در باز شد. فکر می‌کردم معینه اما در کمال تعجب آرمان بود که با بی رحمی گفت
_سوگل اینجاست!
لبمو گزیدم و با خشم به آرمان نگاه کردم
بازومو گرفت و منو کشوند بیرون… معین با خونسردی ظاهری داشت نگاهم می‌کرد.
مثل مجرما شروع کردم به حرف زدن
_به خدا معین اون طوری که تو فکر میکنی نیست
من… من… رفته بودم…
معین حرفمو قطع کرد‌:
_میدونم عزیزم… حتما دلیل موجهی داشتی بهت اعتماد دارم
چشمام از حدقه بیرون زد

آرمان با پوزخند گفت
_زنتو این موقع تو حموم خونه ی عشق سابقش پیدا کردی. این چه دلیل موجهی میخواد داشته باشه؟
از معین می ترسیدم بدون اینکه خودشو ببازه گفت
_خوبه میگی عشق سابق اون قدر زنم و میشناسم که میدونم حاضر نیست با تو توی یه شهر نفس بکشه چه برسه اینکه شبو خونت بگذرونه
آرمان یه تای ابروش و بالا داد
_پس معلومه اصلا زنتو نشناختی
عصبی گفتم
_بس کن آرمان با این کارات میخوای به کجا برسی؟
بدتر از من گفت
_میخوام چشاتو وا کنم ببینی این یارو تو رو واسه منافع خودش بازیچه کرده. چون اون قدر مرد نیست که رو در رو با خودم بازی کنه
داد زدم
_به تو چه؟ من دلم میخواد بازیچه ش بشم… تو رو سننه؟
ابرو بالا انداخت و گفت
_تا قبل از اومدنش لحن صحبتت یه طور دیگه بود. الان چرا ادای زنایی رو در میاری که عاشق شوهرشونن؟
خواستم جواب بدم که معین با تحکم گفت
_برو توی اتاقت سوگل منتظر باش تا بیام.
معترض گفتم
_اما معین بذار…
این بار با اخم و صدای بلندی گفت
_گفتم برو توی اتاقت
نگاهمو بین شون چرخوندم و در نهایت با بیچارگی از اتاق بیرون رفتم.
دلم گواه بدی میداد انگار یه اتفاق شوم توی راه بود

نیم ساعتی از اومدنم به اتاق می گذشت که سر و کله ش پیدا شد.
با ترس از جام بلند شدم و نگاهش کردم. منتظر داد و بیدادش بودم اما درو بست با اخم جلو اومد و روی تخت نشست.
حرئت نداشتم حرفی بزنم نمیدونم چرا اما از معین می ترسیدم. با اینکه اهل داد و بیداد نبود اما ادم خطرناکی به نظر می رسید.
طاقت نیاوردم و بعد از چند دقیقه به حرف اومدم
_من… همه چیو برات توضیح میدم من….
نذاشت حرفمو تموم کنم
_میخوای ازش انتقام بگیری یا نه؟
_میخوام… میخوام بخدا من…
نگاهم کرد
_اگه میخوای باور کنه اون بچه ی توی شکمت مال منه باید بتونی تظاهر کنی عاشقمی!
سرم پایین افتاد
_اگه بفهمه بچشو سقط نکردی اونو ازت میگیره سوگل شک نکن!
سر تکون دادم که گفت
_بد نیست اگه یه کم تنبیه بشی و اونم باور کنه همه چی بین مون واقعیه؟
گیج گفتم
_اره اما چه طوری؟
مچ دستمو گرفت و دستش و تا روی بازوم سر داد.
خودم و جمع و جور کردم و گفتم
_چیکار داری میکنی؟
هلم داد روی تخت و تنش رو به تنم چسبوند.
وحشت زده گفتم
_چی کار میکنی روانی؟ برو عقب وگرنه داد می زنما…
_داد بزن تا همه بیان و وقتی شکمت اومد بالا ارمانم بفهمه بچه مال اونه و ازت بگیرتش!
به التماس افتادم
_معین تو رو خدا ولم کن…
سرش توی گردنم فرو رفت و گفت
_نترس علاقه ای به سیب گاز زده ی ارمان ندارم
لبهاش روی گردنم نشست.
نمی فهمم چرا عذابم میداد… نه توی صداش نه چشماش هیچ اثری از هوس نبود اما… داشت شکنجه م میداد. با بازی لب هاش روی گردنم داشت دیوونم میکرد.
اشک از چشمام سر خورد پایین!
عقب رفت و به نگاه به گردنم لبخند شیطانی زد و گفت
_فردا یه لباس یقه باز بپوش بذار همه ببینن کی مهر زده رو گردنت
اینو گفت و بلند شد. کتش رو برداشت و از اتاق بیرون رفت و منو هاج و واج گذاشت.
بلند شدم و جلوی اینه رفتم. با دیدن کبودی گردنم صورتم با انزجار جمع شد. مرتیکه ی روانی… ازت متنفرم… از همه ی مردا متنفرم