با زنگ‌ خوردن موبایلش از فکر بیرون آمد و بدون نگاه به صفحه موبایلش ، تماس را وصل کرد . بلافاصله

صدای پر انرژی زهرا در گوشش پیچید و انگار این شوق مسری باشد ، حال غزال را هم کم کم خوب کرد و باعث شد فراموش کند چند لحظه پیش دچار چه اشتباهی شده

و در نهایت صحبت هایشان این بود که رفیق شفیقش تا نیم ساعت دیگه خود را میرساند

اگر غیر از این بود که زهرا نمیشد

امکان داشت غزال سرکار برود و زهرا برای دیدن محل کار و تبریک نیاید ؟

شاید این بهترین اتفاق روزش بود

زهرا با سرعت ۱۲۰ در خیابان ها ویراژ میداد و جیغ لاستیک هایش را در می آورد . جلوی اولین و مجلل ترین گل فروشی ترمز کرد و وارد مغازه شد

– سلام ، خسته نباشید

فروشنده که دختر خوبی به نظر می آمد نیز پاسخ سلامش را داد

– یه دسته گل بزرگ ، پر از رز های سرخ و سیاه میخوام

چشم ، فقط یکم طول میکشه

– مشکلی نیست صبر میکنم

این دسته گل مورد علاقه خودش و غزال بود

رز سرخ و سیاه .

معنی اش عشق و تنفر بود

مثال خنده و گریه بود

تا وقتی عاشق نباشی ، متنفر نمیشوی

چرا که فاصله این احساس ، به تار موی بند است

یا فقط کسی که زیبا تر از همه میخندد ، در تنهایی هایش مظلومانه اشک میریزد .

اصلا تا وقتی تضاد نباشد که دنیا زیبا نمیشود

– خانم دسته گلتون آماده است

مرسی ، چقدر تقدیم کنم ؟

– … تومان ؛ البته قابل شما رو نداره

با گفتن رمز کارت و تحویل گرفتن دسته گل از مغازه بیرون زد و دوباره

با سرعت ویراژ داد

کمی بعد خودش را رو به روی شرکتی که غزال آدرسش را داده بود دید . پله های مرمر و سفید را با متانت بالا رفت

با دیدن منشی ، به طرفش رفت :

سلام خانوم

– سلام

با خانوم غزال سلطانی کار داشتم ، تشریف دارن ؟

– بله ، اجازه بدین باهاشون هماهنگ کنم

خودشون در جریان هستند

– باشه ، بفرمایید

به طرف اتاق رفت و بدون در زدن وارد شد

گل را جلوی صورتش گرفت :

عشقت اومده

غزال به سرعت بلند شد و در آغوش گرفتش ، خوش اومدی

– سلام زهرا خانوم

زهرا هول زده به سمت صدا برگشت و با دیدن مهراد ، خشکش زد :

سلام ، ببخشید من نمیدونستم شما هم اینجایید

قبل از اینکه مهراد بخواهد چیزی بگوید غزال جواب داد :

والا امروز همتون به طرز مشکوکی مهربون شدید .

مهرادم بیخبر ، همین پنج دقیقه پیش اومد

بار دیگر ، در اتاق بی هوا باز شد و این دفعه قامت ماکان در چهارچوب نقش بست :

به به آقا مهراد . حالا میای شرکت و یه سر به ما نمیزنی

غزال که امروز مورد حمله مغول ها قرار گرفته بود و هرکس از راه میرسید در اتاقش هل میخورد ، زیر لب گفت :

ملت اسب شدن امروز

مهراد توجیهانه توضیح داد :

بخدا خواستم اول بیام پیش تو ، منشیت گفت جلسه داری

قبل از اینکه ماکان چیزی بگوید مهراد ادامه داد :

حالا اینا رو ولش . آماده شید نهار بریم یه طرفی

– خب برید دیگه

غزال بود که این را گفت و مهراد در جوابش ، نگاه عاقل اندر سفیهی انداخت :

عقل کل ، منظورم این بود چهارتایی بریم نهار . من ، ماکان ، زهرا خانم و تو

زهرا مودبانه گفت : نه ، من مزاحم نمیشم

غزال حرصی گفت :

مزاحم نمیشم چیه ؟ من گشنمهههههه

همه با دیدن این لحن غزال خندیدند

و ماکان بیچاره تر از قبل شد

هر دفعه انگار چیز تازه ای از وجود این دختر کشف میکرد و عاشق تر میشد . آیا عاشقی ، چیزی جز بیچارگی ست ؟

ماکان با لبخند گفت

– خب ، پس با ماشین من بریم

همه موافقت کردند و با هم از شرکت بیرون رفتند

غزال و زهرا صندلی عقب

مهراد و ماکان هم جلو نشسته بودند

زهرا آرام در گوش غزال گفت :

غزال من روم نمیشه ، به ماکان میگی ظبط رو روشن کنه

غزال همانطور آرام جواب داد :

وای نه ، اگه بدونی امروز چجوری گند زد بهم

– چیکارت کرد ؟

غزال با حوصله ماجرا را تعریف کرد و زهرا با چشمانی گرد شده شنونده بود . خواست حرفی بزند که مهراد گفت :

خانوما رسیدیم ، بقیه تعریف هاتون بزارید تو رستوران

هر چهار نفر پیاده شده و وارد رستوران مجللی که ماکان انتخاب کرده بود شدند

به محض نشستن مهراد و زهرا برای شستن دست هایشان بلند شدند

ماکان که رفتار صبح خود را بیش از حد تند میدید ، دلجویانه گفت :

غزال خانوم شرمنده ، من صبح یکم بهم ریخته بودم نباید اونطوری صحبت میکردم

– نه این چه حرفیه . بالاخره کار منم اشتباه بود .

ماکان که از این لحن خنثی غزال متوجه نشد واقعا او را بخشیده یا نه

ادامه داد :

خب ، پس نتیجه میگیریم هنوز هم مثل بچگی هاتون ، خیلی دیر می‌بخشید

غزال خنده اش گرفت :

وای چه خوب یادتون مونده

ولی بخدا اصلا ناراحت نیستم

برای نشون دادنش هم ، اجازه میدم نهار امروز مهمون شما باشیم

این را با لحن با مزه ای گفت

و ماکان هم با جان و دل قبول کرد

اگر نتیجه دعوایشان این بود که غزال میهمانش باشد ، حاضر بود هر روز و هر لحظه دعوایش کند