اون لواشکایی که از قزوین گرفته بودن و برای عروسم
بیار ……. مثل اینکه ویار کرده .
خورشید متعجب از چیزی که شنیده بود به خانم کیان نگاه
کرد ……… خانم کیان به او لقب عروس داده بود………. حتی
امیرعلی هم انگار از شنیدن این لفظ ، متعجب به نظر می رسید .
خانم کیان بی توجه به نگاه متعجب آنها ، ادامه داد :
– با این شرایط خورشید و ضعف جسمانی و ویارش ، باید حتما
تحت نظر پزشک باشه …….. امیرعلی همین فردا بیفت دنبال یه
متخصص درست و حسابی که تحت نظرش بگیردش .
امیرعلی روی زمین نشست و به کاناپه ای که خورشید رویش
دراز کشیده بود تکیه زد و یک زانویش را خم نمود و تکیه گاه
آرنجش قرار داد .
– تو این چند سال خونه هر فامیلی که می رفتیم ، بچه داشتن .
حتی اون هایی که پنج شش سال بعد از من و لیلا ازدواج کرده
بودن ………. بچه های اونا مدرسه ای می شدن و من در حسرت
بچه و بابا شنیدن از دهن بچه ای که از گوشت و پوست و استخون
خودم باشه می سوختم ……. دکتر و متخصصی نمونده بود که با

لیلا نرفته باشیم ……. پنج شش سال ، ایران و خارج و برای انواع
عمل کاشت و هزارتا کوفت و زهرمار دیگه دور زدیم و
چرخیدیم . اما هر دفعه بیشتر از قبل به بن بست می
خوردیم ………. بعد از پنج شش سال آب پاکی رو ریختن رو
دستمون که ……… لیلا نازاست و بچه دار نمیشه ………. اما الان
حکمت خدا رو میفهمم ………. اگه لیلا باردار می شد ، اگه بچه
دار می شدیم ، تکلیف بچه بیچاره من چی می بود . با اون مادر ،
قرار بود چطوری تربیت بشه ، چطوری بزرگ بشه ……….. اما
الان بدون اینکه بخوام ، بدون اینکه برنامه ریزی براش کرده
باشیم ، بدون اینکه دنبال دکتر و دوا و درمانی رفته باشیم ، خدا
همون بچه ای که چندین سال منتظرش بودم و بهم داد .
– خبر بارداریت و به مادر پدرت دادی ؟
خورشید از حالت دراز کش درآمد و نشست ………. سرمی که
زده بود و آناناسی که امیرعلی به خوردش داده بود حالش را
حسابی رو به راه کرده بود .
– نه ، از آزمایشگاه مستقیماً اومدیم خونه شما …….. هنوز خبر
ندارن .

– با این شرایط ، دیگه نمی تونید این مدلی ادامه بدید ………. باید
عقد کنید .
امیرعلی خرسند از رضایت ازدواج او و خورشید که هر لحظه از
زبان مادرش می شنید ، سری تکان داد ………. امروز انگار تمام
دنیا به او رو کرده بود ……… اصلا انگار بخت و اقبال به او رو
کرده بود .
– آره ………. امروز که میرم خونه مادر پدرش که خبر بارداریش
و بهشون بدم ، حتماً راجب مراسم عقد هم صحبت می کنم ……….
خورشید هزارتا ترفند به کار برد تا بعد از طلاق لیلا به عقدم در
بیاد ، اما خدا هم خوب جوابش و داد .
خورشید ابروانش را درهم کشید و چپ چپ به امیرعلی نگاه
کرد ………. نگاه خانم کیان هم به خورشید بود ، به چتری های
عسلی او ، موهای لخت ریخته شده روی شانه هایش …….. به
چشمان زمردیِ براقش که عجیب برق می زد و می دانست همین
چشم ها کار دل پسرش را یکسره کرده بود.
به سختی از روی مبل بلند شد و عصا زنان به سمت اطاقش به راه
افتاد .

