۱۹۸)

بعد از ناهار آذر اصرار کرد که بمونم پایین پیششون ولی گفتم میخوام برم بالا.. آذر آویزونم شد و گفت که اونم باهام میاد و حوصله ش سر رفته.. گفتم نه نیا میخوام بخوابم شب نخوابیدم، و رفتم بالا..

ولی دلم و هوش و حواسم پایین پیش لیلی بود.. دلم میخواست پیشش باشم..
منی که توی یه خونه و زیر یه سقف هم دوریش رو نمیتونستم تحمل کنم، و دلم میخواست همش جلوی چشمم باشه، چطور میخواستم شاهد رفتنش و ازدواجش با کس دیگه ای باشم؟..

از یادآوری این موضوع حالم گرفته شد و سعی کردم بخوابم تا فکر نکنم..
ولی مگه میشد بخوابم..لیلی پایین، توی هال، روی مبل نشسته بود و من دلم برای نشستن روی مبل روبه روییش پر میکشید..

یکم روی تخت اینور و اونور شدم و پتو رو کشیدم روم تا شاید بخوابم.. ولی نشد و بالاخره بلند شدم و رفتم پایین..

مامان سرماخوردگی مختصری داشت و توی اتاق خودش خوابیده بود..
لیلی و منیره و آذر توی هال بودن و منیره چیزی تعریف میکرد..

رفتم جلوتر.. لیلی زیرچشمی یه نگاهی بهم کرد و نگاهشو ازم گرفت..

نشستم روی مبل خودم و آذر بهم نزدیک شد و با لوسی گفت
_خوب شد نخوابیدی.. من بخاطر تو میام ولی تو همش بالایی و نمیزاری منم بیام پیشت

_با لیلی و منیره حرف بزن.. من سردرد دارم و حوصله ی فک زدن تو رو ندارم

_اونا که فقط دوتایی حرف میزنن

_منیر چرا این بچه رو بازی نمیدین؟

منیره با بیحوصلگی نگام کرد و گفت
_دارم برای لیلی دختر ملیحه خانمو تعریف میکنم که بعد از مرگ بچه ش طفلی افسردگی گرفته

و دوباره روشو کرد به لیلی و حرفاشو ادامه داد..

_ملیحه خانم میگه میخوام ببرمش پیش روانشناس.. منم دکتر محمدی رو معرفی کردم بهش..
زن بیچاره همش گریه میکنه و میگه چرا این بلا سر ما اومد

لیلی گفت
_خب هر کسی به نوعی تحت آزمایش الهی قرار میگیره.. یکی با بچه ش، یکی با پدر و مادرش، یکی با سلامتیه خودش، یکی با فقر، و خیلی موارد دیگه.. مهم اینه که انسان در هر حال ایمانشو به خدا از دست نده و عصیان نکنه مقابل خدا

_آخه قربون خدا برم چه حکمتی تو کارشه که به بعضیام همه ی این مشکلاتو باهم میده

منیره آه میکشید و با لیلی درد و دل میکرد و اونم سعی میکرد متقاعدش کنه و من فرصت خوبی گیر آورده بودم که لیلیمو دل سیر نگاه کنم..

_اولا که هر کار خدا حکمت داره منیر.. حکمت خدا مثل اینه که یه نفر میخواد از روی دیواری بپره ولی نمیتونه.. و همش سعی و تقلا میکنه که بالاتر بپره بلکه رد بشه از اون مانع..
ولی در واقع پشت اون دیوار، یه دره هست و آدم دره رو نمیبینه..
حکمت خدا هم مثل همون دیواره که گاهی مانع میشه بین انسانها و خواسته هاشون..
چون رسیدن به اون چیزی که میخوان، براشون ضرر داره، ولی نمیدونن و از خدا شاکی میشن که چرا نزاشتی فلان چیز یا فلان کس قسمت من، مال من بشه..
دوما.. خدا گفته هر چیزی رو که توی این دنیا از بنده م گرفتم، یا بهش ندادم، یا توی همین دنیا به نوعی عوضشو میدم بهش، یا توی دنیای بعدی جبران میکنم براش.. چون عدالت خدا انقدر میزون و درسته که مو لا درزش نمیره منیر

آذر گفت
_چقدر مطمئن از دنیای بعدی حرف میزنی لیلی.. کی رفته کی دیده.. اینا همش حرفه بابا

من توی دلم تاسف خوردم به کودن بودن آذر و لیلی هم نگاه عاقل اندر سفیهی بهش کرد و گفت

