(راوی)
مریم بانو از جمله مائده جا خورد، زهره هیچوقت طی هشت سال زندگیش اونو مادر صدا نرده بود یا بی دلیل بغلش نگرفته بود با اینکه زهره عین دختر نداشته اش دوست داشت ولی زهره با دوری از او باعث دلگیر شدنش شد اما بخاطر ارامش پسرش حرفی نمیزد ولی حالا این دختر بچه کنارش که کن از بچه دبیرستانی ها نداشت معنی محبت را بیشتر از بقیه میفهمید
از ماهگل شنیده بود دختر ساکت و مهربانی است و محمد علی تمام حواسش پی اوست و او چه میخاست جز اینکه دردانه پسرش زندگی با عشق تجربه کنه؟!
_میتونی بگی
مائده خوشحال از این بابت رفت جلو و دستان اورا بوسید و بغلش گرفت، مریم باتپ تعجب کرد از حجم مهربانی او
هیچوقت زهره با اغوشی پر از مهر و محبت اورا بغل نگرفته بود
(مائده)
اغوشش عین آغوش مادرم بود که 12 سال ازش دور بودم و حالا بهش رسیدم
تنها کسی که باعث خراب شدن حس مادرانه و دخترانه من و مریم بانو بود محمد علی بود که هی صدام میزد
_مااائدههه
_بلههه؟
_بیااا
ببخشیدی گفتم و مامان با لبخندی سر تکون داد رفتم سمت اتاق و درو باز کردم ندیدمش
_علی؟
یهو دستی زیر زانوم رفت و بغلم کرد جیغی کشیدم چرا این مرد اینقدر غیر قابل پیش بینی هست؟
(محمد علی)
از اتاق نرفتم بیرون تا مادر نگه برو دنبال نخود سیاه و منو از بحثشون جدا کنه فالگوش عین زنای فضول گوشم به در بود وقتی دیدم اوضاع سبزه نتونستم تحمل کنم و مائده رو صدا زدم بعد ده بار صدا کردن بالاخره اومد
وقتی بلندش کردم جیغی کشید و منو حریص تر از قبل کرد
نشستم رو تخت و گذاشتمش رو پاهام
_محمد علی
_جان محمد علی
_چیزی شده؟
فقد نگاهم به حرکت لباش بود دیگه بی طاقت شدم و لباشو به دهن کشیدم از حرکت من شوکه شد ولی اروم دستشو گذاشت رو گردنم
وقتی اینکارو کرد بی طاب تر شدم و محکم ار بوسیدمش که صدای اخش در اومد
هیچوقت از بوسیدنش سیر نمیشدم هیچوقت
وقتی دیدم سرشو برد عقب
عقب کشیدم سرش پایین انداخته بود، محکم بغلش گرفتم
_اتیش پاره میدونستی هروز داری بیشتر منو دیوونه میکنی؟حالام که موهاتو اینجورکردی؟
_چرا؟ زشت شدم؟
_چون خیلی خوشگل شدی دارم عنان از کف میدم
با نازی که نمیدونم از کجا میاره خندید و جری ترم کرد
_د وروجک اینجوری نخند منپ عصبی نکن یهو دیدی به ضررت تموم شدا
_من برم مادرجون تنها نشسته
تعجب کردم مادرجوون؟
_جانم؟ کی شد مادرجون تو؟
_همین حالا
_یعنی دل اونم بردی؟
لبخندی زد و خداروشکر کردم که این قضیه م ختم به خیر شد
باورن نمیشد کسی که تو راه داشت میگفت طلاق بگیر و بدردت نمیخوره الان اینقدر مهربون شده باشه انگار سحر و جادو شده بود
به اصرار مائده شام موند و شب نجمی مادرم و ماهگل رو رسوند خونش
بعد خدافظی درو که بستم کمرشو سفت گرفتم که فرار نکنه
_کجا؟
_می…. میرم ظرفا رو جمع کنم
_نمیخاد بزار بعدا
_پس…. پس میرم اتاقم بخابم
_اتیش پاره امشب خدا هم نمیتونه نجاتت بدت
بلند جیغ کشید که فکر کردم چیزیش شده نگو خواسته فرار کنه با دو تا قدم بلند خودمو بهش رسوندم و بغلش کردم
_تو که سر اخر مهمون بغلمی پس چرا هی تقلا میکنی فسقلی؟
مسخ شده نگاهم میکرد
رو تخت گذاشتمش و از بالا نگاهی به تنی که داشت از ترس میلرزید انداختم
کلافه بودم از ترساش
_از چی میترسی اتیش پارم؟
_نمیخام قبل عقد…
کلافه گفتم:
_من هم نمیخام منم تا الان چیزی بهت نگفتم ولی نمیتونم امروزم که با این موها تورو دیدم نمیتونم جلو دار حسم باشم
سکوت کرده بود
_مائدم اگر ترست اینه ولت کنم باید بگم کور خوندی من اگ میخاستم ولت کنم موقعی که فرار میکردی میزاشتم بری نه اینکه جلز و ولز کنم براب پیدا کردنت اگرم ترست از رابطس بدون میدونم اولین باره و ترس داری و مراقبتم و اگر اذیت شدی دیگه ادامه نمیدم ولی با من اینطوری نکن واقعا دارم اذیت میشم از دوریت و باعث میشه فکر کنم دوسم نداری
سکوت کردم
وقتی دیدم شوقی نشون نمیده بیخیالش شدم من نمیخاستم اولین رابطمون زوری باشه و قسم خوردم تا خودش نخاد نزدیکش نشم
_بیخیالش قربونت برم
بغض کرده گفت:
_ببخشید اذیتت میکنم
_نه قربونت بشم اشکالی نداره تا تو نخای اتفاقی نمیوفته