نادیده اش می گیرم و زیر گلوی آوا را می بوسم.

انگار نه انگار که اویی هم هست.

 

– فکر کردی منتتو می کشم ؟

 

 

نیشخند میزنم و رک می گویم :

 

 

– تو چی فکر کردی با منت کشی خر میشم ؟ به خاطر دخترم نبود یک لحظه هم تحملت نمی کردم .

 

 

 

پوزخند میزند .

 

 

– بخاطر دخترت یا یاسین ؟

 

 

 

حالت تهوع می گیرم از فکر مسمومی که در سرش هست . با حالتی مشمئز نگاهش می کنم .

 

 

 

و او کروسانی که شکلات از لابه لایش درز کرده بود و ماگ کاغذی حامل قهوه را بر روی داشبورد می گذارد و در را بهم می کوبد .

 

 

 

 

انتظار دارم مرا به خانه‌ای ببرد که در ان به حریمم تجاوز شد و تنم دریده شد ولی بر خلاف چیزی که انتظار دارم پیش می‌رود .

 

 

 

 

ویلا ناآشنا است ولی به خودم زحمت نمیدهم که بپرسم چرا اینجا .

 

 

– پیاده نمی شی ؟ منتظری جلو پات قربونی کنم بعد پیاده شی یا چی ؟

 

 

زبانش تلخ است ، تلخیش گریبان کامم را می گیرد .

 

 

– من از مردی که سرم هوو آورد انتظاری ندارم .

 

پیاده می شوم و در اتومبیلش را بهم می کوبم .

 

 

مبهوت پشت سرم جامانده است .‌

 

 

حق هم دارد که مبهوت باشد این ورژن از توکا برای او جدید بود .

 

 

 

آوا ذوق زده دور و اطرافش را می نگرد محیط برایش تازگی داشت من اما رغبتی برای رصد دور و اطرافم ندارم.

 

 

خانه ساده با صلح و صفای زنی که کم از مادر برایم نداشت را به ویلای اعیانی شوهرم ترجیح می دادم .

 

#پارت376

 

 

آوا ذوق زده دور و اطرافش را می نگرد محیط برایش تازگی داشت من اما رغبتی برای رصد دور و اطرافم ندارم.

 

 

 

 

خانه ساده با صلح و صفای زنی که کم از مادر برایم نداشت را به ویلای اعیانی شوهرم ترجیح می دادم .

 

 

کمی که بی هدف قدم رو می روم او هم به پایم می رسد .

 

 

– نیش می زنی ؟

 

 

– نیش عقرب نه از ره کینه است اقتضای طبیعتش این است .

 

 

کلافه میان موهای مجعدش چنگ می کشد و از گوشه چشم می بینم .

 

 

 

در همان لحظه گوشی موبایلش زنگ می خورد .

 

 

در حال حرکت جواب می دهد و من صدایی از کسی که پشت خط است نمی شنوم ولی صدای مهبد را چرا .

 

 

 

– منتظرت بودم !

 

 

 

نمی دانم چه کسی را منتظر بود ولی گوش تیز می کنم برخلاف چشمی که نمی چرخانم .

 

 

 

نمی دانم کسی که پشت خط است چه در گوشش می گوید که قهقهه ‌اش هوا می رود .

 

 

– فکر کردی با یابو طرفی ؟ خواب دیدی خیر باشه من مهبد سپه‌سالارم عین اون پخمه‌ای نیستم که سرشو شب به شب کنار سرت میذاشت و هیچوقت نفهمید چه جونوری هستی !

 

 

__

 

– من عادت ندارم بشینم جایی که اب زیرم بره !

 

 

__

 

_ بچرخ تا بچرخیم !

 

 

__

 

_ دست بالا گرفتی عجوزه مال این حرفا نیستی ! فوقش بتونی سرشو بخوری که من سرشم دست تو پتیاره نمیدم ! حیف از کی**ر خر واسه تو !

 

 

 

 

سرخ می شوم از خجالت و او با ناسزای ابدار دیگری تماس را قطع می کند .

 

#پارت377

 

 

پیرزنی به استقبال می اید که فربه است .

 

 

– رسیدن بخیر اقا.

 

 

گوشی موبایلش را سر میدهد در شلوار جینش و رو به زن که از جلو در کنار می رود می گوید :

 

 

 

– خانم رو راهنمایی کن به اتاقشون خاتون .

 

 

زن که لپش گلی است پشت سرهم چشم می گوید و رو به من می گوید :

 

 

– بفرمایید خانوم بفرمایید .