_شرط میبندم تو از اونایی هستی که اگه پاش بیفته حتی وجود خود خدا رو هم انکار میکنی آذر.. نه؟

_راستشو بخوای آره.. من یه آدم واقع گرا هستم و فقط چیزی رو که میبینم رو باور میکنم و معتقدم آفرینشی در کار نیست و همه چیز در اثر یه تصادف به وجود اومده

_تو اکسیژن رو نمیتونی ببینی آذر.. ولی اگه نباشه میمیری.. پس ندیدن تو دلیل نبودنش نیست.. درسته؟

آذر من و منی کرد و گفت
_خب اکسیژن فرق میکنه.. وقتی دم و بازدم میکنم حس میکنم که چیزی میره توی ریه هام.. پس هست

_پس خدا رو هم از روی نشونه هاش باید حس کنی.. مثلا همین چشمت که باهاش میبینی.. فکر کن چه سیستم پیچیده و دقیقیه.. یا صورتت.. میلیاردها انسان هستن که قیافه ی هیچکدومشون عین هم نیست.. حتی دوقلوها هم اگه دقت کنی حتما یه فرقی با هم دارن.. یا خطوط انگشتات.. اثر انگشت هیچ انسانی توی دنیا عین هم نیست و مختص خودشه.. و هزاران مثال و نمایش دیگه از قدرت خدا..
این چیزهای دقیق و حساب شده، میتونه تصادفی به وجود اومده باشه؟.. قطعا نه.. قدرتی هست که اینارو حساب کرده و آفریده و عالی مدیریت میکنه

_قانع نشدم.. اینا دلیل نمیشه

_باشه من خیلی دلیل میتونم برات بگم که بفهمی خدا هست.. مثلا روح.. تویی که میگی خدا نیست، روحو چی میگی؟.. اصولا باید بگی روح هم نیست و فقط جسم انسان هست و با مرگش کلا تموم میشه.. درسته؟

_آره.. بنظر من همه چیز انسان مغزشه که فکر میکنه و جسمشو کنترل میکنه.. وقتی مرد، تموم میشه و دنیای دیگه و زنده شدن دوباره هم ممکن نیست

۱۹۹)
_پس یه چیزی ازت میپرسم.. تا حالا برات پیش اومده که حس کنی یه لحظه ای، یه صحنه ای، برات تکراری بود و انگار قبلا اون لحظه رو زندگی کردی؟

_آره چند بار شده.. مثلا داشتم با کسی جایی حرف میزدم یا کاری میکردم، اون لحظه انقدر آشنا اومده برام که گفتم عه من قبلا تو این لحظه بودم

لیلی رو کرد به منیره و گفت
_تو چی منیر؟

_آره لیلی منم اینطوری شدم.. خیلی تعجب کردم و دلیلشم نفهمیدم

بعد برگشت به من و گفت
_تو چی کامیار؟.. پیش اومده برات؟

میدونستم میخواد چیو برای آذر ثابت کنه و گفتم
_برای همه پیش اومده.. برای منم آره

رو کرد به آذر و گفت
_میدونی دلیل اون چیه؟

آذر سری تکون داد به معنی نه..

_دلیل اون همون روحته که میگی وجود نداره.. برای روح انسان زمان و مکان وجود نداره آذر.. یعنی روح که موقع خواب تاحدی از جسم خارج میشه، میتونه توی زمان بگرده.. اون لحظه ای رو که تو حس کردی قبلا برات اتفاق افتاده، روحت قبلا رفته به اون روز و اون لحظه.. یعنی به زمان آینده.. بخاطر همینم هست که بنظر تو تکراری اومده

آذر به فکر فرو رفته بود و گفت
_عجب.. جالبه نمیدونستم

_این فقط یک مثال ساده ست که میتونه وجود روح رو اثبات کنه.. و اگه روح هست پس دنیای دیگه ای هم هست که روح بعد از مرگ، از بدن خارج بشه و بره به دنیایی که جهان اصلیشه.. و اگه دنیای بعدی هست پس خدا هم هست که همه ی اینها رو آفریده و هدفی داشته از این کارها

منیره گفت
_هدف خدا از اینهمه خلقت پیچیده چیه لیلی؟.. راستش من زیاد از این چیزا سردرنمیارم.. ولی دوست دارم بفهمم

_باشه، میگم
لیلی بهش لبخندی زد و چشم من موند روی چال گونه ش..
چطور میخواستم بگذرم از لیلی.. وقتیکه حتی با فکر کردن به اینکه دیگه چال گونه شو موقع خندیدنش نخواهم دید، دلم گرفته میشد..

