۳۶)

یه موزیک مدیتیشن دانلود کرده بودم که موسیقی متنش نوای پیانوی لایتی بود همراه با صدای موج دریا و صدای آروم پرنده ها..
طوری آرامشبخش بود که آدم میخواست چشماشو ببنده و بخوابه.. واقعا به روح آشفته آرامش میداد..
چند روزی بود که گهگاهی براش موسیقی پخش میکردم و اونم بدون اعتراض گوش میداد.. عکس العملی نشون نمیداد و چیزی نمیگفت ولی احساس میکردم که آرومش میکنه..

روز جمعه بود و دلم میخواست سری به تیمارستان بزنم و برای رضا و بقیه سیگار ببرم.. به رضا قول داده بودم که بازم میام و اونم میخواست مریمو ببینه..
چقدر خوب بود که انسانها برای خوب کردن حال همدیگه کاری رو که از دستشون برمیاد مضایقه نکنن..

به کامیار و نگار جون نگفتم که میرم تیمارستان چون نخواستم ذهنشون بره اونجا و حالشون گرفته بشه..
موقع برگشت توی ترافیک گیر کردم و با نگاه کردن به کوچه و بازار به ذهنم اومد که باید کامیارو از خونه بکشم بیرون.. ولی اون حتی تو حیاطم نمیومد چه برسه به خیابون..
باید یه کاری میکردم یه چیزی که محرک باشه براش و کم کم از اتاقش خارج بشه..
با دیدن گلهای قشنگی که توی خیابونا کاشته بودن به ذهنم رسید که چند جعبه گل بنفشه و پامچال خوش رنگ و دلبر بخرم تا توی باغچه بکاریم و به بهانه گلکاری کامیارو بکشونم بیرون از طبقه بالا..

جعبه های گلها رو به کمک فروشنده چیدم تو صندوق عقب ماشین و راه افتادم سمت خونه..
منیره درو برام باز کرد و بهش گفتم بیاد کمک کنه گلها رو ببریم تو حیاط..
منیره و نگار جون از دیدن گلا ذوق کردن و خوشحال شدن و منیره همه شونو گذاشت کنار حوض تا بعدا بکاریمشون..

لباسامو عوض کردم و قرص کامیارو برداشتم و رفتم بالا..
روی کاناپه دراز کشیده بود و مثل همیشه دستش روی پیشونیش بود و به سقف زل زده بود..

آروم سلام کردم و رفتم پیشش.. به زور از روی کاناپه هیکلشو بلند کرد.. معلوم بود قرص آرامبخششو تازه خورده بود و کمی سست و سنگین بود..
گفتم
_خسته نمیشین اینقدر زیاد بیکار میشینین یا دراز میکشین؟

چپ چپ نگام کرد و گفت
_تو خسته نمیشی انقدر فضولی میکنی تو زندگیه مردم؟

_اینم حرفیه.. نه من خسته نمیشم
_پررو
_گل خریدم برای باغچه
_چه خبر مهمی
_شمام بیایین تو حیاط بکاریمشون

با این حرفم صاف نشست روی کاناپه و گفت
_چی زدی؟

از رو نرفتم و گفتم
_از همونا که شما زدی

_پاشو برو بچه تا زبونتو قیچی نکردم.. چه زبونیم داره فسقلی
_یه بار دیگه به من بگین فسقلی…..

نزاشت حرفمو تموم کنم، بلند شد و گفت
_چیکارم میکنی؟!.. خیلی میخوام بدونم

و با مسخره خندید..
اولین بار بود که خنده بلندشو میدیدم.. هر چند که خنده واقعی نبود و پوزخند صدادار بود ولی اینم غنیمتی بود از این مرد یخی که یه واکنش جدید نشون داده بود..
خوشم اومد از خنده ش و نگاهی به قد و بالاش که طلبکارانه مقابلم وایساده بود کردم و یهو از دهنم پرید گفتم
_ریز میبینمت

چشماش گرد شد و یه لحظه هنگ کرد.. ته دلم قهقهه زدم به قیافه ش ولی ظاهرم تکون نخورد..
بعد از یک ثانیه که درک کرد چی گفتم بهش گفت
_برو بیرون پرروی زبون دراز

تو چشماش خنده بود و این باعث شد از دادش نترسم..
منم یه لبخندی زدم و گفتم
_باشه میرم ولی شمام نیم ساعت بعد پایین باشین گلا رو بکاریم

بد نگام کرد.. گفتم دیگه الانه که بزنتم.. باید در میرفتم خیلی سربه سرش گذاشته بودم و داشت آمپر میچسبوند با حرفام..

_به من مربوط نیست گل خریدی یا چه کوفتی خریدی.. فقط سر و صدا نکنین که میخوام استراحت کنم

لعنتی نمیخواست بیاد حیاط.. پکر شدم از اینکه تیرم به سنگ خورده بود و بیحوصله رفتم پایین..

مجبور بودیم با منیره گلها رو بکاریم تا پژمرده نشن..
دمغ بودم که نتونستم کامیارو از دخمه ش بکشم بیرون و دست و دلم به گلکاری نمیومد..

نگار جون نشسته بود روی لبه حوض و با شوق مارو نگاه میکرد..
هوای آفتابی اواخر اردیبهشت و صدای شرشر آبی که از مجسمه ونوس وسط حوض بزرگ پایین میریخت فضا رو دل انگیز کرده بود و کار توی حیاط لذتبخش بود..

من و منیره کنار باغچه نشستیم و اول خاک باغچه رو با بیلچه گود کردیم و من آروم بوته ها رو برمیداشتم و میزاشتم توی خاک و دورشو پر میکردم..

