خواستم حرفی بزنم که در کمال تعجبم تبدیل به گرگی بزرگ و سیاه رنگ شد ، نگاهی به آسمون انداختم ، ماه کامل بود و این اصلا معنای خوبی نداشت ، با به نمایش گذاشتن دندان های بلند و تیزش و چشمان قرمزی که در تاریکی شب میدرخشید شروع به در آوردن صداهای ترسناکی از خودش کرد ، اگر جلوی چشمم گابریل تبدیل به گرگ نمیشد اصلا باور نمی‌کردم خودشه ، من عقب میرفتم و اون جلو میومد ، چقدر ترسناک شده بود …

و در یک لحظه به سمتم یورش برد ، از ترسی که داشتم سعی میکردم ، با تمام توانم بدوم ، و فقط دعا میکردم که بهم نرسه ،

چند دقیقه ای بیشتر نگذشت که در تاریکی شب بدون اینکه بتونم ببینم دارم کجا میرم، پاهام به تکه سنگی که روی زمین بود برخورد کرد و تالاپ ..‌‌.. افتادم زمین ، من به عنوان یه ومپایر چه کاری ازم ساخته بود ؟

حتی به طور کامل هم آموزش ندیده بودم ، پاهام پیچ خورده بود و به شدت درد میکرد ، به زور جلوی خودم رو گرفته بودم که گریه نکنم … نمیتونستم بیشتر از این به مچ پاهام فشار بیارم ، صدای نزدیک شدن پاهاش رو میشنیدم ، قبل از اینکه به این وضع بیفته نباید باهاش کل کل میکردم …

نباید مانعش میشدم ، باید به اون مراسم لعنتیش می‌رفت ، البته خودش نخواست که بره…

با صدای ترسناکی که از خودش بیرون آورد پرشی کرد و بار دیگر وزن سنگین خودش رو روی من انداخت ، ناخن هاش عمیقا به پوست بدنم نفوذ کرده بود و لباسم پاره شده بود ، سوزش بدی توی همه ی بدنم حس میکردم ، این بار من زیر بودم و گرگی وحشی روی من افتاده بود …

اما فرق بزرگی که با دفعه ی قبل داشت این بود که اینبار اصلا انگار خودش نبود ، انگار که وحشی شده بود و گرسنه !

تند تند نفس میکشیدم و با صدایی که ترس در آن کاملا مشخص بود گفتم :

_…گ…گاب…گابریل …آ…آروم…ب…باش ….م…م..منم‌….ک…کا..کاترین…

اما بهتر که نشد هیچ بد تر هم شد ، دندان های تیزش را در حالی که تا آخر باز کرده بود به سمت گردنم نزدیک کرد ، با نفوذ کردن دندان نیشش که خیلی بزرگ و تیز بود به گردنم ….

جیغی کشیدم :

_ گابریل ، نههههه !

برای لحظه ای انگار به خودش اومده باشه ، ناخن های تیزش که لباسم رو پاره کرده بود کم کم به حالت عادی برگشت ، همینطور دندان هاش ، کم کم از وضع گرگ بودن خارج شد و به چهره ی انسانی و عادی خودش برگشت ، قبل از اینکه حرفی بزنه ، بی جان کنارم افتاد ….

قلبم تند تند میزد ، این دیگه چی بود !

اصلا انگار بعد از اینکه ماه کامل شد کنترلش رو از هر لحاظی از دست داد ،

تمام بدنم خراش و زخم افتاده بود ، کنار گردنم ، روی کمر و شکمم ، جای پنجه هاش بود ، درد داشتم ،

برای لحظه ای نگاهم به گابریلی افتاد که بی هوش کنارم افتاده بود ، از حالت خوابیده بلند شدم ، و کنارش نشستم ،

_ گابریل ؟ خوبی ؟ گابریل ؟

کاملا بی هوش بود ، به آسمان تاریک چشم دوختم ، ماه دیگه وسط آسمان نبود و کمی از مرکز آسمان خارج شده بود … برای لحظه ای با خودم گفتم ، نکنه مرده باشه !

باید ضربان قلبش رو چک میکردم ، با کلی لرز و ترس ، سعی میکردم آروم باشم ، شاید اصلا مرده بود ، سرم رو آروم خم کردم و در حالی که متوجه نشه روی سینش گذاشتم ، برخلاف نفس کشیدنش که خیلی عجیب بود اما ضربان قلبش به شدت تند بود … دیگه مطمئن شدم که زندس ، آروم سرم رو از روی سینش برداشتم که ، فورا با دستش گردنم رو محکم گرفت و هم زمان بلند شد و روبه روم نشست ، ناخن های دستش ، دوباره داشت بلند میشد ، برای لحظه بعد از اینکه به صورتم و ترسی که داشتم خیره شد .. فورا دستش رو از دور گردنم برداشت…..

با صدای بم و سردش گفت :

_ تو اینجا چیکار میکنی ؟

_ م…من….من…

تن صداش رو بالاتر برد و با فریادی که باعث شد بی اراده چشمام باز و بسته بشه ادامه داد :

_ گفتم تو اینجا کنار من چه غلطی میکردی ؟

انگار همه چیز رو فراموش کرده بود ،

_ ی…یعنی چی ؟

_ بعد از اینکه من تو رو از دست اون عوضیا نجات دادم ، چیشد ؟

برای لحظه ای مات و مبهوت فقط بهش نگاه کردم …

_ و… واقعاً…یادت نمیاد ؟

حرصی فریاد زد …

_ نه مگه چی شده که بخواد یادم بیاد یا نیاد ؟

پس درست بود بعد از کامل شدن ماه و قرار گرفتنش درست وسط آسمون ، تبدیل به یه گرگ وحشی میشد و به دیگران حمله میکرد و یا شاید ، منو با کسی اشتباه گرفته بود !

_ باتوام ؟

از افکارم خارج شدم و صاف به چشمای قرمزش خیره شدم ، برای لحظه ای یاد زمانی افتادم که تبدیل به گرگ شده بود و فورا نگاهم رو ازش دزدیدم …

_ ت…تو… تو… بهم … حمله کردی … ت..تو ..ت..تبدیل به یه …گ…گرگ شدی !

عصبانی دستی به صورتش کشید و زیر لب پچ پچ کنان گفت :

_ لعنت به من ! نباید اینجوری میشد‌ ، لعنت به من !

ناگهان ….

عکس گابریل

اینم زمانیه که گابریل تبدیل به گرگ میشه

اینم عکس کاترین

اینم عکس کریستوفر