ۱۰ بود ولی من نمیتونستم از رختخوابم جدا بشم.. شب گذشته بعد از اصرارهای مادرم که میخوام خونه ت رو ببینم، دعوتشون کرده بودیم برای شام و مامان و بابام اومده بودن خونمون..

صبحش آهیر گفت که بریم خرید کنیم و من اصرار کردم که بزاره من خودم برم و هر چیزی لازمه بخرم..

ولی ناراحت شد و گفت

_چه معنی داره؟.. مگه من نگفتم پول باباتو تو خونه ی من خرج نکن؟

_پول بابام نیست که.. پول خودمه.. تو حساب شخصی خودم

_کی ریخته به حسابت؟.. بابات

_گیر سه پیچ میدیا آهیر.. فعلا که خونه ی هردومونه.. من و تو نداره

شکلکی درآورد و گفت

_ولی مرد خونه منم

رفتیم مرکز خرید و یه چرخ خرید برداشتیم و دو تایی پرش کردیم..

یه عالمه هم خوردنیهای بچگونه برای من خرید و هر چی گفتم بسه قبول نکرد..

از دیدن لواشک ها و شکلات های فندقی که انداخت توی سبد چشمام برق زد و آهیر خندید..

از اینکه توجه کرده بود و میدونست چیا دوست دارم ته دلم غنج زد و منم برای اون زیتون پرورده برداشتم که دوست داشت..

یه عالمه خرید کرده بودیم و وقتی تو آشپزخونه جابجاشون میکردیم گفتم

_فکر کنم همه ی پول این ماهت رو خرج کردی

_انقدرام مفلس نیستیما خاله سوسکه.. استاد امانی، استاد کلاس بالای گیتار و پیانو مقابلته خانم خانما

به ژست استاد مآبانه ش خندیدم و گفتم

_میدونم چقدر تو کارت حرفه ای هستی

_اگه میبینی زیاد شاگرد نمیگیرم و تدریس نمیکنم از گشادیمه.. و از اینه که من هیچوقت برای خودم پولِ زیاد لازم ندارم.. ولی اگه یه روز پول لازم بشیم بیشتر تدریس میکنم

شام خوبی تدارک دیدیم و وقتی بابا و مامانم اومدن، آهیر به گرمی ازشون استقبال کرد ولی مادرم با دیدن خونه ی کوچیک آهیر اخماش تو هم رفت و قیافه گرفت..

وقتی آهیر و بابام تو هال نشسته بودن و حرف میزدن، اومد پیشم تو آشپزخونه و گفت

_باورم نمیشه پسر مهندس امانی تو این خونه ی قوطی کبریتی زندگی کنه

_چشه مامان؟.. من خیلیم این خونه رو دوست دارم

_کجاشو دوست داری احمق؟.. ما به پسر مهندس امانی دختر دادیم که این باشه وضع زندگیش؟

_مامان من خیلیم راضی ام از زندگیم.. اگه یه کلمه دیگه بگی یا پیش آهیر اخم کنی، دیگه نه من، نه تو

ولی مامانم گوشش بدهکار نبود و انقدر قیافه گرفت و تیکه انداخت به آهیر که آخر شب وقتی رفتن حس کردم تریلی از روم رد شده..

آهیر هم متوجه شده بود و وقتی رفتن گفت

_انگار مامانت انتظار داشت تو عمارت بابام زندگی کنیم

_انتظار بیخود.. من و تو اختیار خونه و زندگی خودمونو داریم.. ولش کن

یه تکه لواشک ترش پرت کردم براش که تو هوا گرفت و خودمم نشستم پیشش روی مبل سه نفره..

_بزن روشن شی.. بقیه رو بیخی

لواشکو گذاشت تو دهنش ولی از ترشیش صورتش تو هم رفت و فحشی به من داد..

_خدا لعنتت کنه بچه.. این چی بود دادی به من؟

_تف نکنیا حیفه.. قورتش بده انقدررر خوشمزه ست

به زور قورتش داد و رفت از آشپزخونه آب آورد..

