ڪــلــیــد انــداخــتــمــ و وارد شــدمــ نــگــاهمــو دور تــا دور مــاتــمــ ڪــده چــرخــونــدمــ.
بــا خــســتــگــیــ رویــ مــبــلــ نــشــســتــمــ و روزنــامــه‌ها رو رویــ مــیــز انــداخــتــمــ.
نــگــاهیــ بــه آگهی هایی که خط خورده بود انداختم.
از صبح به صد جا زنگ زده بودم اما هیچ کس به یه دختری که هنوز دیپلمشم نگرفته و هیچ سابقه ای نداره کار نمیدادن.
تصمیم گرفته بودم به جای مهریه م همین خونه ای که نشستم و بگیرم،باید یه فکری به حال مخارجم میکردم.
دوباره بین آگهی ها گشتم اما همشون یا مدرک بالا می‌خواستن یا تجربه و سابقه
شالم و از سرم در آوردم و خسته روی مبل دراز کشیدم.
هنوز چشمام گرم نشده بود که تلفن زنگ خورد. نفسمو فوت کردم و بلند شدم و به سختی خودمو به تلفن رسوندم و جواب دادم.
صدای طلبکار اهورا توی گوشم پیچید
_کجا بودی از صبح؟
مالشی به چشمام دادم و گفتم
_بیرون.
_کجا ااا؟
حالا که می‌خواستیم طلاق بگیریم پس دلیلی برای مخفی کاری نداشت. نفسی فوت کردم و گفتم
_دنبال کار.
_چرا؟ مگه من نگفتم تا آخر عمرت مخارجت با خودمه؟
پوزخندی زدم و گفتم
_من میخوام روی پای خودم وایسم اهورا. میخوام به خودم ثابت کنم که میتونم. من نمی‌خوام تا آخر عمر محتاج تو باشم. جز این خونه که جای مهریه م می‌گیرم چیزی نمیخوام.
اعصابش بهم ریخت انگار…
_خیله خوب،لازم نیست این ور اون ور دنبال کار بگردی خودم برات پیدا میکنم.
چشمام برق زد و گفتم
_راست میگی؟
_آره.فقط نگرد دنبال کار

سر تکون دادم و گفتم
_باشه.فعلا کاری نداری؟
با صدای گرفته ای گفت
_چرا دارم.
سکوت کردم تا حرفش و بزنه با تردید گفت
_من مهریه تو کامل میدم اما نمیشه برگردی پیش پدرت. تنهایی نمیتونی از پس خودت بر بیای.
با طعنه گفتم
_از کجا می دونی نمی تونم؟
نفسی فوت کرد و گفت
_باشه… باشه… اصلا دیگه چیزی نمی‌گم فقط زنگ زدم بگم هفته ی دیگه وقت دادگاهه.
اخمام در هم رفت و گفتم
_باشه..من برم کار دارم!
با مکث گفت
_برو خدا به همرات
تلفن و قطع کردم و با بغض خفه کننده ای خودمو روی مبل انداختم. وقتی واسه اون انقدر راحته برای تو هم باید همین طور باشه آیلین.
* * * * *

رژم رو تمدید کردم و نگاهم و توی آینه به خودم انداختم.
نفس عمیقی کشیدم و بعد از برداشتن کیف ورنی براقم کفش های پاشنه بلندم و پوشیدم و به سمت در رفتم.
به محض باز کردن در اونو رو به روی خودم دیدم و نفسم قطع شد.
خیلی جلوی خودمو گرفتم تا دلتنگی توی نگاهم پیدا نباشه.
سر تا پامو نگاه کرد و بالاخره گفت
_اومدم دنبالت.
با لبخند مصنوعی گفتم
_تاکسی خبر کرده بودم.
یه قدم جلو اومد که عقب رفتم،درو بست و تکیه به در زد.
قلبم بی قرار میزد.با صدای خاصی گفت
_امروز…حال خوبی ندارم.
لبخند زهرآلودی زدم و گفتم
_چرا؟از شر یه زن اجباری خلاص میشین… خان زاده!
با سرزنش نگاهم کرد و گفت
_خونسردی کلامت آزارم میده آیلین. درست خیلی بد بودم اما یه ذره هم…
سکوت کرد.
اخمام در هم رفت و گفتم
_دیرمون شد.
به سمتش رفتم و دستمو روی دستگیره گذاشتم تا درو باز کنم که دستش روی دستم نشست.
تنم لرزید مخصوصا اینکه سنگینی نگاهش و روی خودم حس میکردم.
بدون این‌که نگاهش کنم گفتم
_دیر میشه اهورا…
پشت سرم با فاصله ی خیلی کم ایستاد و بدون برداشتن دستش کنار گوشم آروم گفت
_یعنی یه خداحافظی هم نمیکنی؟

