سریع مانتو و چادرمو پوشیدم و رفتم پشت در اتاق مهراد طولی نکشید که اومد بیرون و دیدم داره با اخم نگام میکنه

چی شده ، چرا اخم کردی ؟

با انگشت اشاره ، کشید رو رون پام :

-شلوار چسبونه اگه چادرت بره کنار …

پریدم گونشو ماچ کردم :

قربون داداش غیرتیم ، وایسا برم چادر قجری مو بپوشم اون کلا شلوارم معلوم نیست توش

#از زبان مهراد :

این درک و شعوری که غزال داشت واقعا قابل ستایش بود ، خیلی از هم سن و سال هاش که خونواده های مذهبی هم داشتن همه چیزو کنار گذاشته بودن ‌

یکی از دلایلی که من و غزال هیچوقت زده نشدیم از عقایدمون ، تربیت مامان و بابا بود

هیچوقت به غزال نگفتن چادر سر کنه ، چه برسه به اجبار

همیشه راهشو خودش انتخاب کرد . خیلی از شب ها ، تا نیمه وقت با مامان و بابا مینشستیم و مباحثه میکردیم اختلاف نظر هامون زیاد بود ولی بابا با آرامش و کاملا منطقی برامون توضیح میداد و شک و شبهه ها رو از بین میبرد

بیشترین آسیبی که به جامعمون وارد شد بخاطر همین افراد خشک مذهب بود . هرچی یه فنرو بیشتر فشار بدی ، با شتاب بیشتری میپره

وقتی یه نفرو تو چهارچوب های خشک اعتقادی گذاشتی ، نتیجش میشه همون گروه های مجاهدین و چریک های خلق که صدها جوون رو از خونواده هاشو جدا کردن و به کام خودکشی و مرگ در راه تباهی فرستاد .

– بریم داداشی ؟

با اون روسری زرد و چادری که قاب گرفته بود بدن ریزه میزه شو ؛  چهره ای معصوم و ظریف … درست مثل یه نقاشی .

فقط خدا میدونست چقد دوسش دارم ولی ترس از دست دادنش ، اینکه یه روز بره …

خواهر کوچولوی شیطون و معصوم من

سوار ماشین شدم و تا ته پامو گذاشتم رو گاز

دست غزال به سمت ظبط رفت و آهنگ مورد علاقه ام پخش شد

نذار توی دلت سردی بشینه،گل من

نذار اشکاتو هرکی ببینه،گل من

نذار اینا واست نقش بازی کنن،گل من

نذار دنیاتو نقاشی کنن،کل شهر

♫♫

گلم آرامشت آرزوی منه

نگو چرا شدن خار روی تنت

واسه آدمی که قانع بوده همه

زندگیشو اگه وانموده همه

♫♫

لبخند هاش باز پژمرده خندیده

واسه اونی که هی خط خورده بد دیده

♫♫

ته شیشه های الکل یه تصویره

از یه مردی که در کل عوض میشه

♫♫

گل من میشم زخم روی تنت

حرف روی لبت ،رنگ توی شبت

♫♫

قسم به همین اشک روی صفحه

فرقی نداره دردمون همه

♫♫

جلوی باشگاه بوکس نیش ترمزی زدم و ایستادم :

غزال مراقب باشیا برنگردی خونه ببینم آسیب دیدی

– چشم داداش ، خداحافظ

خواست پیاده شه که دستش رو گرفتم و کشیدم که با تعجب نگام کرد

– این همه زحمت کشیدم آوردمت ، بوسم نمیکنی ؟

با شیطنت ابرویی بالا انداخت :

نچ ، بوس های من که الکی نیست خداااااحافظ

#از زبان غزال :

با رسیدنم ، ملیکا و زهرا با سرعت به سمتم اومدن

زهرا با نگاهی نگران گفت :

غزال میخوای چیکار کنی؟

– سلام ، منم خوبم ممنون

ملیکا بی‌توجه به کنایه ام تاکید کرد :

زهرا راست میگه ، میخوای چیکار کنی؟ این حجم از خونسردی تو ، منو میترسونه

– چیشد ؟چیشد ؟ ملیکا و ترس ؟

زهرا و وحشت ؟ بابا نکنه خواب نما شدین .

زهرا : فقط خدا بخیر کنه

ملیکا هم سری به نشونه ی تاسف تکان داد و پشت سرم به راه افتادن

رفتیم تو اتاق پرو و مشغول تعویض لباس شدیم .

ساپورت چرم و چسبون و نیم تنه ی مشکی رنگ پوشیدم و موهامو محکم دم اسبی بستم . بخاطر کشیده شدن موهای بلندم که تا زیر باسن میرسید ، چشم های خوش حالتم کشیده نشون داده میشد .

همونطور که جدی و مغرور قدم برمیداشتم ، زهرا با خنده گفت :

سه تفنگدار وارد میشوند ‌

کمی به خنده افتادم ، حرفش کنایه از جدی بودنم بود

دست خودم نبود ، همیشه قبل از مبارزه همچین حالتی بهم دست میداد .

نگاهی به فاطی انداختم ، کسی اینروزها انگار زیادی بهش آسون گرفته بودم و دور برداشته بود

با اون اعتماد به سقف کاذب همیشگیش با تمسخر نگاهم کرد :

فکر نمیکردم بیای

– راستش ، واقعا هم نمی‌خواستم بیام ولی دیدم تنت میخاره ، گفتم بیام یه کمکی کرده باشم

نه بابا ، با ۱۵۵ قد و ۳۸ کیلو وزن …

ایول دادا ، به پا سقف باشگاه خراب نشه رو سرمون .

نگاهی به هیکلش انداختم :

آره راست میگی ، ظریف خوش فرمه هیکلم ‌. عوضش در عرض شیش ماه انقد آمپول مصرف نکردم که اگه اون دارو ها رو ازم بگیرن ، بادم بخوابه

بدون اینکه اجازه ی حرف زدن بهش بدم ، پریدم تو رینگ ‌

اون هم پشت سرم ، منتظر شدم اول خودش حمله کنه

عادت همیشگیم بود .

مشت و لگد های بیهوده میزد و من هم جا خالی میدادم ، درست مثل گاو وحشی ای شده بود که من پارچه ی سرخش باشم . همونقدر کلافه ، همینقدر سردرگم ‌

مشتش رو به سمت صورتم آورد که دستشو پیچوندم و با پا زدم تو قفسه ی سینش ، لحظه ی آخر لگدی تو پهلوم زد که نفسم رفت ولی به روی خودم نیاوردم .

وقتی از درد داشت خم میشد ، ضربه ای به فکش زدم که روی زمین افتاد

ارغوان ( مربی باشگاه ) اومد سمت فاطی و کمک کرد بلند شه

برخلاف چهره ی خشک و بیروحش که پر از آثار شکستگی و زخم بود ، قاب مهربونی داشت

همیشه میگفت : حرکات بیهوده فقط خودتونو خسته میکنه

پنج تا نقطه هست که با ضربه زدن بهش میتونی رقیبتو‌ از پا در بیاری :

لب بالایی ، فک ، شقیقه ، قفسه ی سینه ، آلت تناسلی .

نویسنده : ترنج