فرهاد در حالی که هنوز هم پوزخند نشسته بر روی لبانش را حفظ کرده بود ، تصنعی ابرویی درهم کشید :

ـ نگو که انقدر ساده ای که نمی دونی با یه دوخت و دوز ساده ، میشه حتی یه زن زایمان کرده رو جای یه دختر دست نخورده قالب کرد .

گندم با چشمان گشاد شده از حیرت و خجالت و ترس به فرهادی که بالا سرشان ایستاده بود و انگار با یزدان دوئل کلامی می کرد را نگاه نمود …………. باورش نمی شد تمام در چرت و پرت هایی که از دهان فرهاد خارج می شد ، درباه او باشد .

به نظرش این مرد حتی از تعریفاتی که یزدان می کرد هم ترسناک تر بود . در آنِ واحد هزاران حس با هم به جانش افتاده بود . خشم از قضاوت فرهاد ، ترس از این مردی که انگار برای به دست آوردن هر چیزی از انجام هیچ کاری واهمه نداشت ، نگرانی از شرایطی که در آن قرار گرفته بود و نمی دانست قرار است تا کی کش پیدا کند و هیچان ناخوشایندی که عجیب ضربان قلبش را به بازی گرفته بود و دمای بدنش را کاهش داده بود و …….. هزاران حس دیگر . اما آن حسی که بیشتر از همه ترس به جانش می انداخت ، حس ناامنی از این فضا و این مرد بود .

دلش می خواست همین الان به بالا می رفتند و تا پایان این مسافرت کزایی پایشان را از آن اطاق لعنتی بیرون نمی گذاشتند .

یزدان دندان برهم سایید و اندکی ابرو درهم کشید …………… فرهاد خوب توانسته بود دست روی نقطه ضعفش بگذارد ………… حرف زدن درباره گندم اشکالی نداشت …………. اما وسط کشیدن مسائل خصوصی گندم و تصور اون حرف ها در ذهن مخاطب رو به رویش ، چیزی نبود که بتواند عادی از کنارش گذر کند و به روی خودش نیاورد .

ـ مطمئن باش انقدر تجربه دارم که تفاوت بین یه زن زایمان کرده و یه دختر دست نخورده رو بفهمم .

پوزخند فرهاد عمیق تر شد :

ـ راست میگی ……….. فراموش کرده بود که تو انقدر تنوع طلبی که حتی نمی تونی بیشتر از سه چهار ماه با یه دختر بمونی …………. درجا یدونه فابریکش جایگزین قبلی می کنی . حتی اگه اون دختر به زیبایی این دختر کناریت باشه یا حتی شاهزاده انگلیس باشه .

و از کنار یزدان گذشت و به سمت دیگر سالن به راه افتاد .

گندم ترسیده از این حرف های تازه ای که گوش هایش به هیچ عنوان با آن آشنائیتی نداشت نگاهش را سمت تک و توک دخترانی که در میان سالن مانده بودند چرخاند .

نگاهش به همان تعداد اندک دختران باقی مانده میان سالن به گونه ای بود که انگار نفری بعدی که قرار است انتخاب شود ، خود اوست .

او در جایی زندگی کرده بود و بزرگ شده بود که دختران راحت خودشان را برای دریافت چندر غاز پول ، در اختیار هر مردی قرار می داد . اما چیزهایی که الان می دید ، حتی از آن چیزهایی که در گذشته با آنها رو به رو شده بود هم عجیب تر و ترسناک تر به نظر می رسید . اینجا ، دختران را شبیه برده انتخاب می کردند و بدون آنکه توجهی به سن و سال یا تمایل قلبی اشان کنند ، به اطاق هایشان می بردند .

یزدان نگاه سمت گندمی که چشمان لرز برداشته اش میخ اندک دختران باقی مانده در سالن شده بود شده بود ، کشید .

انگار هر چه سعی می کرد گندم را از واقعیت وجودی زندگی اش دور نگه دارد ، کمتر به نتیجه می رسید . انگار تمام تلاش هایش در قبال گندم نتیجه ای معکوس می گرفت . انگار گندم ناخواسته هر روز و هر لحظه بیشتر درگیر رودخانه خروشان زندگی او می شد .

حلقه دستش را به دور کمر گندم تنگ تر کرد و سعی نمود حواسش را با فشردن او به خودش جلب کند .

ـ گندم .

گندم پلکی کرد و نفس های لرز و منقطعش به گوش یزدان رسید .

ـ من می خوام برم بالا …………. دلم نمی خواد یه لحظه دیگه هم تو این سالن بمونم .

یزدان دستش را روی کمر او نوازش وار بالا و پایین کرد ……………. بلکه اینگونه بتواند حس امنیت را بیشتر به گندم القا کند .

اگر یزدان برای هر کسی کابوس شبانه اش به حساب می آمد …………….. اگر برای هر جنبنده ای فرشته مرگ محسوب می شد …………….. آغوشش برای گندم ، امن ترین نقطه این عالم بود .

ـ تا وقتی من کنارتم ………… تا وقتی من پیشتم و نفس می کشم ، هیچ چیزی برای ترسیدن وجود نداره . بهت که گفتم ، تا وقتی سایه و اسم من روت هست ، هیچ بنی بشری ، جرات نزدیک شدن به تو رو پیدا نمی کنه ………….. چون در غیر این صورت ، باید با من طرف حساب بشه . می فرستمش جایی که عرب نی انداخت .