– من میرم نیم ساعت یک ساعتی دراز بکشم ……… این مسکن
هایی که برای زانو درد و استخون دردم می خورم بدجوری گیج
و منگم می کنه .
با رفتن خانم کیان خورشید زانوانش را میان سینه اش جمع کرد
و دستانش را دور آنها حلقه نمود ………. با ابروان درهم و لب و
لوچه ای جمع شده آرام گفت :
– خیلی نامردی .
امیرعلی کامل سمتش چرخید و از روی زمین بلند شد و کنارش
روی کاناپه نشست و دست دور گردن او انداخت ……. کیفش
زیادی کوک بود .
– من نامرد نیستم آفتاب خانم ……. خدا حقت و کف دستت
گذاشت . خدا هم دلش به حال ظلمی که در حق من داشتی می
کردی ، سوخت. آره آفتاب خانم .
خورشید با حسی میام خنده و حرص از همان فاصله نزدیک به
امیرعلی نگاه کرد .

– نمی دونم چرا حس می کنم همه چیز برخلاف چیزی که میگی
اتفاق افتاده …….. یعنی با هوشیاری کامل من و حامله کردی که
هرچه زودتر عقدم کنی .
امیرعلی خنده ای کرد و خورشید فهمید این مرد از همان ابتدا
برنده این بازی بود.
– باور کن این حاملگی بدون برنامه و هر چیزی اتفاق افتاد ………
حالا اینا رو بی خیال …….. تو ناهار نخوردی ، بگو چی برات
سفارش بدم بیارن بخوری .
خورشید چهره درهم کشید و سرش را عقب برد بلکه از آغوش
این مرد ظالم بیرون بیاید …….. عاشقش بود ، اما هنوزم حرصی
محسوس میان وجودش نشسته بود .
– حرف غذا رو جلوی من پیش نکش تروخدا ………. آناناس
خوردم دیگه .
– آناناس که جای غذا رو نمی گیره …….. باید حواست باشه که
تو دیگه تنها نیستی و باید به فکر تقویت اون کوچولوتم
باشی ………. اون که نباید گشنه بمونه.
خورشید پاهایش را پایین آورد و به شکم تختش نگاه کرد .

– برام قابل باور نیست که باردارم …….. یعنی الان تو شکم من
بچه است ؟
امیرعلی گردن دراز کرد و موهای عسلی خورشید را کنار زد و
لبانش را به پوست گردن او چسباند و بوسید و در همان حال
زمزمه کرد :
– الان اندازه نخوده ………. حالا بهتره بگی چی می خوری تا خودم
دست به کار نشدم و چیزی سفارش ندادم .
خورشید هول کرده از بوسه امیرعلی به سرعت نگاهش را طراف
چرخاند .
– امیرعلی …….. چی کار می کنی ؟ وسط سالن خونه مادرت
نشستیم . یکی می بینه .
اما امیرعلی بی توجه به هشدار او لبانش را نوازش وار روی
پوست گردن او به سمت بالا کشید و به سمت لاله گوشش برد و
تمام موهای تن خورشید را یکپارچه سیخ کرد .
با شنیدن صدای قدم هایی از پشت سرشان ، امیرعلی سرفه ای
مصلحتی کرد و نگاهش را به پشت سرش انداخت و یکی از

خدمتکاران را با سینی آب پرتقال و میوه های فصل که به
سمتشان می آمد دید .
خورشید هول زده موهایش را بی هدف دست کشید و سر و
سامانشان داد …….. آرام با صدای زیر و آهسته ای گفت :
– بهت گفتم الان یکی سر میرسه .
– مهم نیست ………. کار خاصی که نمی کردیم .
خدمتکار سینی آب میوه طبیعی را مقابل خورشید گذاشت :
– خانم بزرگ گفتن ازتون بپرسم برای شام چی بذارم ……. خانم
چیزی هوس کردن ؟
امیرعلی بدون آنکه همانند خورشید از سر رسیدن یکدفعه ای
خدمتکار دست و پایش را گم کند ، عادی با همان چهره خنثی
همیشگی اش پا رو هم انداخت و نگاهش را درون چشمان زن
فرو کرد .
– شام اینجا نیستیم . اما زنگ بزن برامون چند سیخ برگ و
کوبیده و جوجه کباب با برنج بیارن ……… همسرم هنوز ناهار
نخورده .

