– پس چی بود؟ کسی که بنزین دستش می گیره و یه خونه رو به آتیش می کشه.. مگه می تونه به این فکر نکنه که تهش یه نفر یا حتی چند نفر از این کارش آسیب می بینن.. اونم.. نه یه آسیب جزیی!

سرم و برگردوندم سمتش.. جفتمون همزمان بغض کرده بودیم و من مثل یه مجرم تو دادگاهی که میران نخواست پام بهش باز بشه.. خواستم خودم و تبرئه کنم.. هرچند که می دونستم بی فایده اس!

– میران قرار نبود آسیب ببینه.. اصلاً قرار نبود بیاد.. یعنی باید می اومد.. ولی وقتی همه چیز تموم شد.. وقتی هم خونه اش.. که.. که توش من و.. بارها و بارها شکنجه کرده بود.. هم خودم که تنها فرقم با یه جنازه نفس کشیدنم بود.. می سوختیم باید می اومد و با چشم خودش.. نتیجه کارش و می دید! من.. من نفهمیدم از کجا پیداش شد و.. همه چیز و خراب کرد..

پوزخند ناباورانه ای رو لبش نشست.. نه به این معنی که حرفام و باور نکرده.. شاید چون کل این قضیه و هدفی که من داشتم براش مسخره و غیر قابل هضم بود که لب زد:

– تو.. تو آسیب و تو چی می بینی؟ بر فرض که بدون هیچ مانع و مشکلی.. تا ته هدفت می رفتی و اون کار و انجام می دادی.. تهش.. ته تهش.. وقتی میران جسد سوخته شده ات و می دید.. وقتی خاطرات تلخ بچگیش یه بار دیگه مرور می شد و به این باور می رسید این دنیا.. هر آدمی رو که دوستش داره.. همین شکلی ازش می گیره.. چیزی بیشتر از این یه تیکه گوشت و استخونی که رو تخت این جا افتاده.. ازش باقی می موند؟

روم و برگردوندم و چشمام و محکم بستم.. بازم تصویر اون کابوس مزخرف اومد تو ذهنم و من برای پس زدنش با صدایی عصبی و لرزون گفتم:

– شما.. از من چی می دونید؟ از زندگیم.. از گذشته ام.. از کاری که.. میران باهام کرد و من و.. به این جا رسوند.. من و تبدیل کرد به آدمی که خودمم نمی شناسمش.. چی می دونید که حالا دارید این جوری می گید؟

– همه چی رو می دونم.. هم می دونم خودت کی هستی.. هم می دونم مادرت کیه.. هم.. هم می دونم میران باهات چی کار کرده و هم.. از جنایتی که برادر بی انصافم مرتکب شده.. خبر دارم و.. داشتم!

حالا این ناباوری و بهت سهم من بود.. شاید اگه کلمه آخر و به زبون نمی آورد اصلاً تعجب نمی کردم.. چون طبیعی بود که میران تو این سه روز.. باهاش حرف زده باشه.. ولی این که همه چیز و از قبل می دونست و.. یه کلمه هم به میران حرف نزد.. جای بهت داشت که پرسیدم:

– قضیه دزدی بچه رو.. کاری که مامانم کرده رو.. شـ… شما به میران گفته بودی.. نه؟

با اخمای درهم خیره دستاش شد و سرش و به تایید تکون داد..

– پس چطور.. چطور هیچ حرفی از.. جنایت برادر خودتون نزدید؟ چطور از.. قتل برادر مظلوم و بی گناه من هیچی نگفتید؟ فقط جرم مادر من جرم بود؟ به شما که رسید شد حق طبیعیتون؟

هنوز چیزی نگفته بود که با فکر توی سرم لب زدم:

– یا شایدم.. بهش گفتید و اون پیش من جوری وانمود کرد که از چیزی خبر نداره..

– نه.. نه بهش نگفته بودم.. میران هیچی نمی دونست.

چشماش و محکم بست و همزمان با افتادن دو قطره اشک روی گونه اش نالید:

– چی باید می گفتم؟ اصلاً چه جوری باید ظلم برادرم و به زبون می آوردم؟ چه جوری بهش می گفتم بابات قاتله؟ میران.. بعد از این که اون جریان تلخ و از زبون من شنید و فهمید عامل خودسوزی مادرش.. باباش نبوده و اصلاً بحث خیانت وسط نبود.. تازه دلش باهاش صاف شد.. دیر بود ولی دلش صاف شد و من این و خوب فهمیدم. منی که تمام این سال ها دلم جوش خوردن رابطه این دو تا رو می خواست.. تونستم یه نفس راحتی بکشم و به خیال خودم فکر کنم که حداقل برادرم بعد از مرگش.. یه کم آرامش داره..