اون مرد همچنان ادامه داد :

_ برای بار دوم میپرسم ، خانم کاترین فرزند هکتور آیا بدون هیچ اجباری و تنها از سر رضایت و عشق حاضرید آقای کریستوفر فرزند جاستین را به همسری خود قبول کنید ؟

نفس تو سینم حبس شد و بی اراده عرق سرد همه ی بدنم رو گرفته بود ، به یک باره بغضی گلوم رو گرفت به زور مانع گریه و ریختن اشکم رو گرفته بودم … ناگهان صدایی به گوش رسید ، صدایی آشنا ، بم و سرد ، همون صدای آشنایی که عاشقش بودم …

_ نه ، کاترین قرار نیست ازدواج کنه !

برای لحظه ای خودم رو نیشگون گرفتم ..

_ نه نه این صدای گابریل نیست من خواب میبینم توهم زد … نه نیست نه….

_ اونوقت چرا ؟

این صدای کریستوفر بود ،

با دیدن گابریل اونم درست روبه روم ،

از شدت شادی و هیجان میز روبه روم رو محکم به زمین زدم که باعث شد کل تزئینات از گل های قرمز تا سفید روی زمین بیفته و تقریبا له بشه ،

پدرم خواست حرفی بزنه اما من خودسرانه خواستم به سمت گابریل حرکت کنم که کریستوفر محکم بازوی دستم رو گرفت و به سمت خودش کشوندم ،

جیغ کشیدم ،

_ ولم کن عوضی !

هرچقدر دست و پا زدم فایده نداشت که صدای گابریل بار دیگه بلند شد اما این دفعه عصبانی تر در حدی عصبانی بود که رگ گردنش برآمده شده بود…

_ کاترین رو ول کن لعنتی !

کل مهمان ها مات و مبهوت فقط نگاه میکردند ، چون اولین بار بود یه گرگینه وارد مرز ما میشد و الان به وضوح میدیدنش !

پدرم لب باز کرد :

_ ت…تو….تو…پسر…آلبرتی ؟ تو تو به چه حقی وارد مرز ما شدی ،

به بادیگارد ها که دور تا دورمون رو گرفته بودند اشاره کرد ….

_ این مرد رو بگیرید …

قبل از اینکه بخوان به سمت گابریل برن با صدایی تقریبا شبیه به جیغ و ناله گفتم …

_ نههههه ! تو رو خدا بابا نکن ! ت…

حرف بعدی رو نزده بودم که همون چاقوی نقره ای درست روی رگ اصلی گردنم قرار گرفت ، و گردنم شروع به سوختن و خارش کرد ….

کریستوفر با لبخند پیروزمندانه ای رو به گابریل کرد و گفت :

_ اگر یه قدم حتی یک قدم نزدیک بشی گردنش رو زدم …

پدر متعجب از کار کریستوفر بانگ کشید …

_ دخترم رو ول کن بی شرف ، عوضی من بهت اعتماد کردم میخوای دخترم رو بکشی!

شاید من قرار بود بمیرم اما خوبیش این بود که حداقل پدرم از ذات و شخصیت واقعی کریستوفر با خبر شد ، حداقل دیگه با اون ازدواج نمیکردم …

گابریل درست رو به روم بود اما من نمیتونستم برم پیشش ….

لبم رو گازی گرفتم تا اشکم روون نشه …

_ از جونت سیر شدی کریستوفر ؟ کاترین رو ول کن !

این صدای گابریلی بود که با نگرانی ولی با جدیت کلماتش رو ادا میکرد ….

_ نه بابا دیگه چی ، میخواید چاقو رو هم بدم که منو بکشید؟

درحالی که چاقو درست مقابل گردنم بود و اگر حتی کوچکترین حرفی میزدم گردنم بریده شده بود …

پای کریستوفر رو محکم با کفش فشاری دادم و پشت سرش هم لگدی وسط پاش زدم که آخش بلند شد ، هم زمان که اون عقب میرفت ، زیر لب زمزمه کرد ” آخ پاهام ، لعنتی ! نکنه میخوای ناقصم کنی ج*ن*د*ه ”

و دستش رو از دور کمرم آزاد کرد ، اما همچنان چاقو رو محکم داخل دستش گرفته بود ….

خراشی نه چندان عمیق روی گردنم افتاد ، گردنم آتیش میگرفت …‌ به سمت گابریل پاتند کردم و با سرعت خودمو تو بغلش جمع کردم ، چشمامو بستم و بینیمو چسبوندم به پیراهنش تا بوی تنش رو مستقیم نفس بکشم…

از عشق زیاد داشتم دیوونه می شدم..من و چه به این کارها…..

دستای گرم گابریل که روی کمرم نشسته شد بی اراده لبمو با استرس گزیدم و نگاهم بالا اومد و دور و اطرافمو نگاهی انداختم… همه به منی که قرار بود زن کریستوفر بشم اما اینجوری تو آغوش گابریل گم شده بودم هاج و واج نگاه میکردند ….

که با بوسه ی گرمی که گابریل روی موهای سرم نشوند نگاهم رو از مهمان ها به چشمای قرمز و خمارش دوختم ..‌‌ دلم میخواست تا ابد داخل همین حال میموندیم ..‌‌..