_ببین منیر.. خدا اول روح انسان رو آفریده.. از روح خودش.. و بعد کالبدش رو خلق کرده و روح رو توی جسم دمیده..
بعد توی رحم زن شرایطی رو ایجاد کرده که از لقاح اسپرم مرد و تخمک زن موجودی شکل بگیره و توی رحم زن رشد کنه..
چقدر؟ ۹ ماه.. تو این ۹ ماه انسان توی اولین دنیای خودش که شکم مادره زندگی میکنه و اونجا برای خودش عالمی داره..
اگه بچه ای که بدنیا میاد قادر به حرف زدن بود قطعا میگفت که منو از دنیای راحت و قشنگم خارج نکنین و متولد شدن رو نوعی مرگ میدونست..
ولی خبر نداشت که در واقع پا گذاشته به دنیای واقعی و تازه همه چی آغاز شده..
مرگ هم برای انسان سخت و ناگواره، مثل همون نوزاد.. چون انسان نمیدونه که مرگ در واقع براش آغاز زندگی واقعی هست و دنیایی که به وسیله ی مرگ بهش منتقل میشه، به مراتب بزرگتر و پیشرفته تر و واقعی تر از این دنیا هست..
جنین توی دنیای خودش ۹ ماه رو، عمر و زمان طولانی ای میدونست.. اگه بهش میگفتن تو دنیای بعدی میتونی ۱۰۰ سال عمر کنی درک نمیکرد.. انسان هم عمر جاودان داشتن توی دنیای بعد رو درک نمیکنه.. چون مغزش قابلیت درک شرایط اونجارو فعلا نداره..
دنیای داخل شکم مادر، مرحله ی تکامل و شکل گیری جسم انسانه.. و هدف خدا از خلق این دنیا، مرحله ی تکامل و پخته شدن روح انسانه.. با سختی ها و آزمایشاتی که در طول زندگی سر راهش قرار میگیره..

آذر مثل خنگ ها به لیلی نگاه میکرد و من حال میکردم که عاشق دختری شدم که خوب مسلطه به اینکه زندگی یعنی چی و چرا هست و از کجا اومده و به کجا قراره بره..

منیره با شوق گفت
_چه جالب، اصلا اینطوری فکر نکرده بودم به این چیزا تا حالا لیلی

_خب آدم باید فکر کنه منیر.. حضرت محمد گفته که یک ساعت فکر کردن به قدرت خدا، از هفتاد سال عبادت بدون تفکر ارزشمندتره..
و یا دکتر شریعتی گفته ترجیح میدم توی خیابان با کفشهام راه برم و به خدا فکر کنم، تا اینکه توی مسجد بنشینم و به دزدیده شدن کفشهام فکر کنم..
آدم نباید مثل گاو زندگی کنه و فقط بخوره و بخوابه و بیدار بشه و عمرشو بدون شناختن خدا و واقعیت زندگی به سر ببره

غرق لذت بودم از حرفای لیلی و از نگاه کردن بهش، که آذر با پوزخند گفت

_تو که اینقدر دم از خدا میزنی، چرا حجاب نداری پیش کامیار؟

_سئوال خوبیه.. جواب میدم بهت.. اولا که خدا فقط مال اونایی که حجاب میگیرن نیست.. چه بسا زنانی که حجاب ندارن و مسلمون هم نیستن و از ادیان دیگه ای هستن ولی جزو بنده های خاص و محبوب خدا هستن، چون انسان خوبی هستن و رابطه ی فوق العاده ای با خدا دارن.. پس اگه من حجاب ندارم دلیل نمیشه که عاشق خدا نباشم.. و خدا رو هم مختص به دین نکن.. این دین ها هستن که برای خدان.. خدا دینها رو وسیله قرار داده تا بنده ش پیداش کنه..
تو و امثال تو نباید وجود خدا رو قاطی دین و حکومت و سیاست کنید.. خدا مقوله ی مجزاییه که به تنهایی باید درک بشه و با هیچی نباید قاطیش کرد.. اگه یکی از دینش و یا از دولت و حکومتش راضی نیست نباید از خدا هم دور بشه
دوما.. من بعنوان یه دختر مسلمون باید حجاب داشته باشم تو راست میگی.. ولی من قبول میکنم که این ضعف منه و من مقید به حفظ حجاب نیستم و این اعتقاد منه، حالا درست یا غلط بودنش جای بحث داره.. ولی عاشق خدام و رابطه ی بنده و معبودی ما فراتر از دینمه.. حتی باور و ایمان یه فاحشه به خدا، میتونه خیلی بیشتر از باور یه عالم و عارف باشه.. اینو من و تو نمیتونم تعیین و قضاوت کنیم.. اونو دیگه فقط خدا میدونه و بنده ش