 

 

با اویی که فقط ازش یک نام میدانم همراه میشوم و مهبد بر روی کاناپه مقابل تلویزیون ولو می شود .

 

 

 

اتاقی که برای من و دخترمان در نظر گرفته دلباز و نور گیر است .

 

 

به سلیقه من است . من پیش از این . منی که هنوز هوو سرش نیامده بود تنش زیر دست دو نامرد غول تشن اجیر هوو دریده نشده بود .

 

 

اتاقی که برای من و دخترمان در نظر گرفته دلباز و نور گیر است .

 

 

به سلیقه من است . من پیش از این . منی که هنوز هوو سرش نیامده بود تنش زیر دست دو نامرد غول تشن اجیر هوو دریده نشده بود .

 

 

 

این من و آن من چقدر از هم دور بودند .

 

 

بی حس تعلق خاطر میان اتاق ایستاده ام که زن نهیب مهربانی میزند .

 

 

– خانوم جان ؟

 

 

– بله ؟

 

– با من امری نیست ؟

 

 

قبل از انکه مرخصش کنم سراغ حمام را می گیرم و او می گوید اتاق مستر است و راه سرویس و حمام را دستم می‌دهد .

 

 

 

زن که می رود آوا را در تختی که دیگر عاریه ای نیست و متعلق به خودش هست می خوابانم به امید اینکه خوابش ببرد و بتوانم دوش سرپایی مختصری بگیرم .

 

 

 

 

 

 

#پارت378

 

خیلی طول نمی کشد که خوابش می برد و من تازه یادم می افتد به لباسی که ندارم .

 

 

سرکی در کمد دیواری می کشم و می‌بینم فکر همه جا را کرده است.

 

 

کمد دیواری مملو از لباس است . سمت حمام می روم و می بینم در حمام هم چیزی کم نیست هر ملزومات بهداشتی که نیاز است فراهم است .

 

 

 

پس از چند روز جهنمی در بیمارستان تنی به آب می‌زنم و سرحال میایم .

 

 

حوله به تن می‌زنم و به سراغ دخترم می روم هنوز خواب است با دهان باز و دستی سایبان پیشانی .

 

 

 

بزور بر وسوسه بوسیدنش چشم می‌بندم و سراغ میز آرایش می روم .

 

 

جستجویم برای سشوار طولانی نمی شود میابمش .

 

 

به خشک کردن موهایم مشغول می شوم و لباس به تن کردن را پشت گوشم می اندازم که در باز می شود .بی در زدن !

 

 

 

 

 

#پارت379

 

به خشک کردن موهایم مشغول می شوم و لباس به تن کردن را پشت گوشم می اندازم که در باز می شود .

 

 

بی در زدن !

 

 

اخم می کنم و زبان سرخی می کنم .

 

 

– بلد نیستی در بزنی ؟

 

 

بی پروا تو می آید .

 

– یادت رفته شوهرتم ؟

 

 

به جای او به خودم در آینه خیره می شوم و باز هم زبان سرخی می کنم.

 

 

– نه شاید باورت نشه حتی یادم نرفته که سرم هوو آوردی !

 

 

گوشه لبش بالا رود.

 

 

– نشنیدی می گن زبان سرخ سر سبز میدهد بر باد ؟

 

 

میخواهم از خیر سشوار کردن موهای نمدارم بگذرم و خاموشش کنم که بی هوا سشوار را از دستم می قاپد :

 

 

– هنوزم تنبلی می کنی؟

 

 

 

 

#پارت380

 

میخواهم از زیر دستش برخیزم که مانع می شود و نگهم می دارد .

 

 

– خسته نشدی توکا ؟

 

 

 

از توی اینه نگاهش می کنم و نگاهش را متوجه چاک بیرون افتاده سینه ام از زیر حوله تن پوش می بینم .

 

 

گونه‌ام رنگ می گیرد .

 

 

 

خجالتزده میشوم انگار نه انگار که فرزندی از این مرد دارم که حاصل درهم امیختن تنم با این مرد است .

 

 

– از چی ؟

 

گرمی باد سشوار گردنم را می سوزاند .

 

-از فرار از تعقیب و گریز !

 

 

– چرا خسته ام خیلی هم خسته‌ام چرا دست از سرم برنمی داری که برم پی زندگیم ؟

 

 

– پس تکلیف زندگیمون بچمون چی می‌شه ؟

 

 

#پارت350

 

بوسه‌ای که پشت گردنم می‌گذارد ضربانم را بالا می برد .

