۳۸)
روزها از پی هم میگذشتند و با اصرارهای من کم کم تغییراتی توی رفتار کامیار دیده میشد..
وقتی برای ناهار و شام میومد پایین بیشتر میموند و احساس میکردم دلش نمیخواد بره بالا تنها بشینه ولی با خودش لج میکرد و به زور بلند میشد میرفت..
درکش نمیکردم.. چرا از جمع فرار میکرد.. چرا انقدر به تنهاییش اهمیت میداد، نمی فهمیدمش..

بعد از ناهار بود و هنوز کامیار بالا نرفته بود.. مادرش دورش میگشت و از حضورش خوشحال بود..
_میوه چی دوست داری برات پوست بکنم مادر؟
_هیچی مامان میل ندارم

به من نگاه نمیکرد و میدیدم که سعی میکنه نگاهش سمت من نیاد.. تابلو بود سعیش..
منم با خیال راحت نگاهش میکردم.. رفتارهاشو آنالیز میکردم، حرفاش، واکنش هاش جالب بود برام..

_مادر نمیخوای این ریشتو بزنی؟.. قیافه بدون ریش و سبیلت یادم رفته بچه
با تعجب به مادرش نگاه کرد و گفت
_چیکار به ریشم داری مادر من.. چرا میخواین منو عوض کنین من با این حالم راحتم و تغییرات دوست ندارم.. چه ظاهری چه تو سبک زندگیم
_خوب مادر چیه اینهمه ریش و پشم بزن هم خودت راحت باش هم ما دلمون باز بشه با دیدن صورت قشنگت.. مگه تو داعشی هستی آخه
_هر کی ریش داشته باشه داعشیه؟ عجب
_حالا هی من یه چیزی میگم توام یه چیزی بگو مخالفت کن

با دقت نگاش کردم.. ریشش بلند بود ولی نه در حد داعشیا.. شلخته و پرپشت نبود و حالت قشنگی داشت، چشم و ابرو مشکی بود و ریشش هم سیاه سیاه بود.. گاهی یه دستی به ریشش میکشید و چونه شو میداد بالا.. انگار تیکش بود..
خیلی دلم میخواست ریششو بزنه و قیافه واقعیشو ببینم.. لباش معلوم نبود و منم مثل هیزا میخواستم لب و دهنشو ببینم..
موهاش کوتاه و ساده بود و از وقتی که از بیمارستان اومده بود کمی بلندتر شده بود و بهش میومد..
کلا مرد جذابی بود با اینکه اصلا به خودش نمیرسید و ظاهرش براش مهم نبود..

چند بار با حرفی که من زده بودم لج کرده بود و خلافشو انجام داده بود، خواستم یه بار دیگه این نظریه مو تست کنم روش..
رو به مادرش گفتم
_نگار جون چرا میگین ریششونو بزنن؟.. بنظر من مرد باید ریش و سبیل داشته باشه، جذبه مرد به ریش بلندشه
چشماشو ریز کرد و نگام کرد.. از چیزی که توی چشماش دیدم مطمئن شدم که برای ضدحال زدن به من هم که شده در آینده نزدیک ریشاشو میزنه..
تو دلم میخندیدم که این مارمولکو تو این زمان کم، یکم شناخته بودم و عکس العملهاشو میتونستم تا حدی پیش بینی کنم..
زوم کردم توی چشماش و بدون خجالت زل زدم بهش که چپ چپ نگام میکرد..
با خودم گفتم سلام به کامیار بدون ریش به این زودیها.. و ته دلم بلند خندیدم..