لحنش صادقانه بود … لبخند زدم .

– اینطور به نظر نمیاد … ولی بهر حال مرسی !

– حقوقش هم خوبه ! هووم ؟!

– بسته به ساعتِ اضافه کاری … پنج تا هفت میلیون !

– عالیه !

– حالا تو از کجا فهمیدی که کار پیدا کردم ؟!

پووفی کشید و باز چشم هایش را بست . معلوم بود که این سوال باب میلش نبود … ولی من اصرار کردم :

– هووم ؟ … نمی خوای بگی ؟!

– یکی از دوستام اونجا تو رو دیده بود …

– مجتبی ؟!

چشم هایش یک دفعه باز شد و شوکه نگاهم کرد … ادامه دادم :

– آخه از دوستای تو فقط اون منو می شناسه !

یک لحظه مکث کرد … و بعد گیج و ویج سری جنباند .

– آره … آره مجتبی !

– مجتبی هم اونجا کار می کنه ؟

– نه !

– پس منو چطور دیده ؟

– گیر دادی آیدا ! دیده دیگه !

بعد وزنش را روی آرنجش انداخت و از جا بلند شد و نشست .

من کمی عقب تر رفتم ، ولی اجازه نداد از روی بدنش بلند شوم … دست هایش را پشت کمرم گذاشت .

– داره …داره همه چی درست می شه ها ! … کار جدید من … شغل تو !

اوهومی گفتم … شهاب با بیم و امید نگاه کرد به چشم هایم .

– از وقتی رفتم زیر دست عماد شاهید … حس می کنم خوش شانسی بهم رو کرده !

متحیرانه خندیدم :

– خوش شانسی ؟! …

– می دونی خیلی … خیلی دست و دلبازه ؟! … بهت گفته بودم که ! …

یک لحظه مکث کرد … و بعد با تردید ادامه داد ؛:

– راستی آیدا … تو عماد شاهید رو می شناسی ؟ هیچوقت اونو دیدی ؟!

حیرت زده خشکم زد … بدنم یخ کرد ! … این چه سوال بی ربطی بود که شهاب از من می پرسید ؟! …

حالم منقلب شد … تپش های دردناکِ قلبم تند شده بود … .  چرا گفته بود عماد شاهید ؟ چرا حرف او را وسط کشیده بود ؟

نفسم را آهسته فوت کردم بیرون … گفتم :

– من چرا باید شاهیدو بشناسم ؟

لبخند کوتاه و توجیه گری زد :

– همینطوری ، آخه … شهر ما کوچیکه ! شاهید هم یه آدم سر شناسه و کلی هتل و رستوران داره ! … فکر کردم شاید تصادفی دیده باشیش !

واقعاً منظورش همین بود ؟! … اینکه من تصادفی او را دیده باشم ؟ … ولی در این صورت هم سوالش عجیب به نظر می رسید !

خیلی آرام گفتم :

– نه ، ندیدمش !

و بعد دست هایش را از باسنم جدا کردم و از روی بدنش بلند شدم … .

***

***

قوطیِ خالی کوکا را که روی زمین افتاده بود ، با نوکِ کفشش شوت کرد به سمت چمنهای پارک و گفت :

– آیدا ، شاهیدو نمی شناسه !

مجتبی نیم نگاهی به او انداخت و هم زمان که سیگارش را روشن می کرد ، پاسخ داد :

– مگه باید بشناسه ؟!

– نه ، ولی اینکه گفتی کارشو براش جور کرده … با عقلِ من جور در نمیاد !

مجتبی چنان رو ترش کرد ، انگار چیز مزخرفی شنیده بود . پکی به سیگارش زد و بعد سیگار را بین دو انگشتش گرفت و گفت :

– تو مگه عقل داری ؟! … رئیس واسه زنت کار جور کرده ، چون تو رو متعلق به خودش می دونه ! اون اخلاقش همینه که هوای زیر دستاشو داره ! ولی توی نفله به جای تشکر … زِر می زنی ؟!