_فردا میخام برم ملاقات سالار.. دفعه ی پیش که رفتم از تو براش گفتم

_چی گفتی؟.. گفتی زنمه؟

_نه واقعیتو گفتم.. از اسکل بازیات براش تعریف کردم خوشش اومد ازت

_اسکل هفت پشتته.. میخواستی بگی منم دوسش دارم

_اتفاقا گفتم دوست داری ببینیش.. خوشحال شد و گفت کاری کن بتونه بیاد ببینمش

با ذوق گفتم

_فردا منم بیام پس؟

_نه فردا نمیشه.. بزار فردا یه کسی رو که میتونه ملاقاتی تو رو اوکی کنه پیدا کنم، دفعه ی بعد احتمالا ببرمت

دمت گرمی بهش گفتم و به نگین پی ام دادم..

کمی حرف زدیم و بعد من چیزی رو که ذهنمو مشغول کرده بود بهش گفتم..

_میدونی نگین.. حس میکنم عوض شدم.. دیگه اون افرای همیشگی نیستم که همش ادعای پسر بودن میکردم و کسی جرات نداشت دختر بودنمو به رخ بکشه

_بنظرت چیز خاصی باعث شده عوض بشی؟

_مطمئن نیستم.. ولی از وقتی با رابین هودم اینطوری شدم.. مثلا امروز گفت مرد خونه منم و بعدش بهم گفت خانم خانما.. ولی من هیچ واکنشی نشون ندادم.. انگار قبول داشتم که اون مرده و من زن

_قبلا واکنشت چی بود تو اینجور مواقع؟

_داد و بیداد.. عصبانیت و فحش که به من نگو دختر.. ولی تازگیا ککمم نمیگزه مقابل همچین حرفایی

_مقابل همه یا فقط رابین؟

_اوممم.. فک کنم بیشتر مقابل رابین.. چون منشاء این تغییر بنظرم اونه.. نمیدونم چطوری ولی وقتی با اونم حس دختر بودن دارم.. پوووففف‌.. باورم نمیشه

_یعنی میگی رابین هورمونهای زنانه ت رو فعال کرده؟ 😂😉

_نه دیوونه منظورم این نبود 🙈
اصلا ولش کن خودمم این روزا از خودم سر درنمیارم

_شوخی کردم.. توام زیاد ذهنتو درگیر نکن.. طبیعت روند خودشو طی میکنه

_یعنی چی؟.. منظورت اینه که طبیعت من مونثه و روند خودش اینه که دارم حس میکنم دخترم

_آره منظورم همینه.. ببین افرا، بنظر من تو سالها از سمانه تاثیر گرفتی و از طرفی هم خواستی خودتو شبیه اون کنی چون خواستی نشون بدی که درکش میکنی و شرایطت مثل اونه..
در حالیکه تو مثل اون تمایلات پسرانه و هورمون های بهم ریخته نداری.. همینکه میگی پیش رابین کم کم حس میکنی دختری خودش یه نشونه ست که از هورمونها و تمایلات پسرونه تو روح و جسم تو خبری نیست

_پس چرا سالها دلم میخواست پسر باشم و آرزوم تغییر جنسیت بود؟

_گفتم که، تحت تاثیر دوستت و بخاطر لج کردن با پدر و مادرت.. البته این نظر منه و از چیزایی که خودت برام تعریف کردی به این نتیجه رسیدم.. نمیخوام نظرمو بهت تحمیل کنم ولی به حرفام فکر کن.. شاید اینطوریه که من میگم.. من دوست دارم تو خوشحال و شاد باشی و چیزایی که تو ذهنت اذیتت میکنه از بین بره.. بنظر من تو امیال دخترونه ت رو انقدر سرکوب کردی که خودتم باورت شده پسری

_نمیدونم نگین.. شایدم حق با توئه.. ولی گیجم و هضم این مسئله برام سخته

_زمان بده به خودت افرا.. درگیر نکن ذهنتو.. زمان حلال همه چیزه

بعد از صحبت با نگین آروم شدم و تصمیم گرفتم زیاد رو این قضیه زوم نکنم و به قول نگین بسپرمش به زمان..

مهم این بود که تو شرایط فعلی خوشحال بودم و آرامش داشتم و اینکه دختر باشم یا پسر مهم نبود..

…………………….

با رضا و نغمه و مسعود تو کافه پاتوقمون نشسته بودیم و رضا سر به سرم میزاشت که شوهرت خیلی خفنه و ممکن نیست عاشقش نشده باشی..