خورشید با شنیدن اسم برنج به سرعت به امیرعلی نگاه کرد .
– برنج نمی خورم . با نون خوبه …….. بوی برنج حالم و بهم می
ریزه .
– باشه ……… بدون برنج سفارش بدید .
با آمدن سفارشات و آماده شدن میز ، امیرعلی خورشید را پشت
میز نشاند و خودش هم کنارش نشست ……… بوی خوش جوجه
کباب دل و روده خورشید را به ضعف می انداخت …….. از صبح
تا الان ، با این حالت تهوع های بی موقع اش ، بجز آناناسی که
امیرعلی به زور به خوردش داده بود ، نتوانسته بود چیزی از
گلویش پایین بفرستد .
با اشتیاق به جان جوجه کباب هایش افتاده بود و دو لپی می خورد
و امیرعلی هر چند لحظه یکبار تکه ای کباب و جوجه درون
ظرفش می گذاشت .
خورشید نفس بریده عقب کشید و دست به شکمش کشید .
– دیگه نمی تونم بخورم امیرعلی ……… انقدر خوردم که حس
می کنم دارم خفه میشم .

– این آخریشه ، بخور دیگه نخور .
اما خورشید به ضرب از جایش بلند شد و با قدم های بلند و دو
مانند از میز فاصله گرفت و فرار را بر قرار ترجیح داد ………. اگر
می ماند باز هم امیرعلی به زور غذا به خوردش می داد و درون
شکمش می ریخت .
امیرعلی با دیدن قدم های دو مانند او ابرو درهم کشید وتشرش
را زد .
– ندو خورشید .
خورشید بی حال در حالی که حس لذتی از سیر شدن و انرژی
گرفتن در جانش نشسته بود ، خودش را با لبخند روی مبل رها
کرد و پهن شد ………… با شنیدن صدای عصای خانم کیان به
سرعت صاف شد و کامل به مبل تکیه زد ……. خانم کیان درحالی
که نگاهش را روی سر تا پای او می چرخاند ، عصا زنان مقابل او
روی مبل نشست .
– دیگه چه بخوام چه نخوام ، عروسم شدی و امیرعلی انتخابت
کرد ………. در آینده هم مادر نوم میشی ……….. پس خیلی باید
مراقب خودت باشی .

خورشید از داخل گوشه لبش را گزید …….. پس خانم کیان
دویدنش را دیده بود .
– چشم خانم کیان …….. سعی می کنم بیشتر مراقب باشم .
– وقتی که لقب عروس خاندان کیان آرا رو گرفتی ، پس دیگه
لازم نیست من و مثل غریبه ها خانم کیان صدا کنی .
خورشید لبخند ریزی زد …….. اینکه دیگر قرار نبود این زن را
خانم کیان صدا کند ، به نظرش نشانه خوبی به نظر می رسید .
– چشم ……… می تونم از این به بعد ……… شما رو مثل مادر
خودم …….. مامان صدا بزنم ؟
خانم کیان ابرو بالا داد ………. لیلا هم به او مامان نمی گفت ………
در حالی که هنوز هم آثار تعجب در چهره اش دیده می شد ، با
تکان سرش این اجازه را برای او صادر کرد .
امیرعلی از پشت میز بلند شد و به خدمتکارها اشاره زد میز را
جمع کنند …… کنار خورشید رفت و پهلویش نشست .
– ما دیگه بریم خونه مادر پدر خورشید ……… باید برای عقد هم
صحبت کنیم .