شهاب چند ثانیه ای سکوت کرد و نگاهش را به زمین زیر پایش داد . شاید حق با مجتبی بود و عمادِ شاهید صرفاً خواسته بود لطفی در حق زیر دستش بکند … ولی …

قسمتی از قلبش نا آرام بود . نمی خواست آیدا قاطیِ این قسمتِ سیاهِ زندگی اش شود … به هیچ عنوان نمی خواست !

مجتبی سکوتش را به نوعی دیگر تعبیر کرد که کف دستش را روی کتف او کوبید و با لحنی تشویق کننده ادامه داد :

– می دونم گیجی … هنوز اولشه ! با سر افتادی توی کوزه ی عسل و خبر نداری ! … به وقتش می فهمی عماد خان از خدا بیشتر به بنده هاش لطف داره !

شهاب نگاه کوتاهی به او انداخت … دوست داشت جواب دندان شکنی به او بدهد ،ولی … هووف !

نفس تندی کشید و بعد روی نیمکت فلزی نشست .

مجتبی مقابل او ایستاد و باز از سیگارش کام گرفت . پرسید :

– قضیه مهمونی آخر هفته رو میدونی ؟!

شهاب با کنجکاوی نگاهش کرد :

– کدوم مهمونی ؟

– تولد عماد خانو که یادت سه ماه پیش ، توی باشگاه سوارکاری ؟

شهاب اوهومی گفت … و مجتبی ادامه داد :

– حالا رشید خان و دو سه تا از رفیق رفقاش میخوان براش جشن بگیرن سوپرایزش کنن ! … البته خودش هنوز خبر نداره ! … نخواستن مهمونی تمِ بی ناموسی باشه … گفتن هر کی میره با زنش یا نامزدش بره ! در نتیجه دختر و مواد و آب شنگولی هم تعطیله !

نفس تندی کشید … انگار لجش گرفته بود ! بعد دوباره نگاهش را به شهاب داد و همانطور که ته سیگار را روی زمین می انداخت ، ادامه داد :

– تو که با آیدا میری … هووم ؟! کلی حال می کنید !

شهاب بدونِ هیج مکث و تردیدی به سرعت پاسخش را داد :

– عمراً !

– چرا عمراً ؟! … میگن حتی زن و دخترای رشید خان هم میان مهمونی ! ما یالغوزا رو راه نمیدن … ولی تو فرق داری !

شهاب شانه ای بالا انداخت … برایش فرقی نمی کرد ! … حتی اگر شخصِ امام جمعه ی شهرشان و خانواده اش هم در آن مهمانی شرکت می کردند ، آیدا را نمی برد !

مجتبی از سرتقی شهاب لجش گرفته بود … ‌کمی خم شد به سمت او و باز گفت :

– تو اصلاً میدونی این مایه دارا که دور هم جمع میشن چه تفریحایی می کنن . می دونی چه غذاهایی توی مهمونیاشون سرو میشه ؟! … تو عمرت خاویار خوردی تو ؟!

شهاب با بی اعتنایی پاسخش را داد :

– این چیزا یه ورمم نیست !

– والله لیاقت نداری ! معدت به فلافل عادت کرده ، خاویار بزنی اوردوز می کنی !

شهاب دهان باز کرد تا پاسخ تند و تیزی بدهد ، ولی صدای زنگ موبایل مجتبی که بلند شد … بی خیال شد .

مجتبی دست برد توی جیبِ شلوار جینش و همانطور که موبایلش را بیرون می آورد ، روی زمین تف کرد … بعد یکدفعه حیرت دوید توی صورتش :

– حاجی پشمام ! خودشه ! انگار موشو آتیش زدن !

– شاهیده ؟!

مجتبی به او چشم غرّه رفت :

– جنابِ آقای شاهید ! ادب نداری تو ؟!

