قباد تا حالا که توبه کرده بود، حالا میبایست ببینم که قباد گرگ است یا نه…به قول معروف، توبه‌ی گرگ مرگ است!
_ همگی خسته نباشید!
استاد پایان کلاس را اعلام کرد و خودش به سمت میزش رفت. همهمه بالا گرفت، من هم مشغول جمع کردن وسایلم بودم که صدای استاد بلند شد:
_ حوراجان میشه لطف کنی بیای اینجا؟
خانم غفاری استاد فلسفه بود، زنی حدودا چهل و پنج ساله، با سواد و اهل قلم، صمیمیتش در میان دانشجوها زبان‌زد بود.
کیف را روی دوشم انداختم و به سمت میزش رفتم، خلاف جهت بیرون رفتن بچه‌ها!
_ بله استاد؟
لبخندی زد و برگه‌ها را در کیفش قرار داد، مرتب و دسته دسته:
_ خوبی دخترم؟ امروز انگار روبه‌راه نبودی، فعالیتت کم شده!
لبخندی زدم، ذهنم درگیر نیاز بود، از صبح کمی تب داشت و کیمیا میگفت طبیعیست، و از صبح خودش نگهداری‌اش میکرد. هرچند که میخواستم بمانم اما اجازه نداد:
_ بله خوبم…فقط دخترم یکم کسالت داره باید زود برگردم خونه!
ابروهایش بالا پرید:
_ پس متأهلی و بچه هم داری درسته؟ چندسالشه دخترت؟
طره موی مزاحم را درون مقنعه فرو بردم:
_ داره میشه شش ماهش!
لبخندی زد:
_ پس دوره‌ی سختیو میگذرونی، بهت تبریک میگم، زن موفقی هستی که با وجود سختی‌های خانه‌داری بازم به درس رسیدی، ولی پرونده‌ت رو نگاه کردم ۲۸ سالت بود!