– هفته آینده مبعثه ………. می تونید برای هفته آینده وقت عقد
کنون بذارید .
امیرعلی سری تکان داد و کتش را که روی دسته مبل آویزان
کرده بود ، برداشت و به تن زد .
– شما هم الان می یاین ؟
– نه ، امشب خودتون برید صحبتاتون و بکنید ……… ممکنه برای
عقد کنونتون شرکت کنم .
خورشید لبانش را بر هم فشرد و او هم روسری اش را روی
سرش کشید و دکمه های مانتواَش را بست ………. اینکه خانم
کیان به خانه مادرش نمی آمد از یک جهت خوب بود و از جهت
دیگر بد ………. خجالت می کشید خانم کیان به خانه مادر پدرش
بیاید و مستقیماً باواقعیت بد زندگی آنها رو به رو شود ، و اینکه
تمایلی به آمدن نداشت ، خوب بود ………. اما اینکه هیچ علاقه
ای به آمدن بروز نمی داد ، نشان می داد فقط زبانی به این ازدواج
رضایت داده و از صمیم دل هنوز هم ناراضی به نظر میرسد .
– باشه پس . خداحافظ .

میان راه بودند و به سمت خانه مادر پدری خورشید می
رفتند ……….. امیرعلی نگاه گذرایی به خورشید انداخت و لبخند
پیروزمندانه ای بر لب نشاند ……… برگ برنده الان در دست او
بود و خورشید هیچ راهی جز تسلیم شدن در مقابل او نداشت .
– اگه قرار بر این شد که هفته آینده عقد کنیم ، تمام وسایلت و
تا سه روز آینده جمع می کنی و برمی گردی خونت .
خورشید متعجب نگاهش را سمت او چرخاند :
– سه روز دیگه برگردم ؟ من که هنوز یک ماه هم نشده که خونه
مادرم اومدم .
– بسه دیگه هرچقدر که موندی ………. زن بچه من باید تو خونه
خودم باشن ……. عقد هم که بکنیم دیگه دلیلی نداره که جایی
جز خونه خودت بمونی .
– اگه من خونه مادرم بمونم ، قراره چه اتفاقی بیفته ؟ وسط بیابون
که نیستم .
– نگفتم که وسط بیابونی ……… میگم از من دور باشی ، هی دلم
باید نگران باشه که آیا الان حالت خوبه یا نه ……… اما پیش خودم
که باشی خیالم آسودس .

– قول میدم مراقب خودم باشم …….. اصلا آسه برم و آسه بیام .
امیرعلی نگاه کوتاهی به او انداخت و با همان لبخند یک طرفه اش
، سه انگشت به او نشان داد :
– فقط سه روز وقت داری که از خونه مامانت لذت ببری
عزیزم ……….. به نظر من که زمان خوبیه .
– من اگه می تونستم ذهنت و بخونم و پیش بینی کنم خیلی خوب
میشد .
امیرعلی ابرو بالا داد و تگ خنده ای زد :
– سن و سال دار تر از تو هم در مورد من به چنین مهارتی
نرسیدن عزیزم ……… دیگه چه برسه به تو جانم .
خورشید چپ چپ نگاهش کرد و دیگر هیچ نگفت .
به خواست خورشید ماشین را سر کوچه پارک کردند و جعبه
شیرینی به دست به سمت خانه پدر خورشید به راه افتادند .
درون پذیرایی نشستند و امیرعلی جعبه شیرینی را به سمت
فرنگیس خانم گرفت و فرنگیس خانم به دیدن جعبه شیرینی ،
نگاه خندانش را میان آنها گرداند .

– بفرمایید ، تقدیم شما .
– دست شما درد نکنه ، چرا زحمت کشیدید .
– خواهش می کنم زحمتی نیست …….. راستش این شیرینی
جریان داره .
– شما رو بعد از چند وقت با خورشید و اون هم جعبه شیرینی به
دست دیدم فهمیدم یه اتفاق خوب در شرفه …….. حالا این
شیرینیِ چیه ؟ ……… نکنه بالاخره تونستید خورشید و راضی به
عقد کنید ؟
خورشید خجالت زده دست به شال و مانتواَش برد و همه را یکجا
باهم درآورد و کنارش گذاشت .
– چقد هوا گرمه .
فرنگیس خانم ابرو تصنعی درهم کشید :
– کجا گرمه دختر …….. چند وقت دیگه باید بخاری ها رو در
بیاریم .