و همانطور که چند قدمی از شهاب دور می شد ، پاسخ تماس را داد .

شهاب نیشخندی به او زد و موبایلش را بیرون آورد و نگاهی به آن انداخت . آیدای عزیزش در تلگرام آنلاین بود .

در دلش اشتیاقی نرم نشست . برایش تایپ کرد : در چه حالی ماه قشنگم ؟!

خیلی طول نکشید که آیدا پیامش را دید و بعد در پاسخ برایش عکسی فرستاد .

یک سلفی از خودش در حالیکه یک ورقه ماسکِ سفید رنگ روی صورتش قرار داشت .

شهاب باز تایپ کرد : آرایشگاهی ؟

– اوهوم !

گوشه ی چشم های شهاب چین خورد … این جوابِ تک سیلابی برای آیدا نشانه ی خوبی نبود ! این یعنی با شهاب قهر بود !

از دو روز قبل که خودش آمد به اتاق شهاب و با هم حرف زدند … آیدا انگار قهر بود !

باید از دلش در می آورد !

– امشب بریم بیرون ؟ شامی که وعده دادی رو مهمونم کنی !

آیدا ایز تایپینگ شد :

– امشب نمیشه . خونه ی دوستم دعوتم .

– چه دعوتی ؟ نمی تونی کنسلش کنی ؟

آیدا مشغول ضبط ویسی شد ، ولی شهاب نتوانست بماند تا صدایش را گوش کند .

مجتبی به سرعت به طرفش برگشت .

– شهاب … شهاب بزن بریم ! رئیس احضارمون کرده !

آنقدر به هیجان آمده بود که روی پاهایش نمی توانست بماند ! شهاب گوشی را خاموش کرد و توی جیبش برگرداند .

– کجا ؟

– چرمشیر !

مجتبی لبخندی وحشیانه زد :

– بلاخره ماهی غلابو بلعید !

***

***

– پدر و مادر روشنک رفتن تهران ، برای همین خونه تنهاست .گفته من و هستی و حنا بریم خونه شون بمونیم امشب .

ویس را فرستادم ، ولی شهاب سین نزده آفلاین شد . در حالی که انتظارش را نداشتم وسط چت کردنمان برود   برایش دهان کجی کردم و موبایل را گذاشتم کنار .

هم زمان متوجه هستی شدم که از در سالن آرایشگاه وارد شد و بعد از اینکه من را دید ، به سمتم آمد .

به رویش لبخند زدم .

– چطوری خوشگل ؟

دستم را دراز کردم و انگشتانش را دوستانه گرفتم . هستی ادامه داد :

– باز اومدی صفا بدی به صورتت !

– روزای آخر بیکاریه دیگه ! از شنبه همش سر کارم !

– خوبه حداقل امشب رو خونه ی روشن اینا کلی عشق و حال می کنیم !

گفتم :

– مگه قراره سکس گروپ بزنیم ؟!

هستی در حالیکه به شوخی رکیک من غش غش می خندید ، لبه ی صندلی آرایشگری ام نشست و ویشگونی از بغلِ رانم گرفت .

– حالا که دیگه قاطی آدما شدی و میخوای بری سر کار … یه ذره روی ادبیاتت کار کن ! یه وقت جلوی رئیس روءسا یه چیزی از دهنت می پره بیا و درستش کن !

باز به رویش لبخند زدم و جوابش را ندادم . هستی آدامسش را یک بار آنقدر باد کرد که توی صورتش ترکید و بعد آن را با زبانش جمع کرد … بعد پرسید :

– حالا تا کِی اینجا کار داری ؟ … دیر نرسیم خونه روشن !

نچی گفتم .

– دیر نمی شه !

هم زمان سیما جون ، آرایشگرم به سمت ما آمد و همانطور که با هستی حال و احوال می کرد ، گونه های من را ماساژ داد .

– خب آیدا جون … این دیگه کافیه ! پاشو برو اتاق بغلی تا تتویی که خواستی رو برات بزنن !

