موهام و روی صورتش ریختم و با صدای اغواکننده ای گفتم
_دلم برات تنگ شده.
دکمه های پیراهنش و آروم آروم باز کردم و دستم به سمت کمربندش رفت که بازم دستم و گرفت
_نکن بچه!
با اصرار خواستم پیش برم که سرش و بالا گرفت و گفت
_من کاری نمی‌کنم که به اون توله ضرر برسه.صبح میریم دکتر… مشکلی نبود خودم کارتو می‌سازم.
ناامید عقب کشیدم.. فایده ای نداشت.
فردا می رفتیم دکتر و دروغم رو میشد… اون وقته که آرمین دخترم و ازم می‌گرفت و من می‌موندم و بدبختی.

* * * * *

#لیلی
فکم قفل کرده بود و نمی‌تونستم داد بزنم.
ویلچرم و جلو برد. بعد از پیاده شدن کشتی همه ی دخترا رو جدا با خودشون بردن و منو جدا از همه به یه عمارت فوق وحشتناک آوردن. حتی از چیزی که توی فیلم های ترسناک میدیدم هم بدتر بود.
بدی کار این بود که توان تکون دادن انگشتمم نداشتم.
یه در و باز کرد و وارد یه اتاق با کلی ابزار های عجیب و غریب شدیم.
مرد همونجا ولم کرد و از اتاق بیرون رفت.
با وحشت به اطراف نگاه کردم. خدا لعنتت کنه امیر که منو به این روز انداختی.
دو دقیقه ی بعد همون مرد با یه نفر دیگه وارد شد..
یه مرد با چهره ی پر از خالکوبی و صورت چندش آور.
دورم چرخید و همه جامو نگاه کرد و در نهایت سر تکون داد
_خوبه. می‌سپارم تقویت‌ش کنن.
وحشت کردم. چی کار می‌خواستن باهام بکنن؟

سعی کردم داد بزنم که به خاطر چسب روی زبونم فقط یه صدای نامفهوم ازم بیرون اومد که مرد اخم کرد و گفت
_اگه می‌خوای بهت آب و غذا بدم به نفعته که روی زبونت کنترل داشته باشی و داد نزنی!
سر تکون دادم و با چشم به چسب روی دهنم اشاره کردم.
مقابلم ایستاد و چسب و از روی دهنم کند.
نفس بریده نگاهش کردم و گفتم
_چه بلایی می‌خواین سرم بیارین؟چی کار کردین باهام که نمی‌تونم دست و پام و تکون بدم؟
با خونسردی گفت
_نگران نباش فلجی موقته!برای این‌که نتونی سرکشی کنی!
_بعدش چی؟می‌خواین چی کار کنین باهام؟
عقب رفت و گفت
_ما اینجا توضیحی به دخترا نمی‌دیم.خودت به وقتش همه چیو می‌فهمی… ببرش!
همون مرد اول ویلچرم و کشوند. با عصبانیت گفتم
_من پلیسم! با این کاراتون گور خودتونو کندید.پدر همتونو در میارم.
با این حرفم مرد دومی متحیر نگاهم کرد و گفت
_راست میگه؟
مردی که ویلچرم و هدایت می‌کرد گفت
_اطلاعاتش و خود آقا میدن بهتون.
داد زدم
_کدوم آقا؟منو امیر فروخت بهتون نه؟
مرد عصبی گفت
_این دختر بیش از حد می‌دونه.بسپار زودتر روش کار کنن.
_چی کار؟ می‌خواین چه غلطی بکنین شما؟
پشت بند حرفم چسب محکمی روی دهنم چسبیده شد و صدای زمخت مرد توی گوشم پیچید
_زیادی از حد حرف زدی.

#هانا
در اتاق رو باز کردم با ورودم صدای خنده شون قطع شد و هر دو منو نگاه کردن.
لبخند مصنوعی زدم و گفتم
_من دارم میرم پرستار یه ساعت دیگه میاد.
حواسم بهش بود که با شنیدن این حرفم اخم کرد.
آیلا رو روی زمین گذاشت و گفت
_همین جا بمون وروجک برمی‌گردم.
نمیدونم چه سری بود که آیلا این قدر مطیع آرمین بود. بی حرف سر جاش نشست و مشغول بازی با عروسکاش شد.
آرمین از اتاق بیرون اومد و درو بست.
با چشم اشاره کرد برم جلو و خودش پشت سرم اومد.
از اتاق آیلا که دور شدیم اخم کرد و گفت
_کجا؟
_گفتم که سر کار!
نگاهش از صورتم تا روی پاهام چرخید و گفت
_همیشه این طوری میری سر کار؟
از اونجایی که می‌دونستم گیر میده امروز خیلی بهتر لباس پوشیده بودم اما انگار اون دنبال بهونه بود.
مثل خودش اخم کردم و گفتم
_اوهوم. مشکلیه؟
پوزخند زد و گفت
_شغلت چیه اینجا؟هرزگی؟
خونم با این حرف به جوش اومد و عصبی هلش دادم و داد زدم
_آره… شغلم هرزگیه! پاش هزار تا کثافت کاری دیگه هم می‌کنم بخوای راستش و بدونی با هزار نفر خوابید…
جلو اومد و با صورتی کبود شده از خشم منو کوبوند به دیوار و دستشو روی دهنم گذاشت.

به سایت مد وان هم سر بزنید 

نویسندگی رمان