امیرعلی چشمان خندان و نگاه منظور دارش را سمت خورشید
کشید و هیچ نگفت و همین باعث خجالت بیشتر خورشید
شد ……… فرنگیس خانم ادامه داد :
– حالا نگفتید مناسبت این شیرینی چیه …..
– انشاالله تا چند وقت دیگه قراره مامان بزرگ بشید .
فرنگیس خانم ناباور چندبار پلک زد و نگاه ناباورش را از
امیرعلی گرفت و به سمت خورشید کشاند ……… خورشیدش ،
باردار بود ؟
– آره خورشید ؟
خورشید لبخند نازکی بر لب نشاند و سر تکان داد ……… یادش
نمی آمد که روزی در زندگی اش بوده که اوتا این حد از مادرش
خجالت کشیده باشد .
لبخند ، اندک اندک بر لبان مادرش نشست و پهن و پهن تر
شد ………. بی طاقت جعبه شیرینی را گوشه ای گذاشت و به
سمت خورشید پرواز کرد و او را محکم میان آغوشش گرفت و
به سینه اش فشرد .

– خورشیدم انقدر بزرگ شده که خودش داره مامان میشه ؟ ……..
آره قشنگم ؟
امیرعلی جعبه را از روی زمین برداشت و درش را باز کرد .
– فکر کنم الان وقت شیرین کردن دهنتون باشه .
فرنگیس خانم آنقدر هیجان زده بود ، آنقدر حس های مختلف
او را احاطه کرده بود که گیج و منگ شده ، دلش می خواست
بغض چنبره زده میان حلقش را بشکاند و اجازه دهد اشک های
شوقش جاری شود ……… اما خورشید را از سینه اش جدا کرد و
با همان چشمان برق افتاده از نم اشک در چشمان زمردی و
زیبای دخترش نگاه کرد .
– کی فهمیدید ؟
خورشید حال مادرش را خوب می فهمید …….. چون او هم
همچون مادرش درگیر همان حس های مختلفی که احاطه اش
کرده بودند ، شده بود ……. لبخند باریکش را پهن تر کرد و با
صدای آهسته ای گفت :
– همین چند ساعت پیش با امیرعلی رفتم آزمایش دادم و متوجه
شدیم .

– بشینید ، بشینید من برم یه دست چایی بریزم که این شیرینی
خوردن داره .
فرنگیس خانم رفت و امیرعلی در هین نشستن ، موبایلش را از
جیب داخلی کتش درآورد و شماره معاونش را گرفت .
– الو سلام مهدوی ، چطوری ؟ خوبی ؟
– سلام مهندس ، ممنون خدارو شکر خوبم ……… شما خوب
هستید ؟
– منم بد نیستم …….
مهدوی میان حرفش پرید :
– مهندس ، آقای رمضانی امروز اومده بود شرکت برای تمدید
قرار داد کاریش ……….. مثل اینکه چون قرارداد کاریش با
کارخونه به اتمام رسیده بوده ، سر نگهبان بهش اجازه ورود نداده
، رمضانی هم امروز اومده بود که تمدید قرار داد کنه ، مثل اینکه
شما بهش گفته بودید امروز بیاد …….. یک ساعته اینجا نشسته ،
الان چی کار کنم ؟ بگم بمونه یا بره ؟ امروز شما تشریف می
یارین شرکت ؟