چهار سال بود که دوست صمیمیم بود و از اول دانشگاه همکلاسی و رفیق بودیم، میدونست که احساسات دخترونه ندارم، ولی نمیدونستم چرا بازم میرفت رو مخم و به روم میاورد که حس هایی نسبت به آهیر دارم..

پوفی کشیدم و فحش مردونه ای بهش دادم که خندید و مسعود بهش تشر زد که سربه سرش نزار..

نغمه یه تکه کیک خورد و گفت

_افی ناموسا خیلی بخیلی.. یه بار دعوتمون نکردی بیایم خونتون با همخونه ی ژذابت آشنا شیم

_اوکی، دعوت میکنم یه روز بیایین

فنجون قهوه شو زد به فنجونم و گفت

_دمت گرم.. میخورم به سلامتی شوور قلابی خوشگلت

و قهوه شو سرکشید و من و مسعود خندیدیم و رضا اسکلی حواله ش کرد..

محل هیچکدوممون نزاشت و گفت

_شما پسرین نمیفهمین.. قدر گوهر، گوهری داند

رضا پخخی کرد و گفت

_بابا گوهر شناااس

نغمه آهی کشید و گفت

_هععیییی.. بسوزه پدر عاشقی که درآمد پدرم

مسعود بلند خندید و گفت

_تو اصلا همخونه ی افی رو دیدی که عاشقش شدی؟

_اوهوم.. دیدم.. چهار ثانیه.. دم در خونشون.. همون کافی بود

هر سه مون به حرفش خندیدیم و خودشم خندید..

مسعود تکیه داد به صندلی و یه سیگار روشن کرد و گفت

_میرم شمال.. کیا پایه ن؟

نغمه و رضا سریع گفتن ما هستیم ولی من چیزی نگفتم..

قبلا چند بار باهم رفته بودیم ویلای مسعود اینا ولی اینبار بخاطر آهیر دو دل بودم..

درسته که گفته بودیم به زندگی خصوصی و رفت و آمدهای هم نباید کاری داشته باشیم، ولی نمیدونم چرا مشتاقِ رفتن نبودم..

مسعود نگام کرد و گفت

_چته تو؟.. تو که همیشه بیشتر از بقیه داوطلب شمال بودی

زیرزیرکی نگاش کردم و با انگشتم روی میز خطوط فرضی کشیدم و گفتم

_نمیدونم.. حسش نیست

رضا با خنده ی خبیثی گفت

_دیدی گفتم عاشق اون پسره شدی؟.. بخاطر اون نمیای

از حرفش عصبی شدم و سوئیچمو پرت کردم طرفش..

_زر نزن باو.. من تو فکر عملم، اونوقت تو حرف از چه عشقی میزنی اسکل؟

عملی که دیگه مثل سابق تو فکرش نبودم ولی نمیخواستم بقیه تغییراتمو بفهمن و کولی بازی درآوردم مقابل حرف رضا..

مسعود و نغمه بهش چشم غره رفتن ولی رضا کوتاه نیومد و با همون لحن گفت

_از قدیم گفتن وقتی دیدی یکی بیش از حد به حرفی واکنش نشون داد و عصبی شد بدون که حرفه واقعیت بوده

یعنی رضا راست میگفت؟.. من بیش از حد عصبی میشدم از کنایه های رضا در مورد آهیر؟

اصلا چرا برعکس همیشه که ذوق مرگ میشدم از پیشنهاد سفر شمال، اینبار دلم گرفته بود و نخواسته بودم برم؟

یعنی دلیلش آهیر بود؟!!.. نمیخواستم از اون جدا بشم و برم مسافرت؟!

ترسیدم از این احتمال و سریع رو به مسعود گفتم

_کی میریم؟

……………………………….

وقتی برگشتم، آهیر خونه بود و درس خصوصی داشت با شاگردش..

با سر سلامی کردم و رفتم توی اتاقم.. قرار شده بود سه روز بعد راه بیفتیم و باید به آهیر میگفتم..

وقتی صدای خداحافظیشون رو شنیدم فهمیدم که پسره رفته و از اتاقم خارج شدم..

جلوی یخچال وایساده بود و داشت نوشابه سر میکشید..

