مردِ پشت خط ، نفس عمیقی کشید و صدایش را آرام تر و مرموز تر نمود و ادامه داد :

– این و بدون که من دارم به سود تو عمل می کنم ……… خوب فکرات و بکن ، اگه دوست داشتی چیزای بیشتری بدونی ، فقط کافیه تا ساعت هشت شبِ امشب به این شماره ای که روی گوشیت افتاده زنگ بزنی ……… اینجوری من متوجه میشم که تو هم راغب به ملاقات حضوریِ من و فهمیدن حقیقت اصلیِ مرگ پدرتی ……… اما اگه زنگ نزدی …….. یعنی قبول کردی که همون احمقی که تمام این سال ها بودی ، بمونی .

– چرا باید باور کنم که یک فرد غریبه بدون هیچ چشم داشتی قصد کمک کردن به من و داره ؟؟؟

– وقتی بهم زنگ زدی و قرار ملاقات گذاشتیم بهت میگم ………. بسه هر چقدر مثل کبک سرت و تو برف فرو کردی و به قاتل بابات خدمت کردی ……… فقط تا هشت شب امشب منتظرت می مونم پسر . خداحافظ .

با بلند شدن صدای بوق اتمام تماس ، یزدان همچون مرغی پَر کنده دور خودش چرخید و صدایش را بلند کرد :

– الو ……. الو ……. الوووووو ……

اما تماس قطع شده بود و دیگر خبری از مردِ پشت خط نبود ……… عصبی و مشوش ، چنگی در موهایش زد و کلافه نگاهش را این طرف و آن طرف چرخاند .

نوزاد بود که مادرش از پدرش طلاق گرفت و به دنبال زندگی خودش رفت و دیگر هیچ خبری از او نشد ……. پدرش را هم وقتی هشت نه سال بیشتر نداشت در یک شب و در یک تصادف از دست داد ………. از همان زمان او هم عضو ثابت خانه امید و کودکان کار شد ……… اما الان ، چیزهایی شنیده بود که نمی توانست خیلی راحت از کنارشان گذر نماید و بی خیالی طی کند …….. قتل پدرش ؟؟؟

جمعه بود و اکثر بچه ها درون خانه امید مانده بودند ………. گندم خنده کنان و لی لی کنان خودش را به یزدان که پشت به او ایستاده بود ، رساند و به ضربی خودش را به او زد و دستانش را دور کمر او حلقه نمود و صورت به پشت کمر او چسباند و فشرد ……

– سلام یزدان جونم ……

– سلام یزدان جونم .

یزدان که در فکر فرو رفته بود و در حال خودش نبود …….. با این حرکت ناگهانی گندم ، از جا پرید و رشته افکارش پاره گشت ……….. عصبی و درهم و خشمگین ، دستان گندم را از دور کمرش باز کرد و به عقب چرخید :

– این چه وضع سلام کردنِ گندم ؟ ……. هنوز یاد نگرفتی مثل آدم سلام کنی ؟

گندم ترسیده و شوکه از صدای بلند و ابروان درهم رفته یزدان ، هول کرده قدمی به عقب برداشت .

هرگز یزدان اینچنین با خشمی مهار نشده با او رفتار نکرده بود …….. هرگز با عصبانیتی این چنین ، سرش فریاد نزده بود و دعوایش نکرده بود ……… اصلا تفاوت بین او و بچه های دیگر در همین بود که یزدان همیشه با ملایمت با او برخورد می کرد ……….. یزدان با بچه های دیگر ، جدی و محکم و گاهاً با تحکم برخورد می کرد …….. اما رفتارش با او ، همیشه متفاوت از بقیه بود .

– یزدان …… یزدان جون ……..

– برو از جلو چشمم .

گندم ناباور و بغض کرده در حالی که نمی توانست نگاه ماتش را از او بگیرد ، قدم مستاصل و لرزان دیگری به عقب برداشت ………… آنقدر ترسیده و وحشت زده بود ، که حتی می ترسید بغض نشسته در گلویش را بشکند و بیش از این مورد خشم یزدان واقع شود .

قدم به قدم عقب رفت و با چرخشی سریع با تمام جان در تنش به سمت انتهای گاراژ دوید و هق هقش را بی صدا شکاند ……….. توقع چنین رفتاری از یزدان نداشت .

یزدان عصبی و درهم ، چنگ در موهایش زد و موبایلش را از جیب در آورد و آخرین شماره افتاده رو گوشی اش را گرفت …….. آدم صبر کردن تا شب و معلق ماندن میان زمین و آسمان نبود.