اشک چشمانش را پاک کرد اما به ثانیه نکشیده دوباره صورتش خیس شد

_من بخاطر قلبم جلو رفتم
هومن این تنها راه بود

هومن بهت زده خندید :

_تو خواستی ؟!

تو خودتو پیشکشش کردی ؟!

دلارای بغض کرده نگاه دزدید و هومن پوزخند زد

_خودتو دو دستی تقدیمش کردی تا کنارش باشی ؟ انقدر ساده لوح و احمق بودی ؟

صدای دلارای ضعیف بود :

_عاشق بودم … تنها راهم همین بود

_منم از راهت اومدم دلی ، از راه عشقم ، از راهی که می تونستم داشته باشمت اما توئه لعنتی خراب کردی همه آرزو هام رو !

من میخواستم خانوم خونه‌ام باشی
زن عقدیم
میخواستم مثل پروانه دورت بگردم

صدایش را بالا برد :

_می شنوی ؟ میخواستم مادر بچه هام باشی نه شریک تخت خوابم !

دلارای دست روی دهانش گذاشت و زار زد

حرف حق که جواب نداشت

_ من بچه بودم
یک دختر بچه عاشق
ولی بخدا می خواستم با تو زندگی خوبی شروع کنم
زندگی ای که دروغ نباشه
می خواستم بهت بگم

پوزخندی زد و عصبی غرید :

_ توئه لعنتی خودت رو در اختیار اون کثافت گذاشتی ، دیگه چی میخوای ؟
تو که همه چیزت در اختیار اون بوده ،
تمام بدنت ، تمامش !

غرورش نابود شده بود

دلارای پا روی غیرتش کوبیده بود و او نمی توانست کاری کند

_ من نمی دونستم حامله م
بخدا من ولش کردم هومن
ولش کردم تا با تو زندگی آرومی شروع کنم و بهت واقعیت رو بگم

هومن محکم پرسید :

_از کجا فهمیدی که من قبولت میکردم ؟
اصلا چرا باید قبولت میکردم ؟

یک دختر … زن خائن رو چرا باید قبول میکردم ؟ لعنتی چرا ؟

قلب دلارای ترک خورد اما نتوانست چیزی بگوید

باید می رفت

اینجا دیگر جای ماندن نبود

حق با هومن بود …‌

صدای مردانه اش دلارای را مات کرد :

_ اون بی ناموس کیه ؟

اسمش رو بگو دلارای

رعشه‌ای به جان دلارای افتاد

میدانست منظورش کیست اما دنبال وقت کشی بود

تا شاید بتواند خودش را کمی جمع و جور کند …

_چ … چی !؟

هومن تهدید آمیز جلو آمد :

_اسمش ؟!

اسمش را برای چه میخواست ؟

چه می گفت ؟

می گفت از برادرت حامله ام ؟

برادر ناتنی ات ؟

_اسم … اسم کی ؟

_اسم اون حروم لقمه ای که شکم دختر مردمو بالا آورده و حالا خبری ازش نیست

لب های دلارای لرزید

مگر قرار نبود دروغ ها تمام شوند ؟

اگر این بار هم دروغ می گفت هومن هرگز نمی بخشیدش

باید برای یک بار هم که شده شجاع می بود و به کسی اعتماد میکرد

شاید با گفتن حقیقت کمی ، فقط کمی هر دویشان آرام می شدند ….