 

 

مسخ از توی اینه نگاهش می کنم و او با تن صدایی خسته می گوید :

 

 

– چرا طوری رفتار می کنی که انگار حسی دیگه بینمون نیست ؟

 

 

دروغ می گویم که قلبش را بسوزانم ولی نمی دانم چرا قلب خودم اتش می گیرد از دروغ شاخدارم ؟

 

نمی دانم چرا خودم می سوزم بیشتر !

 

 

– مگه هست ؟

 

تردید میان کلامش هست وقتی که می گوید:

 

– باور کنم که نیست ؟

 

 

از زیر دستش بلند می شوم .

 

 

– از اولش هم نبود من بیخود اسمشو عشق گذاشتم !

 

 

 

 

#پارت381

 

می خواهم بگذرم از او و در چشمانش نگاه ندوزم که نگهم می دارد .

 

از چانه‌ام می‌گیرد . نگاه بلند نمی کنم.

 

 

– اگه اینارو عین طوطی بلغور می کنی که قیدتو بزنم خر خودتی !

 

 

 

لرزش صدام دست من نیست . می لرزد و بغض خودنمایی می کند .

 

قید من را آن وقتی زد که پای بشرا را به زندگی مشترکمان باز کرد و حریمم را بی حرمت کرد .

 

 

– خر نبودم که می فهمیدم از عشق و عاشقی فقط ادعاشو داری .

 

نمی فهمم کی قطره اشکی از چشمم فرو می غلتد .

 

 

پنجه می کشد زیر چشمم و خودش نمی فهمد در من چه شور و غوغایی برپا می

کند با همین لمس .

 

 

– گریه ‌ات واسه چیه حالا ؟

 

 

خودم هم. نمی دانم .

 

 

آوا با گریه ابراز وجود می کند می روم سمتش و از حواس پرت مردی که یک روز دیوانه وار دوستش می داشتم سواستفاده می‌کنم .

 

 

 

 

 

#پارت382

 

بغل می گیرم این ورجکی که با غریبی دور و اطرافش را نگاه می کند و محیط برایش نا اشنا است .

 

 

 

بغلم می‌شود آب روی آتش و گریه‌اش بند می اید .

 

 

توی بغل تابش میدهم و او چشمش را می دوزد به سینه ام .

 

 

– دخترم گشنشه؟

 

مظلومانه سر تکان میدهد که دلم ضعف می رود و لپش را می کشم .

 

 

– قربونت برم که وقتی شکمت خالی میشه مظلوم می‌شی !

 

 

– جواب منو ندادی توکا؟

 

جوابی ندارم .

 

 

شانه میدهم بالا و با سرانگشت موهای طلایی دخترکم که هنوز خواب آلود است را نوازش می کنم و می گویم :

 

 

– می‌خوام بچه شیر بدم ….

 

پرو جواب می شنوم :

 

– بده معطل چی هستی ؟

 

 

کفری در چشمانش چشم می دوزم ، تخسی لاینفک نگاهش است .

 

دست به سینه می شود و ابرو می‌دهد برایم بالا .

 

دندان بهم می فشرم و از لای دندان می گویم:

 

– برو بیرون !

 

نیشش وا می شود .

 

– این بچه از تو لپ لپ نیومده بیرون توکا ! منه بی همه چیزم تو فرایند تولیدش نقش داشتم …

 

 

سرخ می شوم و او بی پروا گام پیش می اید .

 

آنقدر پیش می اید که فاصله ای نمی ماند . عطرش را استشمام می کنم .

 

 

– فکر نکن برگشتم یعنی کوتاه اومدم ، نه تو هنوز همون خائنی که بودی هستی … هنو …

 

 

با حرکت دور از انتظاری که از او سر میزند رشته کلام را گم می کنم ….

 

 

 

 

#پارت383

 

مغزم قفل کرده ، عکس العمل نشان ندادنم هم از همین رو است .

 

 

وقتی خون به مغزم می رسد و عکس العمل نشان میدهم که دستش یقه حوله را هم رد می کند و به قفسه سینه ام می رسد.

 

 

داد می کشم و عقب می کشم خودم را . حیف که دستم بند دخترکمان است وگرنه یک سیلی طلب داشت از من .

 

 

گرمای دستش مانده پوست تن یخ زده ام را هم آب کند .

 

ضربانم عجیب بالاست و احساس گر گرفتی در پایین تنه ام من را از خودم بیزار می کند .

