#فصل دوم

جلو میاد خیره من،

اما سمت من نمیاد میره سمت آرشام چاقو رو که توی س. ی. ن. ش نشونه میره جیغ میزنم:

– آرشاممممم؟

یکی توی گوشم میزنه…..

– گندم؟ دستتو تکون نده لامصب… خواب میبینی!

گیج چشم باز میکنم… آرشامو میبینم با ترس نفس نفس میزنم:

– کابوس بود. تموم شد… هیچی نیست!

– ليام، ليام داشت تورو میکشت.

سرمو توی س. ی. ن. ش میگیره. زار میزنم

– لعنت بهش..

– هیش آروم!

– ازش بیزارم.

موهامو نوازش میکنه:

– میدونم

آروم میشم… توی این آغوش نمیشه آروم نشد…؟؟ ؟؟

در باز میشه و پرستار نگران وارد میشه… آرشام جلو میره و واسش توضیح میده. پرستار توی سرم آرامبخش میزنه و بیرون که میره آرشام میگه:

– نترس بخواب آروم… من اینجام.

لبخند میزنم. چشمامو میبندم. دستشو اما رها نمیکنم!

*

امروز از بیمارستان مرخص شدم. آرشام منو تا خونه و اتاقم همراهیم کرد…

و تلخترین اتفاق اینکه من حتی کسیو ندارم ازم مراقبت کنه…

باهام سرسنگین و تلخ شده…. انگار توی خودش جنگ انگار با خودش در جدال..

. منم دیگه در مورد علاقم حرفی نمیزنم:

– چیزی میخوری سفارش بدم؟

– نه فقط بی زحمت قرصامو بده بخورم درد دارم باز!

سمت عسلی کنار تخت میره پاکت دارو هامو دستم میده با همون اخم و جدیت

میگه:

– میرم آب بیارم

بیرون که میره به لباسای کثیف تنم فکر میکنم و اینکه چطور میتونم تنهایی عوضشون کنم..

. وقتی میاد لیوانو ازش میگیرم و داروهامو میخورم….

_‌تو برو دوش بگیر بعدم بخواب خیلی خسته ای

– لباسات کدوم کمد؟

با خجالت میگم:

– نه دیگه مزاحمت نمیشم… خودم یه جوری…

– امروز حموم نرو… فردا اون کاورو ببنده دستت یه دوش کوتاه بگیر… کدوم کمد؟

– چرا این قدر بداخلاقی؟

کلافه نگام میکنه… به کمد پشت سرش اشاره میکنم برمیگرده و بازش میکنه…

شلوار صورتی و پیرهن آستین کوتاهو که دم دست ترینه بیرون میکشه…

عادی و بی تفاوت میگه:

– لباس زیرم میخوای؟

انگار نه انگار یه بار با این مرد ر. ا. ب. ط. ه داشتم. از خجالت یخ میزنم:

– نه مرسی

کنارم رو تخت میشینه… میخواد لباسمو در بیاره که میگم:

– آرشام؟ از من ناراحتی؟

– نه خستم

لباس مو که در میاره دوست دارم بمیرم…

چشمامو میبندم…

– آره خب، توهم خجالتی ،بمیرم واست!

کمک میکنه لباسمو تنم کنم. شلوارمم در میاره… اون قدر نسبت به تنم و لمسم بی حسه

که حس میکنم حتما منو نمیخواد شلوارمو خودم کمک میکنم و زود می پوشم..

. لباسامو توی حموم میندازه و میگه:

– استراحت کن… برم دوش بگیرم میام… کلید خونتم پیش خودمه!

– بابت همه چی ممنون..

– جبران میکنی حتما!

میخندم… وقتی میره خیلی زود دلتنگشم میشم… چشمامو میبندم و سعی میکنم یکم بخوابم.

«**دل ارام**»

حال خودمو زندگیم خوبه …

یه آرامش خاص

بدون ترس از نبود آرتان.

بدون ترس از بودن آرشام

بدون دلهره از شک و تردید بینمون

یه آرامشی که گاهی فکر میکنم خوابم و باورم نمیشه

اما ته دلم همیشه یکم ترس دارم

ترس اینکه باز همه چی بهم بریزه

با صدای آرتان از فکر بیرون میام :

– کجایی ده بار صدات زدم عزیزم ؟

– جانم؟

– بریم خرید ؟

میخندم:

– آرتان انقدر رفتی و اومدی خرید کردی دیگه اتاقش جا نداره ؛

کم کم داره حسودیم میشه ها تازگیا همش واسه امیر سام خرید میکنی فکر نکن حواسم نیست، هست خیلیم هست آقا..