جوابی ندادم. دستش از پشت دور شکمم حلقه شد و همون فاصله ی کوتاه رو هم از بین برد.
بغض بیخ گلومو فشار داد و گفتم
_برو عقب!
نفس عمیقی توی گردنم کشید و گفت
_برگرد ببینمت!
نفس عمیقی کشیدم و درو باز کردم که سریع درو بست و جلوی راهمو گرفت
نگاهمو به زمین انداختم و گفتم
_برو کنار اهورا… دم آخری این کارا رو میکنی که چی بشه؟
دستش از روی دستگیره افتاد و کلافه نفسش و فوت کرد و گفت
_حق با توعه…
درو باز کرد.از در بیرون رفتم و هنوز یه قدمم برنداشته بودم بازوم کشیده شد و تنگ توی آغوشش فشرده شدم و نفسم قطع شد.
چشمامو بستم و اشکام جاری شد. لعنتی همینو میخواست. که اشکام بریزه!
کنار گوشم گفت
_یه قولی بهم بده!
حتی صدامم در نیومد. ادامه داد
_قول بده نذاری مردی وارد زندگیت بشه که مثل من بی وجود و بزدله.اصلا نذار کسی سمتت بیاد. تو حیفی، خیلی حیفی.
لبمو گاز گرفتم و خواستم عقب برم که اجازه نداد
معترض گفتم
_ولم کن اهورا… مطمئن باش کاری باهام کردی که هیچ وقت هوس ازدواج دوباره به سرم نزنه.
ازم فاصله گرفت. دستاشو دور طرف صورتم گذاشت و پیشونیم و بوسید.
اخمام باز نمیشد.با پشت دست اشکامو پاک کردم و گفتم
_دادگاه دیر شد.
این بار بدون اتلاف وقت از زیر دستش بیرون اومدم و بی خیال آسانسور با نفسی بریده تند پله ها رو پایین رفتم
حتی لحظه ی آخر هم دست از آزار دادنم نکشیدی اهورا… حتی آخرین لحظه هم داغ روی دلم گذاشتی
به زودی رابطه آیلین و اهورا تو چنل زیر گذاشته میشه جوین بدید 👇

حلقه مو در آوردم و بدون نگاه کردن به صورتش حلقه رو به سمتش گرفتم.
اعصابش داغون بود،داغون تر شد
_بمونه تو دستت.درشم نیار!
لبخند تلخی زدم و گفتم
_این دیگه متعلق به من نیست. بده به اونی که انتخاب خودته!
هر چی منتظر موندم از دستم نگرفت.
نفسمو فوت کردم و انگشتر و همراه با کارت بانکی روی آب سرد کن اونجا گذاشتم.
پشت مو بهش کردم که صدای دستوریش اومد
_می رسونمت.
برگشتم و گفتم
_دیگه هیچ پیوندی نیست که بخوای مسئول زندگی من باشی خان زاده!امیدوارم خوشبخت بشی.
دیگه نموندم و به سمت تاکسی های پشت همه اونجا رفتم و سوار شدم.
تازه اونجا بود که به اشکام اجازه ی باریدن دادم…..یه تجربه ی جدید به دست آوردم. طلاق گرفتن تلخ ترین تجربه ی دنیاست!