یه لحظه موهام ریخت روی پیشونیم و دست خاک آلودمو بلند کردم که با مچ تمیزم موهامو عقب بزنم که چشمم خورد به کامیار که پشت پنجره وایساده بود و نگام میکرد..

وقتی نگاهمو به خودش دید سریع عقب رفت و پرده رو انداخت..

پس توجهش جلب شده بود که دزدکی داشت نگاه میکرد..
ناخودآگاه انرژی گرفتم و با شوق مضاعف به کارم ادامه دادم.. ولی همه حواسم دیگه پیش اون مرد مغرور و یخی پشت پنجره بود و تمرکز نداشتم روی کارم..

وقتی بیلچه آهنی کوچک رو زدم به خاک تا گودش کنم، نوک برنده شو زدم به اون یکی دستم که توی خاک دور بوته بنفشه بود و بدجور بریدم دستمو..
با آخی که گفتم منیره سر و صدا راه انداخت
_وااای چی شد دستتو زخم کردی؟
_چیزی نیست

نگار جونم بدتر از منیره پاشد اومد پیشم و نگران نگام کرد
_لیلی چی شد ببینم دستتو مادر
_یه زخم کوچولو شد نگار جون منیره بیخود شلوغش کرده

دوباره سایه پشت پنجره رو دیدم که یواشکی نگاه کرد و پرده بازم انداخته شد..
هنوز حواسم به پنجره ش بود که در کمال حیرت دیدم اومد تو حیاط..

_چیکار کردی خودتو دست و پا چلفتی؟.. نزاشتین نیم ساعت کپه مرگمونو بزاریم

خواستم بگم پشت پنجره کپه مرگتو گذاشته بودی؟.. ولی نگفتم..

نگار جون گفت
_این کارارو شما باید انجام بدی که مردی، نه این دختره طفلی که زد دستشو ناقص کرد
_مگه من گفتم گل بخره بیاره

بعدشم رو کرد به من و گفت
_آرامش این خونه رو زدی بهم.. قبلا اینجا از این خبرا و سر و صداها نداشتیم

هیچی نگفتم و به نزدیک شدنش نگاه کردم..
_ببینم دستتو دردسر

دستمو که بین انگشت شصت و سبابه مو با لبه بیلچه بریده بودم نشونش دادم و گفتم
_یه زخم کوچیکه چیزی نیست

خونی که از دستم به باغچه میریخت حرفمو تایید نمیکرد.. بد بریده بودم..

چپ چپ نگام کرد و رو به منیره گفت
_منیر وسایل پانسمانو بیار

منیره بتادین و تنظیف و چسب آورد و داد دستش، اونم با اخم گفت
_به من چرا میدی؟.. خودت ببندش

منیره دستمو گرفت و بتادینو خالی کرد روی زخم و شست بعدشم بست و چسب زد..
نصف گلا هنوز مونده بودن.. گفتم
_اینا بمونن خراب میشن
کامیار نشست کنار جعبه ها و گفت
_من میکارمشون.. ببین آدمو به چه کارایی وا میداری

ته دلم بندری میزدن.. بالاخره به هدفم رسیدم هر چند که دو سه درصد جانباز شده بودم ولی میارزید..

آستینای پیرهن سرمه ایشو داد بالا و بیلچه رو برداشت و چند تا بوته رو کاشت توی خاک..
هر سه مون با ذوق و شوق نگاهش میکردیم.. این کارش قدم بزرگی بود براش.. نگاهمون با نگار جون بهم تلاقی کرد و به روی هم لبخند رضایت زدیم..
منیره کمکش کرد و منم خواستم جعبه آخرو بکشم نزدیکش که چپکی نگام کرد و گفت

_دست نزن تو
_این دستم سالمه خوب، یه جعبه کشیدن مگه چیه
_حرف نزنی روزت نمیگذره نه؟.. پاشو برو اونور اصلا، چرا چسبیدی به من؟

بلند شدم.. همونطوری که چمباتمه زده بود و روی دوتا پاش نشسته بود دلم خواست یه لگد بزنم بهش با کله بره تو باغچه.. ولی خوب رویای شیرین ناممکنی بود..

رفتم پیش نگار جون لب حوض نشستم و تماشاش کردم..
نمیدونم چرا همیشه دوست داشتم نگاهش کنم.. برام عجیب بود، حسی به این آدم نداشتم، دوستش نداشتم عاشقش نبودم ولی میخواستم باشه و ببینمش.. باهاش حرف بزنم و حالش خوب باشه.. این حس چی بود خودمم نمیدونستم..

آخرین گلها رو هم توی باغچه به شکل قشنگ و مرتبی کاشت و وقتی خواست بلند بشه دیدم که عرق از پیشونیش سرازیر شده..
سریع رفتم طرفش و از تو جیبم یه دستمال کاغذی تمیز درآوردم دادم بهش..
به دستمال توی دستم نگاه کرد و عصبی ازم گرفتش..
عرقشو پاک کرد و کمی طرفم خم شد و آروم گفت

_داری از خط قرمزام رد میشی خانم دکتر.. دور شو

و از کنارم رد شد و رفت داخل خونه.. فوبیای نزدیکی با من داشت انگار این آدم.. همش حواسش بود که نزدیک نشیم به هم..

با اینکه آخرش حالمو گرفته بود ولی کلا اتفاق قشنگی بود و دلم شاد شده بود..
من داشتم کم کم این آدمو به زندگی برمیگردوندم احتمالا..

از پشت سرش بلند گفتم
_نرید تو یه چایی بیارم تو حیاط بخوریم

برگشت و با اخم نگام کرد و گفت
_لازم نکرده

زیر لبی گفتم
_بداخلاق

و خنده نگار جونو دیدم که معنادار میخندید..