– نه من امروز دیگه نمیرسم که بیام شرکت …….. تو خودت به
عنوان نائبه من باهاش تمدید قرار داد کن و به کارخونه خبر بده
که دیگه مانع ورودش نشن ……….. در ضمن برای فردا پنج کیلو
شیرینی برای شرکت ، پنجاه کیلو هم برای کارخونه از حساب
شخصی خودم سفارش بدهو همه پرسنل و شیرینی بده .
– چشم مهندس ………. اما ……… این همه شیرینی ، مناسبتی داره
؟ کارخونه قرار داد بخصوصی بسته ؟
– نه …….. مناسبت این شیرینی ها با هیچ عقد قراردادی در دنیا
برابری نمی کنه ………. خدا بعد از چندین سال بهم بچه
داده …….. خانمم بارداره .
مهدوی لبخندی زد و تبریک گفت ……… خوب می دانست که
امیرعلیِ کیان آرا چندین سال چه مقدار سعی برای بچه دار شدن
کرده بود و آخرش هم به هیچ نرسید .
– خدارو شکر مهندس ………. انشاالله براتون خوش قدم باشه .
از سمت من به همسرتون تبریک بگید .
– حتما ……. پس خیالم از طرف شیرینی ها راحت باشه مهدوی
؟

– بله مهندس ، همین الان ترتیب شیرینی ها رو میدم که برای
فردا آماده باشن .
– ممنونم …….. انشاالله قسمت خودت ، به خانواده سلام برسون.
– چشم ، شما هم همچنین ، بازم تبریکات من و به خانواده
برسونید . دیگه امری ندارید ؟
– عرضی نیست ، ممنونم . خدا حافظ .
– خداحافظ .
فرنگیس خانم که از اواسط صحبت های امیرعلی همراه با سینی
چایی اش وارد پذیرایی کوچکشان شده بود ، با شنیدن دستورات
و سفارشات او ، ابرویی برای خورشید بالا و پایین کرد ……….
دلش آرام بود و خدا را روزی هزار مرتبه شکر می کرد که خدا
همچین دامادی را نصیبش کرده .
امیرعلی از جا بلند شد .
– من برم از بیرون شام بگیرم .

فرنگیس خانم با لبخند سمت امیرعلی سر چرخاند ، شاید از
معدود دفعاتی بود که با لبخندی واقعی و از ته دل به این مرد که
الان همسر دختر و پدر نوه اش محسوب می شد ، نگاه می کرد .
– نه پسرم ، شما چرا آخه ………. من الان بلند میشم شام درست
می کنم .
– این شامِ پدر شدن منه ، باید هم خودمم بگیرم ……….. آقا
رسول کی می یان ؟ نیستن ؟
– تا نیم ساعت چهل دقیقه دیگه میرسه .
– با این شرایطی که خورشید داره ، من بهتر می بینم که تو همین
روزهای آتی ما عقد کنیم ……… نظر شما چیه ؟
– به نظر منم هرچه زودتر عقدتون صورت بگیره بهتره .
اینجوری اماو اگری هم این بین نمی مونه .
– پس منم تا میرم شام بگیرم بیام ، آقا رسول هم برگشتن و ما
می تونیم برای عقد کنون زمانی رو معین کنیم .
– باشه پسرم .
امیرعلی به خورشید نگاه کرد .

– چی می خوری بگیرم برات ؟
چهره خورشید نالان شد …….. حتی فکر غذا خوردن هم حالش
را بهم می ریخت .
– امیرعلی به خدا همین سه ساعت پیش کلی کباب و جوجه به
خوردم دادی ……… جون هرکی که دوست داری ، تا اطلاع ثانوی
اسم غذا رو جلو من نیار .
– اولاً اون ناهار بود ، الان می خوام شام بگیرم ……… دوماً تو که
نمی تونی بدون شام بگیری بخوابی .
خورشید خجالت زده موهای رها شده دور صورتش را به پشت
گوشش هدایت کرد ………. امیرعلی خیلی ریلکس ، این چند
شب ، خودش را مهمان رختخواب او در این خانه کرده بود .
– همون جوجه بگیری خوبه …….. البته بازم بدون برنج .
امیرعلی نگاهش را سمت فرنگیس خانم چرخاند .
– شما چی می خورید ؟
– منم همین جوجه .
– آقا رسول چی ؟