با اضطراب یکبار دیگر درون آینه

سر تا پایش را برانداز کرد

شلوار دم پا گشاد مشکی و کت سفید رنگی که تا بالای زانویش می آمد ، مروارید های دور یقه اش به جذابیت لباس افزون میکرد

ساده و در عین حال زیبا

کسی بدون در زدن وارد شد

تا سرش را چرخاند با مهراد چشم در چشم شد .

با نگرانی زمزمه کرد :

داداشی ، خوبه لباسام ؟

– تو همیشه و در همه حال خوبی

مهراد حالم خوب نیست

مهراد بی معطلی دردانه اش را به آغوش کشید ، بوسه ای روی شانه اش زد و دستش را نوازش وار روی سرش حرکت داد :

– اگه حالت خوب بود که عاشق نمیشدی عشق دیوونه ی  داداش

سکوت را ترجیح داد و عطر تن مهراد را به مشام کشید ، دلش نمیخواست این آرامش تمام شود

کسی به در اتاق ضربه زد

غزال بی آنکه از آغوش برادرش خارج شود بفرمایید آرامی گفت

ماهان با سرخوشی وارد شد اما خوشحالی اش با دیدن مهراد کمی فروکش کرد

هنوز هم نتوانسته بود رابطه خوبی با او برقرار کند

گویی او را مقصر صمیمی نبودن غزال با خودش میدانست

دهانش به کنایه باز شد :

میگم خوب خواهر برادری خلوت کردینا .. بابا الان مهمونا میرسن

قبل از اینکه غزال بخواهد چیزی بگوید مهراد با لحن حرص درارش گفت :

خب برسن ، هیچی مهم تر از آرامش خواهرم نیست .

غزال از مهراد فاصله گرفت : ای خدا باز این دو تا همو دیدن …

بعد هم از اتاق بیرون رفت ، اگر بیشتر میماند باید شاهد جر و بحث هایشان میماند

مارال با دیدنش سوتی زد :

اوووووو غزال خانم چه کرده ، همرو دیوونه کرده

– دیوونه ای تو بخدا

آخ راستی مارال ، بیا برو شوهرتو جمع کن . میترسم با مهراد بحثشون بشه دوباره .

مارال در حالی که سیب سرخ توی دستش را گاز میزد گفت :

این مردا صد سالشون بشه بازم بچن

دق میدن آدمو‌ ‌..

با شنیدن صدای زنگ سر ها به طرف آیفون برگشت

حتی ماهان و مهراد هم وسط مشاجره از اتاق بیرون آمدند

مارال در را باز کرد ‌

و غزال چشم به زمین دوخته بود

با صدای یاالله گفتن حاج احمد ، سلام کوتاهی داد و با چشم دنبال ماکان گشت که دست گل بزرگی جلوی صورتش قرار گرفت

جان کند تا نگاهش به ماکان گره نخورد

ماکان اما با اشتیاق چشم به عروسکش دوخته بود .

غزال به آرامی دسته گل را گرفت

و سمت آشپزخانه رفت

لیوان آب یخی برای خودش ریخت و یک نفس سر کشید

همانجا روی صندلی نشست ، پاهایش دیگر کشش نداشت

غزال عاشق بود .

از همان لحظه ای که برای اولین بار به آن قهوه ای های جادوگر خیره شد ، آن شکلاتی های گرمی که سال ها مسخش کرده بود .

– غزال ، چایی ها رو میاری؟

با شنیدن صدای مادرش به طرفش برگشت :

الان میارم

سینی نقره ای رنگ را برداشت و به طرف سالن پذیرایی رفت

اول حاج احمد ، سپس نازنین خانم و در آخر ماکان ..

سینی را گرداند و در آخر روی مبل کنار مارال نشست .

حاج احمد روبه جمع گفت :

اگر اجازه بدین این دو تا جوون برن باهم صحبت کنن .

آقا فرهاد مودبانه گفت : شما صاحب اختیارید حاجی . غزال جان ، برو دخترم .

به آرامی بلند شد و ماکان هم پشت سرش در را بست

غزال با قدم هایی آهسته روی صندلی وسط اتاق نشست و عذاب دهنده ی این روز هایش هم رو به رویش ‌

– نمیخوای نگام کنی ؟ دلم پوسید بابا …

غزال اینبار مستقیم به چشم هایش زل زد :

راستش من از مقدمه چینی خوشم نمیاد .

– منم همین طور

اصلا چرا من ؟

شما هدفتون از ازدواج با من چیه ؟ چه ویژگی من براتون‌ مهمه ؟

– چرا شما نه ؟

اولین معیار من اخلاقه و بعد هم حجب و حیای همسرم. تو این سال هایی که شما رو میشناختم چیزی گز این ازتون ندیدم . مدت ها طول کشید تا اونطور که باید بشناسمتون و حتی میتونم بگم عجیب ترین آدمی هستید که تو کل زندگیم دیدم

او همه جوره قانعش کرده بود و غزال در حال فکر کردن به حرف هایش بود که ماکان جعبه ی مخملی رنگی را از جیبش بیرون آورد :

این رو سه سال پیش ، همون روزایی که داشتم تو تب عشقت میسوختم خریدم به امید روزی که بهت کادو بدمش .

غزال به گردنبند یاقوت سرخ درون جعبه خیره شد .

نمیدانست باید جعبه را بپذیرد یا نه

ماکان از جا بلند شد و جعبه را کف دستش گذاشت :

فکر کنم هربار بخوام منتظر بمونم هدیه ای رو ازم بگیری ، تا صبح طول میکشه . پس باید بزور بهت بدم .

غزال به یاد خاطره ی آن روز و دسته گل رز افتاد و لبخند کوتاهی مهمان لب هایش شد .