رو به من گفت

_چطوری حاجی؟.. میزونی؟

رفتم پیشش نوشابه رو از دستش گرفتم و گفتم

_اینقدر نخور این آشغال اسیدی رو.. معده ت داغون میشه

خودم بقیه شو سرکشیدم و اونم پوفی کشید و گفت

_یه ضرب المثل ترکی هست که میگه انقدر سگ زیاده که نمیشه استخون لیس زد

_منظورت از سگ منم؟

_نه منظورم از استخون نوشابه ست.. تو به خودت نگیر

_هالو خودتی

_باریکلا باهوش.. گرفتی پس

_من دارم میرم شمال.. پنج شش روز نیستم

داشت میرفت سمت اتاقش که وایساد نگاهم کرد و گفت

_با کی میری؟

_با بروبچ

_قبلا رفتی باهاشون؟

_یس

_کجا قراره بمونین؟

_ویلای بابای مسعود.. اگه استنطاقت تموم شد رفع زحمت کن

_باشه.. خوش بگذره

_مرسیت

رفت توی اتاقش و من موندم و دلی که نمیدونم چرا گرفته بود!

شاید دلم میخواست اجازه نده.. بگه نرو..

ولی منکه از اون اجازه نمیخواستم.. اگرم میگفت نرو، پاچه شو میگرفتم که تو چیکاره منی که میگی نرو..

بهرحال یه ضدحالی بهش میزدم ولی هیچی نگفت و خیلی راحت فقط گفت خوش بگذره..

شب بود و بعد از شام نشسته بودیم توی هال و هر دومون سرمون توی گوشی هامون بود..

من با نگین چت میکردم و گاهی هم پیج آهیرو چک میکردم ببینم پستی چیزی میزاره یا نه..

حواسش اصلا به من نبود و با گوشیش مشغول بود..

نگین پرسید

_چیکار میکنین

نوشتم

_با رابین نشستیم و گوشی بازی میکنیم.. قراره برم شمال

_اونم میاد؟

_نه نمیاد.. من با دوستای خودم میرم

_دلت میاد تنهاش بزاری بری؟

لبمو جویدم و زیرچشمی نگاهی به آهیر کردم.. متوجه سنگینی نگاهم شد و اونم نگاهم کرد.. چشم ازش گرفتم و برای نگین نوشتم

_راستشو بخوای دو دلم.. یه دلم میخواد برم یه دلم نمیخواد

_چرا.. بخاطر رابین؟

پوفی از سر نارضایتی کشیدم و نوشتم

_نه.. شاید چون دلم مسافرت نمیخواد

یکم دیگه حرف زدیم و نگین گفت که باید بره و بعدا میحرفیم..

هنوز سرم تو گوشی بود که آهیر گفت

_بچه ها از اول تابستون گیر دادن باهاشون برم مسافرت.. ولی من بخاطر تو که تنها نمونی نرفتم.. ولی الان که میبینم تو میخوای بری منم به بابک پیام دادم گفتم مام همین هفته بریم

_چرا قبلا بهم نگفتی؟.. شاید منم باهاتون میومدم

_اونشب تو مهمونی فکر کردم از اکیپ دوستای من خوشت نمیاد

_نه.. بچه های بدی نبودن

_خب اگه دوست داری بیا باهم بریم

_نه دیگه به مسعود و بچه ها قول دادم.. درضمن بهتره یکم دور باشیم و به زندگی خودمون برسیم.. مثل دوقلوهای به هم چسبیده شدیم

نگاه دقیقی بهم کرد و گفت

_باشه.. با هر کی بیشتر بهت خوش میگذره برو

رفت تو اتاقش و من با خودم فکر کردم که هیچوقت توی عمرم با کسی بیشتر از آهیر بهم خوش نگذشته..

ولی چرا بهش نگفتم؟!.. چرا بدم میومد از اینکه اینو به خودم هم اعتراف کنم؟

………………………………

من یک روز زودتر از آهیر راهی شمال شدم و وقتی با ساک توی دستم دم در باهاش خداحافظی میکردم ازش پرسیدم که اونا کجا میرن..

_مام میریم شمال

_عه.. کجای شمال؟

_نمیدونم.. یا میریم ویلای مجتبی یا یه جایی هست تو جنگل که من خیلی دوست دارم، میریم اونجا.. از تصمیم بچه ها خبر ندارم

درو باز کردم و گفتم

_هر جا که میری خوش بگذره رفیق

مشتمونو مثل همیشه به هم زدیم و آهیر لبخندی بهم زد و گفت

_مواظب خودت باش

_توام همینطور.. خدافظ

………………………………

دو روز بود که تو ویلای لوکس و باحال مسعود اینا تو محمود آباد بودیم و مسعود هر چی که دختر و پسر میشناخت ریخته بود تو ویلاشون..

