خندید و بامسخرگی سری تکون داد وگفت:
_من نه! اما حس میکنم تو برخلاف حرف ها ورفتارهات خیلی دلت میخواست صنمی بامن داشته باشی ومتاسفانه و خوشبختانه باید بهت بگم که کور خوندی!

اون گلاویژ گاو واحمقی که میشناختی مرد عمادخان..
واسم مهم نیست از دیدگاه تو من چی هستم اما باور بفرما هرگوهی که باشم تو اگه تنها مرد روی این کره خاکی باشی من ترجیح میدم از تنهایی بمیرم اما باتو صنمی نداشته باشم..

نمیدونم چی توی چشم های گلاویژ بود که دلم رو لرزونده بود و بی اراده باحرف هاش ته دلم خالی شده بود..
عصبی واسه اینکه دیگه ادامه نده میون حرفش پریدم و گفتم:

_ببین من حوصله شر و ور تفت دادن های تورو ندارم اگه سخنرانی هات تموم شد راه بیوفت بریم من هزارتا بدبختی دارم وقت الکی و اضافه ندارم پای تو حروم کنم..

باپرخاش یک باردیگه به سینه ام کوبید و به عقب هولم داد و گفت:
_چی میگی تو‌؟ کی گفته من قراره باتو جایی بیام که توهم زدی؟

بیخودی تا اینجا اومدی و وقت گران بهات رو حروم من کردی من باتو جایی نمیام بفرما ور دل جوجو جونت وقت حروم کن.. هری!
عصبی بودم.. خیلی عصبی..

اونقدر که میتونستم همونجا جونش روازش بگیرم.. دندون هامو بافشار روی هم ساییدم و به بازوش چنگ زدم وگفتم:
_من نفرهای قبلی نیستم بامن اینجوری حرف میزنی ها..

یه کاری نکن زیر دست وپام بندازمت و دق ودلی تموم دنیارو سرت خالی کنم.. بامن درست حرف بزن باشه؟
_ولم کن.. درست حرف نمیزنم.. میخوای چیکارکنی هان؟

دوباره به بلند حرف زدن و کولی بازی متوسل شده بود و توی موقعیت و جای مناسبی نبودیم که بشه بهش نشون بدم چیکار میتونم بکنم!

نگاهی به اطرافمون انداختم و از دور دیدم که چندتا پسر دارن رد میشن و توی اون لحظه دهن به دهن گذاشتن درمقابل کولی بازی هاش ارزش بی آبرویی رو نداشت..

کنترل شده میون فک قفل شده ام گفتم؛
_بیا بریم اینجا جای بحث کردن نیست زشته نصف شب صداتو بلندنکن بخدا بی آبرویی افتخار نیست!

دوباره دستشو ازدستم کشید و با لجبازی گفت:
_نمیام.. مگه کری نمیشنوی چی میگم‌؟ دست ازسرم بردار.. من بی آبروهستم.. چرا دنبال من راه میوفتی؟

_گلاویژ دارم بهت میگم نه وقت مناسب و نه جای مناسب واسه لجبازیه.. من غلط بکنم دفعه ی دیگه حتی اگه مرده باشی هم دنبالت بیام.. راه بیوفت بریم!

_اتفاقی افتاده آبجی؟ مزاحمت شده؟
این صدای یکی از اون پسرهایی بود که از دور دیده بودم و حالا نزدیک شده بودن!
وای گلاویژ لعنت بهت.. همین یکی رو تجربه نکرده بودم!

اخم هامو توهم کشیدم و باپرخاش گفتم؛
_راتو بکش برو به تو مربوط نیست..
پسر با گستاخی جواب داد:
_ازتو سوال نپرسیدم که جواب بدی.. مزاحمته آبجی؟

گلاویژ که انگار نقطه ضعف من رو پیدا کرده باشه باصدای آرومی گفت:
_اگه همین گورت رو گم نکنی میدمت دست همین ارازل دق ودقی تموم لات بازی هاتو ازدماغت بیرون بکشن!

باحرفی که زد ازشدت عصبانیت قلبم تپیدن رو فراموش کرد..
چی شد؟؟ این احمق چی داره میگه؟ من رو از چی ترسوند الان؟
واسه یه لحظه خون به مغزم نرسید…

بایه تصمیم یکدفعه ای به طرفشون رفتم و به پسری که زر زر کرده بود حمله کردم و باتموم قدرتم کوبوندم زیر چشمش..
هنوز دستم پایین نیومده بود چشمم برقی زد وازشدت درد گنگ شدم

بانامردی وته کارد کنار شقیقه ام کوبیده بودن و هرچقدر مقاومت کردم نتونستم خودمو کنترل کنم و گیج و منگ روی زمین افتادم ودست شکسته ام به شدت تیرکشید..

فقط صدای جیغ وگریه ی گلاویژ که میگفت ولش کن شوهرمه و باجیغ کمک میخواست رو میشنیدم..
پسرهافرار کردن و سرم روی پای گلاویژ قرار گرفت..

باگریه اسمم رو صدا میزد..
_عماد؟ توروخدا بلندشو غلط کردم.. گوه خوردم عماد توروبه امام حسین چشم هاتوبازکن.. یکی کمک کنــــــــــه!

دیگه صدایی نشنیدم.. نمیدونم چقدر گذشته بود که چشم هامو باز کردم وخودمو توی اتاقک نگهبانی پیدا کردم

وصدای گلاویژ روشنیدم که با گریه التماس یکی از خادم هارو میکرد که به بیمارستان برسوننم!
یکی دیگه ازخادم ها که انگار نگاهش به من بود متوجهم شد وگفت:

_بیدارشد..