من گفتم
_کاملا موافقم باهات.. توی نقاط بکر و دورافتاده ی زمین، هنوزم هستن انسانهایی که هیچ دینی ندارن و پای دین و مذهب به سرزمینشون نرسیده و به قولی کافر محسوب میشن، ولی تحقیقات نشون داده که همونا هم به چیزی ایمان قلبی دارن و معتقدن که خدایی دارن برای خودشون و پرستشش میکنن‌

آذر گفت
_وااا.. کامی مگه هنوزم آدمایی هستن که سرزمینشون کشف نشده و از تمدن دورن؟

خندیدم و گفتم
_آذر تو شبیه اون دسته از مسلمونایی هستی که از حضرت علی سئوالای چرت و پرت میپرسیدن.. مثلا یه بار یکی ازش پرسید اگر سگی با گوسفندی مقاربت کرد، حیوانی که متولد شد حکم سگ دارد یا گوسفند؟.. حضرت علی به اون هم جواب داده و گفته که اگه دنبه داشت گوسفنده اگه نداشت سگه.. وبعد با تاسف گفته قبل از اینکه منو از دست بدید از من سئوال بپرسید.. از من بپرسید در مورد راههای آسمان، که از راههای زمین، آگاهترم به راههای آسمان..
اونموقع حضرت علی میخواسته در مورد فضا و کرات دیگه حرف بزنه و بگه که آفرینش خدا فقط این دنیا و زمین نیست، ولی اعراب جاهل از گوسفند و سگ میپرسیدن ازش و یا اینکه دقیقا تا کجای موهامون باید مسح بکشیم

لیلی گفت

_من این موضوع رو خیلی پیگیری کردم کامیار.. چون این حرف حضرت علی خیلی برام جالب بود.. بعد هم به این نتیجه رسیدم که اگه حضرت علی اون زمان به اون آدمهای نفهم از سیاره های دیگه میگفت بهش انگ دیوانگی میزدن و میگفتن حرفهای عجیب میزنه
بعد با خنده بهم گفت

_تو فکر کن مثلا بهشون میگفت این خورشیدی که میبینین ۳۳۳ هزار برابر بزرگتر از زمین و دنیای ماست.. و حتی سیاره های خیلی بزرگتر از اون هم هستن در کائنات و خلقت خدا.. چی میشد؟ شاخ درمیاوردن

منم خندیدم و گفتم
_حتما اون چیزی که تو گفتی میشد و حرفاشو باور نمیکردن

آذر گفت
_حالا اینکه تو گفتی چه ربطی به سئوال من داشت آقا کامیار؟

_توام مثل اون عرب جاهلی هستی که بجای توجه به عمق و اصل مطلب، یه سئوال سطحی و بی ربط پرسیدی

منیره رو به لیلی گفت
_بهرحال بحث قشنگی بود من خیلی دوست دارم راجع به این چیزا حرف بزنم و چیزی یاد بگیرم

لیلی هم گفت
_البته هر چقدر هم که بگیم بازم نمیشه خدا رو وصف کرد و قدرتشو بیان کرد.. به نظر من هر چیزی که خیلی بزرگ و عمیقه غیر قابل وصفه و زبان قادر به ابرازش نیست.. نه تنها خدا بلکه عشق هم اینطوریه.. مثلا آدم وقتی عاشق یکیه هر چقدر هم که میخواد با حرف و شعر و جملات گوناگون عشقشو به زبون بیاره، بازم میبینه نتونسته اونی رو که تو دلشه تمام و کمال ابراز کنه

اینو که گفت زیر چشمی یه نگاهی به من کرد و وقتی دید من خیره م بهش، نگاهش توی نگاهم قفل شد..

چند ثانیه محو هم شدیم و دلم خواست ساعتها ازش چشم برندارم.. ولی یادم اومد که دیگه باید از قید و بند خودم رهاش کنم و نگاهمو به سختی ازش گرفتم..