غر زدم بهش که فکر میکردم فقط خودمونیم و چرا لشکر کشی کردی.. اونم گفت چهارتایی که حال نمیده.. شمالو باید پرجمعیت بیای که خوش بگذره..

۱۵ نفر بودیم ولی به اندازه ی ۳۰ نفر شلوغ پلوغ میکردن و منی که قبلا از همه شون تخس تر و شلوغ تر بودم، اینبار سرسنگین بودم و همش غر میزدم..

_افی ناموسا حالمونو گرفتی از بس غر میزنی.. چی میخوای آخه بشر؟ نونت کمه آبت کمه؟

نغمه ازم شاکی بود و خودمم نمیدونستم چیم کمه..

انگار چیزی گم کرده بودم و ناقص بودم.. ولی چی، نمیدونستم..

عصر بود که همگی رفتیم ساحل و من کنار مسعود راه میرفتم که ناگهان حس کردم بین یه دسته پسر آهیرو دیدم!

یهو داد زدم

_عه.. آهیره

مسعود و نغمه گفتن

_کو؟.. مگه آهیر شماله؟

با شوق رفتم طرف اون پسرا و بلند گفتم

_آره اونم با دوستاش اومده

تا رسیدم به پسری که فکر کرده بودم آهیره، سرشو برگردوند و دیدم اون نیست!

بدجور دلم گرفت و تو ذوقم خورد.. نمیدونم چرا انقدر خوشحال شده بودم که اونجاست..

با بیحوصلگی برگشتم پیش بچه ها و گفتم

_اون نبود.. اشتباه دیدم

رضا و نغمه نگاه معناداری به هم کردن و من نگاهمو ازشون دزدیدم..

شب وقتی توی ساحل دور هم نشسته بودیم و علی یکی از دوستای مسعود گیتار میزد، حس کردم دیگه میدونم چیم کمه و بخاطرش غر میزنم!

آهیر کم بود!..

آهیر نبود و پازل دنیای من ناقص شده بود..

فکر نمیکردم تو این مدتی که باهاش بودم اینقدر بهش عادت کرده باشم و نبودنش اینقدر تاثیر بزاره روم..

من رسما دلتنگ آهیر بودم!.. ناخودآگاه تو کوچه خیابونای محمود آباد دنبال آهیر میگشتم و کار به جایی رسیده بود که توهم زده بودم و فکر کرده بودم دیدمش!

گوشیمو از جیبم درآوردم و رفتم تو اینستاگرام.. مثل همیشه ناخودآگاه پیج آهیرو سرچ کردم و بالاخره بعد از مدتها دیدم پست گذاشته..

هنوز یک ساعت هم از پستش نگذشته بود.. یه عکس از دریا بود و یه گوشه ش نوشته بود

… با هیچ کسم میل سخن نیست

سه نقطه رو آخر جمله میذاشتن، ولی آهیر اول جمله گذاشته بود و فکر کردم که بجای کلمه ی “دلتنگم” سه نقطه گذاشته و دلتنگم و با هیچ کسم میل سخن نیست رو سانسور کرده!

یعنی به نیت یلدا گذاشته بود این پست رو؟.. ولی با یلدا که خیلی وقت بود کات کرده بود و تا حالا همچین کاری نکرده بود..

ضمیر ناخودآگاهم گفت نکنه اونم دلتنگ منه؟!

با این فکری که از سرم گذشت انگار تو قلبم رعد و برق زد!.. دلم هری ریخت و احساس کردم گونه هام قرمز شد..

چه واکنش دخترونه ای!.. چقدر سریع داشتم یه دختر کامل میشدم!

کی آهیر اینقدر مهم شد برام که با فکر دلتنگیش گر گرفتم!

ناخودآگاه پستشو لایک کردم و از هولم به نگین پی ام دادم..

_نگیییییین
کجایی؟ 👀

یه عکس از ساحل و بچه ها که دور هم نشسته بودیم گرفتم و براش فرستادم..

کمی بعد آنلاین شد و جواب داد..

