مثل همین الآن که با نهایت درموندگی بهش گفتم باهاش میرم تو خراب شده اش و تن به هرکاری که می خواد میدم. چیزی که فکر کردن بهش.. بعد از اون شب.. خود خود مرگ بود برام!
کارش که تموم شد و از فروشگاه بیرون اومد.. سریع سوار ماشین شد و انگار که جدی جدی دو تا زن و شوهریم که اومدن برای خونه اشون خرید کنن توضیح داد:
– گفت فردا می فرسته در خونه.. خودشونم میان نصبش می کنن.
نیم نگاهی به منی که هنوز عین مرده ها نگاهم میخ فضای رو به روم بود انداخت و گفت:
– فکر نکن خودت و زدی به غش و ضعف می تونی از زیر خسارت قسر در بریا..
یه برگه گذاشت روی کنسول و ماشین و روشن کرد..
– فاکتور گرفتم برات.. تا قرون آخرش و بهم میدی!
چشمام و بستم و پوست بلند شده گوشه لبم و محکم با دندونم کندم و گذاشتم طعم مزخرف خون.. توی دهنم پخش بشه..
– چرا کاری می کنی که تهش اینهمه ضرر بهت بخوره؟ با این وضعیت درب و داغون مالیت.. فکر کنم باید حقوق چند ماهت و دو دستی بدون کم و کاست تقدیم من کنی تا بی حساب بشیم. البته اگه خوش بین باشیم و تو این مدت.. خسارت دیگه ای بهم نزنی.
می دونستم دردش پول نیست.. هیچ وقت نبوده. ولی اونم می دونست که همیشه مشکل این پول کوفتی رو داشتم که حالا داشت از همین نقطه بهم ضربه می زد.
کاش می تونستم بهش حالی کنم.. حاضرم همه دار و ندارم و بدم.. که فقط دست از سر من برداره. کاش همچین گزینه ای سر راهم بود. اون موقع شک نداشتم که همه کار می کردم تا انجامش بدم.
ولی حالا.. حکم یه زندانی رو داشتم که باید صبر می کردم تا مدت محکومیتم تموم بشه.. بدون اینکه امیدی به عفو و آزادی زودتر از موعد داشته باشه..
از بین اینهمه فکر و خیال که تو سرم چرخ می خورد.. اصلی ترین سوال همین بود که پرسیدم:
– تا کی؟!
اینبار انقدر بلند پرسیدم که مجبورم نکنه دوباره تکرارش کنم..
– چی تا کی؟!
– تا کی مجبورم.. ریخت حال به هم زنت و.. تحمل کنم؟! تا کی قراره.. سر هر مسئله ای.. اینجوری زجرم بدی و.. از نقطه ضعفام.. سوء استفاده کنی؟! تا کی می خوای زندگیم و به لجن بکشی؟

آروم خندید و جواب داد:
– مگه می شه واسه یه رابطه.. زمان و تاریخ مشخص کرد؟ مثلاً همه دوست پسر و دوست دخترا بگن که ما فقط باید تا فلان روز با هم بمونیم و بعدش بای بای! نچ.. این چیزا رو نمی شه به همین راحتی تشخیص داد.. حالا جلو می ریم ببینیم چی می شه.
سرم و با تکیه به صندلی ماشین به سمتش چرخوندم که ماشین و تو ترافیک نگه داشت و با لبخند زل زد به صورت بی شک رنگ پریده و پژمرده شده ام..
– اگه دختر خوبی باشی و.. چپ و راست مثل امروز جفتک نندازی.. تموم شدن این رابطه به من بستگی داره.. این که کی دلم و بزنی و دیگه نخوام حتی ریختت و ببینم. که اونم.. قول صد در صد بابتش نمیدم. ولی اگه دختر خوبی نباشی و بخوای چپ و راست جفتک بندازی.. تموم شدن این رابطه.. مساوی می شه با رفتن آبروت.. پیش خانواده داییت و همکارات و هرکسی که تو رو می شناسه!
– ازت متنفرم!
نیشش تا بناگوش باز شد.. دستش و دراز کرد و حین کشیدن گونه ام لب زد:
– هرچه از دوست رسد نیکوست.. بادوم من!
×××××
بعد از درست کردن یه لیوان شیرموز که توش و پر کرده بودم با پسته و بادوم و گردو و شیره خرما.. که تبدیلش می کرد به یه معجون تمام عیار.. از پله ها رفتم بالا و در اتاق و باز کردم.
درین پشت به در.. لبه تخت.. با همون لباسای بیرونش نشسته بود و هیچ علائمی از حیات تو وجودش دیده نمی شد و اگه به جای نشستن.. خوابیده روی تخت می دیدمش.. بدون شک فکر می کردم مرده!
– نگفتم مگه لباسات و در بیار؟!
هیچ حرکتی نکرد و جوابمم نداد.. تا وقتی رو به روش وایستادم.. انقدری نزدیک.. که پاهای از تخت آویزون مونده اش بین پاهام قرار گرفت و مجبور شد سرش و برای دیدنم بالا بگیره.
نگاهش جوری بود که حسش و فریاد می زد.. همون حسی که توی ماشین به زبون آورده بود و حالا داشتم حقیقی بودنش و تشخیص می دادم.
لیوان و گرفتم سمتش و گفتم:
– بخور جون بگیری..
فقط به همون نگاه ادامه داد و هیچی نگفت. خوب می فهمیدم که دارم با این ملایمت به خرج دادن و یه جورایی با پنبه سر بریدن.. گیج و کلافه اش می کنم. ولی خب.. هدف منم همین بود که از قضا توش.. زیادی تبحر داشتم!