 

 

– دستو بکش ! چیکار می کنی ؟

 

 

با فریاد من آوا در آغوشم به گریه می افتد.

 

او اما خونسرد انگار نه انگار که اتفاقی افتاده است سینه ام را از حوله بیرون می کشد و بی انکه نگاه از بالا تنه بی حائلم بگیرد می گوید :

 

 

 

– حالا شیرش بده !

 

با حالتی مشمئز نگاهش می کنم .

 

 

– میخوای چیو ثابت کنی با این کارها؟

 

شانه می‌دهد بالا .

 

 

 

– تو میخوای چیو ثابت کنی با این ساز مخالف زدنا ؟یادت رفته من بابای این بچم لک لکا نیاوردنش؟

 

 

 

 

 

#پارت384

 

جوابش را نمی دهم..

 

 

بیشتر از خودم و حسی که با یک لمس به ظاهر ساده در من به وجود امد عصبانی‌ام تا او که اثری از پشیمانی در صورتش نیست .

 

 

– اقا ؟

 

صدای مردی که نمی شناسم از پشت در قلبم را هری زمین می ریزد .

 

 

نفس عمیقی می کشم و در دل خداروشکر می کنم که در بسته است و مرد ما را نمی بیند .

 

 

– چی شد یاسر ؟

 

– تلفن با شما کار داره !

 

– برمی گردم .

 

در که بسته می شود روی تخت تن وا میدهم .

 

همانطور که دخترکمان را شیر میدهم اشکی که پشت پلک جمع شده را بیرون می ریزم .

 

 

 

 

 

#پارت385

………………….

شب نیمه است که به سمت اتاقی که برای توکا و دخترشان در نظر گرفته می رود .

 

 

آرام دستگیره را به بازی می گیرد با ایجاد کمترین سر و صدا .

 

 

 

ابدا خیال ندارد خواب شبشان را بهم بزند .

 

 

کورمال کورمال سمت تخت می رود در تاریکی و‌ او را در حالی می بیند که نور مهتاب در صورتش افتاده .

 

 

 

لحظاتی بی پلک زدن سیردل تماشایش می کند کاری که در بیداری ممکن نبود !

 

 

یعنی اجازه‌اش را نمی داد ماده ببری بود که پنجول می کشید .

 

 

 

سرپنجه جلو می برد تا گونه‌اش را لمس کند ولی میان راه پشیمان می‌شود .

 

 

دل برهم زدن خواب معصومانه‌اش را ندارد .

 

 

 

چشم از او که جنین وار در خود جمع شده برنمی دارد .‌

 

 

مژه.های بلندش سایه انداخته اند بر چشمانی که اقیانوس با آن عظمت را در خود جا داده .

 

 

نفس عمیقی می کشد ، تخت به اندازه او هم جا داشت ….

 

 

 

 

#پارت386

 

چشم از او که جنین وار در خود جمع شده برنمی دارد .‌

 

 

مژه.های بلندش سایه انداخته اند بر چشمانی که اقیانوس با آن عظمت را در خود جا داده .

 

 

نفس عمیقی می کشد ، تخت به اندازه او هم جا داشت .

 

 

یعنی بر حسب عمد و قصد و نیت قبلی تخت دونفره خریداری کرده بود، به خودش وعده آغوش داده بود و تختی بزرگ سفارش داده بود .

 

 

بی‌فکر می خزد کنارش و به عطر تنش طمع می کند و عمیق نفسش می کشد .

 

 

سر بر همان بالشتی می گذارد که پذیرای سر اوست .

 

 

دست زیر سر می‌گذارد و به پهلو می شود برای تماشای هرچه بهترش که لای پلک‌هایش تکان ریزی می خورد .

 

 

طولی نمی کشد که از صدای نفس‌های عمیقی که کنار گوشش می شنود کامل چشم باز می کند .

 

 

فرصتی برای عقب نشینی دیگر وجود ندارد .

 

 

اگر فرصتی هم بود مهبد بعید می دانست که چنین قصدی داشته باشد .

 

 

بی حرکت و خیره به او که الهه زیبایی است می ماند .

 

 

ابتدا نگاه ناباورش عایدش می شود و بعد مشت و لگد و جیغ گوش خراشش .

 

 

 

بی وقفه جیغ می کشد و کمک طلب می کند و با لگد و خنچ کشیدن سعی دارد که از خود محافظت کند .

 

 

دستش را می گیرد ولی بلندتر فغان می کند .

 

 

– چته توکا ؟ منم من !