_خونه م.. داشتم درس میخوندم
میبینم که حسابی خوش میگذره بهت 😍

براش نوشتم

_جات خالی
بد نیست..
ولی خوش نمیگذره

_چرا؟

_نمیدونم..
نگیییین

_ها؟

_من دلم تنگه 😑

_واسه کی؟

_ولش.. 😪
تو چطوری؟

_منم دلم تنگه

_جدی؟
تو واسه کی؟

_ولش

_عه تلافی میکنی؟

_آره 😆

_نامرد 😑

_نامرد تویی که نگفتی دلت برا کی تنگ شده

_اوممم.. برا آخیر ☹

_آخیر دیگه کیه؟

_همون رابین

_اسم رابین آخیره؟.. این دیگه چه اسمیه؟

_نه بابا اسمش آهیره 😁
من گاهی بش میگم آخیر

_هوممم.. پس اسم شوهر جانت آهیره
خب بهش زنگ بزن

_زنگ بزنم بگم چی؟.. نمیتونم بگم دلم برات تنگ شده

_چرا نمیتونی؟.. شاید اونم دلش برا تو تنگ شده باشه

_اتفاقا پست گذاشته نوشته با هیچکس میل سخن ندارم

_ریدی به شعر 😂
دیدی گفتم اونم دلتنگته؟

هیجانزده شدم و نوشتم

_راس میگی؟.. آخه شاید هم دلش برا یلدا تنگ شده

_یلدا خر کیه؟.. ک..ن لقش👎

_مثل آهیر فحش میدی😂

_مگه فقط آهیر شما فحش میده؟ 😏 عجبا

غرق چت با نگین بودم که مسعود سقلمه ای به پهلوم زد و گفت پاشو داریم میریم..

از نگین خدافظی کردم و کنار بچه ها راه افتادم تا سوار ماشین بشیم که گوشیم زنگ خورد..

آهیر بود!.. با دیدن اسمش بازم دلم هری ریخت و به خودم تشر زدم که چه مرگته شورشو درآوردی..

نفسی کشیدم و سعی کردم با لحن بیتفاوتی جواب بدم..

_الو

_سلام جوجه اردک زشت

_سلام آخیر.. خوبی؟.. یاد ما کردی همخونه

_دو روزه هیچ کس تلپ و تلپ دنبالم راه نیفتاده، کمبودت رو حس کردم گفتم یه زنگی بزنم

خواستم بگم منم کمبود تو رو خیلی حس کردم.. حس کردم کوهی که پشتم بود، دیگه نیست..

ولی نگفتم.. بجاش خندیدم و گفتم

_ولی من کمبود تو رو حس نکردم.. راستش اصلا یادم نبودی.. شرمنده دیگه

بلند خندید.. گفتم

_زهرمار.. به چی میخندی؟

_هیچی.. مهم نی.. خب کجایی؟.. خوش میگذره؟

_خیییییلی.. جات خالی.. اومدیم ساحل.. آتیش و گیتار و این چیزا

_خوبه پس.. مزاحمت نشم.. مواظب خودت باش

_باشه.. مرسی از زنگت.. بایز

کاش میشد بهش بگم چقدر به موقع زنگ زده و چقدر از شنیدن صداش خوشحال شدم.. ولی نتونستم بگم..

چرا نمیتونستم بگم؟.. مگه رفیقم نبود؟.. مگه رفیقا برای هم دلتنگ نمیشدن؟.. خب همخونه م بود بایدم دلم براش تنگ میشد.. پس چرا معذب بودم و نمیتونستم بهش بگم؟

چرا مثل مسعود و رضا تو بیان احساسات رفاقتیمون باهاش راحت نبودم؟..

صدایی از ضمیر ناخودآگاهم گفت

“شاید چون حسم به آهیر رفاقتی نیست!”

با پشت دست زدم تو دهن ضمیر ناخودآگاهم و سعی کردم دیگه به آهیر فکر نکنم..

………………………………

وسط جنگل بودیم و علی و مسعود برای هم کُری میخوندن که کدومشون میتونن از درخت مقابلشون بالاتر برن..

نگاهی به درخت کردم.. نور خورشید که از لابلای شاخ و برگش با سماجت راهی پیدا میکرد تابید و چشممو زد..

دستمو روی پیشونیم سایه بان کردم و دیدم خیلی بلنده ولی جا پاهای خوبی داره.. میشد بالا رفت..