* * * * *

_جلسه شون تموم شد میتونین برین داخل!
سر تکون دادم و از جام بلند شدم.
بسم اللهی گفتم و رفتم داخل.
با دیدن مرد جوونی پشت میز هل شدم.
انگار فهمید که با خون گرمی گفت
_بفرمایید داخل.
لبخندی زدم و وارد شدم. از پشت میزش بلند شد و گفت
_بفرمایید بشينيد
معذب نشستم.فرمم و از لای پرونده ی روی میزش برداشت.
مقابلم نشست و سرشو توی برگه فرو برد و گفت
_به سن قانونی نرسیدید؟
انگشتامو توی هم پیچیدم و گفتم
_نه راستش!چند ماهه دیگه تازه وارد هجده سال میشم.
ابروهاش بالا پرید و پرسید
_زبان بلدید؟
_تا حدودی.یعنی… راستش نه زیاد.
_وضعیت تاهل نزدید.اینجا بزنید مجرد هستید.
سکوت کردم. دلم نمیخواست مجرد باشم اما از طرفی نمیخواستم دروغ بگم.
من و من کردنم و که دید با تردید پرسید
_متاهلی؟
_چیزه… آره… یعنی نه… در واقع من…
نفسمو فوت کردم و ادامه دادم
_من طلاق گرفتم!
اول متعجب نگاهم کرد اما کم کم رنگ نگاهش تغییر کرد. فرم و روی میز انداخت و گفت
_شما استخدامی

خوشحال گفتم
_راست میگید؟
با لبخند سر تڪون داد ڪه گفتم
_اما آخه من ڪار با ڪامپیوتر بلد نیستم.
نگاهش و به سر تا پام انداخت طوری ڪه معذب شدم. با لحن معناداری گفت
_اشڪال نداره. شبا بیا خونم.یادت میدم.
خشڪم زد خودشو جلو ڪشید و گفت
_راضیت میڪنم خوشگله.
تند از جام بلند شدم… تو اون لحظه تنها ڪاری ڪه از دستم بر میومد و انجام دادم. فرار ڪردن.
هق هقم بلند شد. از پله ها دویدم پایین. گریه م بند نمیومد.. اون چه فڪری راجع بهم ڪرده بود؟
خدایا آخه چرا؟ چون مطلقم یعنی هرزه هم هستم؟
از شرڪت زدم بیرون و دستمو برای اولین تاڪسی جلوم تڪون دادم و سوار شدم.
یڪ ماه بود ڪه در به در ڪار بودم، اهورا هم انگار فراموش ڪرده بود ڪه می‌خواست برام ڪار ڪنه. چند باری برام پول و مواد غذایی فرستاد اما من نمیخواستم زیر دین اون باشم.به هر دری میزدم بسته بود، از طرفی مدرسم بود و از طرفی ڪار…
سرمو به شیشه چسبوندم و اشڪام جاری شد.
هنوز تنم می لرزید. خدا لعنتت ڪنه!
* * * * *
چشمام برق زد و گفتم
_واقعا؟
سر تڪون داد و گفت
_رڪ بگم آیلین جون اینجا نیازی به خدمه نداره مخصوصا دانش آموز همین مدرسه اما چون از مشڪلاتت با خبرم میذارم یه مدت ڪار ڪنی فقط بگم حقوق خوبی نداره.
از خدا خواسته گفتم
_اشڪالی نداره. قبوله!
متاسف گفت
_جلوی هم ڪلاسیات خجالت ڪه نمیڪشی؟
_نه خانوم ڪار ڪردن ڪه عار نیست فقط میشه بگید چی ڪار باید بڪنم؟
سر تڪون داد و گفت
_بعد از تموم شدن ڪلاسا می مونی و مدرسه رو جارو میزنی! ڪلاسا رو مرتب میڪنی!آشغال های سطل زباله رو جمع میڪنی،دستشویی و میشوری و از این ڪارا. حسین آقا ڪم ڪم بهت یاد میده جی ڪار باید بڪنی!
سر تڪون دادم و گفتم
_باشه،خیلی خیلی لطف ڪردید ممنونم
سری با لبخند برام تڪون داد و گفت
_می تونی بری سر ڪلاست.
دوباره تشڪر ڪردم و از دفتر بیرون اومدم.
از اینڪه توی یه جای امن ڪار پیدا ڪردم بی نهایت خوشحال بودم. تازه توی مدرسمم بود و لازم نمیشد تا هر بار مسیر عوض ڪنم. هر چند حقوقش ڪم بود اما اگه ولخرجی نمیڪردم ڪفاف زندگیم و میداد…لبخند پهنی زدم و به سمت ڪلاسم رفتم

🍁🍁🍁🍁