کنارم رو تخت میشینه و منو تو بغلش میگیره :

– فدای خانوم حسودم بشم من،

شما جون بخواه دستور بده هر چی میخوای میخرم برات … بعدم هنوز چند تا از وسیله هاش مونده تا تکمیل شه …

با عشق نگاهش میکنم :

– باشه خر شدم بزار لباس بپوشم بریم.

– شما تاج سری …

دستمو رو شکمم که حالا برآمدگیش کامل پیداس میکشم و آروم لب میزنم :

– کاش شبیه بابات باشی مرده عاشق..

لباسامو میپوشم و از اتاق بیرون میرم که آرتان با ذوق میاد سمتم و با هم از خونه خارج میشیم.

تو کل مسیر با آهنگ شاد خودشو تکون میده و از ذوقش ذوق میکنم منم

…. با خندیدنش حس میکنم خوشبخت ترین آدم دنیام …

وارد پاساژی میشیم که پر از لوازم سیسمونی و لباس های بچه‌س ….

آرتان بدتر از من هر چی میبینه دوست داره بخره …

از پشت ویترین چشمم به لباسهای ست خانوادگی میخوره دست آرتانو میکشم و سمت مغازه میبرم …

آرتانم با دیدن لباسهای ست چشماش برق میزنه …

بعد از کلی کلنجار و دیدن انواع مدلها بالاخره یه ست که پیرهن و شلوار سفید با جلیقه ی مشکی که روش خورده رو می پسندیم جلیقه ی پسرونش با اون زنجیر کوچیک کنار جیبش محشره بعد از اینکه تن میزنیم و می خریم با خوشحالی رو به آرتان میکنم :

– بی صبرانه منتظر روزیم که این لباسها رو سه نفری باهم بپوشیم ….

دستمو تو دستای گرمش فشار میده .

– من بیشتر عزیزم …

«**ارتان**»

خریدارو تو ماشین میزارم و حرکت میکنم …

سعی میکنم الکی فکر و خیال نکنم تا حس خوب کنار دلارام بودن خراب نشه …

من آرشامو خوب میشناختم.

چشماش چیز دیگه میگفت …

اما میخوام فکر کنم ازدواجش راسته … فکر کنم دیگه دلارامی تو ذهنش نیست ….

حتی از فکر اینکه اسمی از دلارم تو ذهنش باشه بهم میریزم ….

کنار رستوران سنتی که دلارام عاشقشه نگه میدارم:

– بریم سه تایی ناهار بخوریم بعد بریم خونه …

لبخند میزنه و پیاده میشه.

دست دلارام رو میگیرم و سمت رستوران میریم .

وارد که میشیم یکم جلو تر سمت چپ وارد باغ کوچیک و سنتی کنار رستوران میشیم

پسری که اونجاست با دیدنمون بلند میشه :

– سلام خوش اومدید …

به آخر باغ که میرسیم خوشحال میشم که جای همیشگی که میشه:

– بیا بشین

میشینه و دستمو دور کمرش میندازم :

– عه نکن زشته کسی میبینه

– زنمی دوست دارم بغلت کنم بزار ببینن به کسی چه

اطرافو نگاه میکنه و سریع ل. ب. م. و ب. و. س میکنه و میره عقب.

بلند میخندم :

– ای شیطون …

_بیا یه چی سفارش بدیم تا از گشنگی تورو نخوردم.

چشمی میگه … با خنده مشغول انتخاب میشه…

بعد سفارش نگاهم میکنه میگم

– خیلی وقته اینجا نیومدیم .. چقدر خوب که همه ی اتفاقای بد تموم شد ….

– به گذشته فکر نکن مهم الانه .

– اگه باز چیزی بشه که تو تنهام بزاری و…

دستمو تو دستش میگیره و آروم نوازش میکنه :

– چقدر خوبه که دارمت .

«**گندم**»

نمیدونم چند ساعت می گذره که آرشام همراه با عمو فریدون به خونه میان عمو

کنارم میشینه و پیشونیمو م. ی. ب. و. س. ه:

– بهتری عموجان؟

_اگه شماو آرشام نبودید مرده بودم تا حالا..نمیدونم چجوری و چطوری ممنونتون باشم عمو جون..