_من از هردوتون بالاتر میرم

با حرفی که گفتم مسعود و علی و بقیه ی بچه ها با تعجب نگام کردن و ترانه گفت

_میفتی افرا.. بیخیال شو

ولی نغمه با شوق گفت

_افرا میتونه.. من رو برد تو شرط میبندم افی

مسعود مخالفت کرد ولی من از رو نرفتم و گفتم

_یالا.. بریم

اول علی رفت و همگی از پایین تشویقش میکردیم.. بالاخره یه جایی وایساد و گفت که دیگه نمیتونه و نخی رو که دستش بود بست همونجایی که توقف کرده بود..

بعدش من خواستم برم که مسعود نزاشت و گفت

_من میرم اگه شاخه ها محکم بودن میگم توام بری

چسبید به تنه ی درخت و خودشو بالا کشید.. رفت و رفت تا اینکه از علامت علی گذشت و کمی بالاتر اونم متوقف شد..

نخ علامت خودشو بست و اومد پایین..

همه تشویقش کردن و رو به من گفت

_تا جایی که من رفتم شاخه ها محکمن.. ولی اگه بالاتر بری شاخه ها نازکتر میشن.. بهتره کله خر بازی درنیاری و بالاتر نری

پوزخندی بهش زدم و آستینای بلوزمو دادم بالا و رفتم سمت درخت..

راحت بود و به چابکی شاخه ها رو انتخاب میکردم و پامو محکم میزاشتم روشون..

از نخ علامت علی و مسعود گذشتم و صدای کف و سوت بچه ها بلند شد..

داد زدم

_گفته بودم میبرم

مسعود داد زد

_باشه بردی.. بیا پایین نرو بالاتر

ولی هر چی بالاتر میرفتم ویو قشنگتر میشد و جنگل سرسبز زیر پام بود..

بالاتر رفتم و روی یه شاخه وایسادم و اطرافو دید میزدم که یهو احساس کردم چیزی شکست و صدا داد و زیر پام خالی شد!

در حال سقوط آزاد بودم و صدای فریادهای بچه ها رو میشنیدم !

وقتی بشدت خوردم زمین احساس کردم پای راستم شکست و لبمو محکم گاز گرفتم تا مثل دخترا داد نزنم..

……………………………….

دکتر گفت پام سالمه و نشکسته ولی شدیدا ضرب دیده و نباید بهش فشار وارد کنم..

داشتم با نگین چت میکردم و بهش گفتم که از درخت افتادم که تلفنم زنگ خورد..

آهیر بود و از اینکه ۲۴ ساعت نشده بازم زنگ زده بود تعجب کردم..

صداش کمی سراسیمه و هول بود و سلام علیکی کرد و حالمو پرسید..

گفتم خوبم ولی نغمه که داشت از کنارم رد میشد بلند گفت

_خوب نیست.. از درخت افتاده

آهیر شنید و با نگرانی گفت

_تو بالای درخت چه گوهی میخوردی؟

از نگرانی و عصبانیتش خوشم اومد و با خنده گفتم

_ریلکس بابا.. طوری نشده

_شر و ور نگو.. منکه میدونم مثل میمون بالا رفتی از درخت.. صددرصد طوری شده

_دِ میگم نشده.. میخوای تصویری بزنگم پامو نشونت بدم؟

_لازم نکرده.. قطع کن

بدون خدافظی تماسو قطع کرد و من تعجب کردم که شصتش از کجا خبردار شد و زنگ زد!

دلم نمیخواست قطع کنه و دوست داشتم یکم باهاش حرف بزنم.. ولی انگار عصبانی بود که بدون حرفی قطع کرد..

از حرصم بهش پیام دادم و نوشتم

“من زخمی ام الاغ.. باید یکم نازمو میکشیدی، نه اینکه عین گوسفند قطع میکردی”

سند کردم و زیر لب بیشعوری نثارش کردم..

یک ساعتی میشد که با آهیر حرف زده بودم و منتظر بودم جواب پیامم رو بده که گوشیم زنگ خورد و صدای آهیرو شنیدم که گفت

_آدرس ویلارو بده ببینم

با تعجب گفتم

_میخوای چیکار؟

_اومدم محمودآباد.. سریع بگو آدرسو

اومده بود اینجا!.. یک ساعته اومده بود و نمیدونستم کجا بوده و خودشو رسونده.. هنگ کرده بودم و با هیجان آدرسو بهش دادم