یزدان خوب منظور کتی را دریافت و فهمید ………… خبر داشت که کتی و فرهاد نه در ظاهر ، بلکه در باطن دشمنان هم به حساب می آیند ……… هرچند کتی برای خود یزدان هم رقیب سرسختی به حساب می آمد . اما در شرایط کنونی در وضعیتی نبود که بتواند هم زمان هم فرهاد را ، و هم کتی را از گود خارج کند . خوب می دانست که در افتادن هم زمان با این دو نفر حماقت محض است .
یزدان لبخند یک طرفه منظورداری بر لب نشاند و هیچ نگفت و تنها چشمانش را از او گرفت و به فرهادی داد که با لبخندی مردانه بر روی لبانش از پله ها پایین می آمد .
طولی نکشید که صدای بلند و بشاش فرهاد در سالن بزرگ عمارت پیچید :
ـ خوب از خودتون پذیرایی کنید دوستان ……… می خوایم برای چند روز فقط به خودمون استراحت بدیم و از لحظه هامون نهایت استفاده رو ببریم ………… بهتره اگه کدورتی هم این وسط بینتون هست و رها کنید ………. قراره این چند روز فقط به این تن و بدن لذت بدیم و بس.
و خودش به این حرف منظور دارش خندید و از داخل سینی نوشیدنی هایی که توسط زنان نیمه برهنه ای که در سالن نوشیدنی الکلی پخش می کردن ، جامی برداشت و اندکی بالا رفت .
یزدان نگاه پوزخند دارش را روی زنان سینی به دست درون سالن با آن نیم تنه های مکشی ریش ریشی کوتاه در تنشان و شلوارک های جذب بسیار کوتاه در پایشان که هم رنگ نیم تنه اِشان بود ، چرخاند …………. این زنان بیشتر از نوشیدنی های قیمتی درون سینی جلب توجه می کردند . معلوم بود که فرهاد ترتیب برنامه های مخصوصی را برای آنها دیده .
یزدان دست عقب برد و با تکان انگشتانش ، جلال را فرا خواند . جلال فاصله را به صفر رساند و از پشت کنارش سر خم شد و از بالای شانه یزدان ، نگاهش نمود :
ـ بله قربان ؟
ـ گندم بالا خوابه …………. برو در بزن و بیدارش . حواست باشه خودت داخل نری ………… بهش بگو مهمونی داره شروع میشه ، آماده بشه .
ـ چشم قربان .
ـ بیا این کارت اطاقه . در و قفل کردم ، با این بازش کن . اما خودت داخل نرو .
ـ حتماً قربان .
یزدان کارت را از داخل جیب کتش بیرون کشید و به سمت جلال که پشتش ایستاده بود گرفت …………. با شلوغ شدن عمارت ، ترجیح می داد گندم مقابل دیدگان خودش باشد ، تا اینکه درون یک اطاق مثلاً چفت و بست دار ……… از فرهاد و آدم هایش هیچ چیزی بعید نبود .
جلال کارت را گرفت و به سمت پله ها به راه افتاد ……….. با رسیدن به اطاق ، قفل در را با کارت باز کرد . اما در را کامل نگشود و از لای در بدون آنکه به داخل نگاهی بی اندازد ، گندم را صدا زد .
ـ گندم …… گندم خانم ……..
گندم خوابش سنگین بود و به نظر نمی رسید با یکی دوبار صدا زدن بیدار شود . جلال اینبار بلندتر از قبل صدایش زد .
ـ گندم ……….. گندم خانم ……..
گندم با شنیدن صدا میان پلک هایش را باز کرد و قلتی روی تخت زد و دست و پایش را کشید ……… نگاهی به اطراف انداخت . خبری از یزدان نبود و انگار خودش تنها درون اطاق بود .
ـ گندم ………..
ـ بله بله …..
و گردن از روی بالشت بلند کرد و نگاهش را به سمت صدا کشید ………… صدای جلال را تشخیص داده بود .
ـ جلالم ………. یزدان خان گفت حاضر بشی بیای پایین .
گندم چنگی درون موهایش زد و موهای ریخته درون صورتش را به عقب راند :
ـ یزدان خودش کجاست ؟
ـ پایینِ . یزدان خان گفت سریع حاضر شی بری پیشش . من پشت در منتظر که پایین ببرمت .
ـ باشه الان حاضر میشم میام .
از تخت پایین آمد و به سمت سرویس بهداشتی درون اطاق به راه افتاد و بعد از زدن آبی به دست و صورتش ، به سمت ساکش رفت و تمام لوازم آرایشی که به همراه خودش آورده بود را برداشت و به سمت میز توالت سِت سرویس خواب درون اطاق رفت و مقابل میز با آن صندلی مخصوص پشت بلند سلطنتیِ طلایی رنگش نشست .
شاید آرایش کردن جزو همان اولین کارهایی بود که آموزشش را از دختران بزرگ تر از خودش در خانه امید ، یاد گرفته بود و مهارت خوبی هم در آن پیدا نموده بود .
