گندم با دست آزادش ، چشمان خیسش را پاک کرد :

– نسرین همیشه زود می اومد ……….. قرار نبود این همه دیر کنه ، نمی دونم کجا مونده .

– نگفت میره باهاشون که چه غلطی کنه ؟

– می گفت میره خونشون و تمیز کنه .

یزدان پوزخندی از حرص روی لبانش نشاند و دست از بازوی گندم جدا کرد و موبایلش را از جیب شلوار لی اش بیرون کشید و بلافاصله شماره نسرین را گرفت ……….. اما همان طور که انتظارش را داشت ، هیچ جوابی نگرفت .

– بیا برو تو ماشین بشین تا این دختره هم بیاد .

گندم بینی اش را صدا دار بالا کشید و در جلو را باز کرد و روی صندلی ای جای گرفت که تمام این روزها جای نسرین بود ………. یزدان هم پشت فرمان نشست و نگاهش به کوله روی پای گندم خورد ……….. از صبح بجز چند لقمه نان چیزی از گلویش پایین نرفته بود و الان حس می کرد ، تمام دل و روده اش از گشنگی در هم می پیچد .

– تو کیفت چیزی برای خوردن داری ؟

گندم نگاهش را سمت یزدان چرخاند ……… صدای آرام شده یزدان ، دل او را هم گرم می کرد و جرأتش را برای چشم در چشم شدنبا او زیادتر می کرد ……… با پشت دست صورت خیسش را پاک کرد و سری تکان داد و زیپ کوله اش را کشید و لقمه نصفِ و نیمِ خورده تخم مرغ و گوجه اش رادرآورد و سمت او گرفت .

– اینه ، یه ذره است …….. اما دهنیه .

یزدان کیسه لقمه را از دست او گرفت و بازش گرفت و گاز بزرگی از سر لقمه او گرفت ………… تنها کسی که دخوردن دهنی اش برایش چندشناک به نظر نمی رسید ، دهنی گندم بود .

– مهم نیست .

گندم نگاهش را از لقمه درون دست یزدان گرفت و به خیابان پیش رویش داد که نسرین را در حال پیاده شدن از همان ماشین شاسی بلندی دید که ظهر سوارش شده بود .

گندم سر جایش سیخ شد و با دست جایی که نسرین قرار داشت را نشان داد و بلند گفت :

– نسرین اوناهاش ………. اومد یزدان .

یزدان کیسه لقمه درون دستش را پایین آورد و با ابروان درهم مسیری که گندم با انگشت نشانش می داد را دنبال کرد و به نسرینی رسید که عرض خیابان را به سمت آنها طی می کرد و می آمد ……… با اندکی دقت می شد متوجه لنگ زدن نامحسوس نسرین ، در راه رفتن و قدم برداشتن هایش شد .

کیسه لقمه را روی داشبرد پرت کرد و در حالی که نگاه اخم کرده اش زوم روی نسرین بود ، در ماشین را باز کرد و گفت :

– میشینی تو ماشین و نه در و باز می کنی نه پیاده میشی …….. فهمیدی ؟

گندم سری تکان داد و هیچ نگفت و یزدان از ماشین پیاده و در را در چارچوب کوبید و بست .

چند قدم از ماشین دور شد و دست به کمر گرفت و با همان ابروان درهم منتظر رسیدن نسرین شد .

نسرین با قدم هایی که سعی می کرد صاف و منظم به نظر برسد عرض خیابان را طی می کرد که چشمش به یزدان افتاد و قلبش به آنی از شوک دیدن او فرو ریخت ……… انتظار دیدن یزدان را نداشت ………. اصلا مگر قرار نبود امشب کس دیگری بجای او به دنبالشان بیاید .

با قدم هایی که انگار اندک اندک از ترس نگاه به اخم نشسته یزدان ، کم جان و کم جان تر می شد ، به یزدان رسید و دهانش همچون ماهی برای زدن هر حرفی باز و بسته شد ………. این ابروان درهم یزدان می گفت که احتمالاً او را زمانی که درحال پیاده شدن از ماشین شاسی بلند بوده دیده .

یزدان عصبی بازوی نسرین را گرفت و او را به پشت ماشین کشاند ……… نه می خواست حرف هایشان به گوش گندم بی تجربه و بی خبر از همه جا برسد ، نه چیزی به چشمش بخورد ……… گندم همان بره چشم و گوش بسته زندگی او بود .

– اوقور بخیر خانم خانما ……… از این طرفا . خوب شد که بالاخره اومدید ……… وگرنه که زیر پای من و این گندم بدبخت علف سبز می شد .

نسرین نفسی گرفت و آب دهانش را به هر ضرب و زوری که بود پایین فرستاد ……… حالش خوب نبود و درد در جای جای تنش نشسته بود و عذابش می داد .