هستی یک مدلی نگاهم کرد انگار نزدیک بود روی سرش شاخ در بیاید :

– تتو ؟!

با اشتیاق سرم را تکان دادم . سیما جون صورتم را تمیز کرد و رفت … آن وقت من از روی صندلی بلند شدم و گفتم :

– یهویی به ذهنم رسید ! میخوام اسم شهاب رو تتو کنم !

– واقعاً ؟!

هنوز حیرت زده به نظر می رسید . همانطور که آرام آرام به سمت اتاقِ مورد نظر می رفتیم ، طرح مورد نظرم را از توی گالری موبایلم پیدا کردم و نشانش دادم .

هستی گوشی را گرفت و با دقت به طرح نگاه دوخت … . اخم عمیق و متفکر میان ابروهایش داشت نگرانم می کرد … فکر می کردم او از این کار من خوشش بیاید !

– اینهمه طرح ! حالا چرا اسم شهاب ؟!

لب ورچیده پاسخش را دادم :

– مگه اسمش چشه ؟!

– کجا میخوای بزنی ؟!

– وسط سینه هام !

نقطه ی مورد نظرم را نشان دادم . هستی یکی دو بار نگاهش بین صفحه ی موبایلم و سینه ام چرخید … و بعد یکدفعه از هیجان منفجر شد :

– وای … خیلی سکسی می شه آیدا ! قلبم گرفت !

می دانستم ! او تنها کسی بود که پایه ی خل بازی هایم بود !

با ذوق خندیدم و هستی محکم بازویم را فشار داد :

– خودش می دونه ؟

سرم را به چپ و راست تکان دادم :

– می خوام شب عروسیمون سوپرایزش کنم !

– حالا کارِ نکرده هم گذاشتین واسه حجله تون ؟!

ویشگونی از بازویش گرفتم .

وارد اتاق شدیم … همانطور که دکمه های شومیزم را یکی یکی باز می کردم ، گفتم :

– خدا بخواد داره کارامون ردیف می شه ! من که به لطف بابات کار پیدا کردم ، شهاب هم …

مکثی کردم و لب هایم را روی هم فشردم … شهاب هم کار جدیدی داشت ! کاری که نمی خواست دیگران از وجودش مطلع شوند … و این یک جورایی نگرانم می کرد .

شومیزم از تنم در آوردم و به چوب لباسی آویزان کردم . دست بردم تا سوتینم را هم در بیاورم … که با حرف هستی خشکم زد :

– حالا من یه چیزی بهت بگم که رایگان اپیلاسیون بشی ! … بابام روحشم از استخدام شدن تو خبر نداشت !

چند ثانیه ای طول کشید تا مغزم حرفش را تجزیه و تحلیل کرد … بعد با تغیّر چرخیدم به طرفش و ناباورانه گفتم :

– چی داری می گی ؟!

هستی شانه ای بالا انداخت :

– خودمم اولش باورم نشد … ولی بابام واقعاً نقشی توی استخدام تو نداشته ! یعنی اصلاً یادش نبوده که تو قراره بری مصاحبه !

گیج و مبهوت بزاق دهانم را قورت دادم و در ذهن شلوغم به دنبال پاسخی قابل قبول گشتم :

– پس … پس چطوری …

و همان وقت تتو کارِ سالن به جمعمان پیوست :

– آماده شدی گلم ؟ … بشین رو صندلی !

***

کلّ محل غرق شده بود انگار !

مجتبی با موتورش از بین جمعیت آدم هایی که برای تماشا آمده بودند ، عبور کرد .

شهاب روی ترک موتورش نشسته بود و هنوز درست و حسابی نمی دانست چه شده است .

مقابل دربِ کوچک خانه ای ، چهار مرد جوان دیگر ایستاده بودند . شهاب آن ها را می شناخت … از آدم های شاهید بودند .

مجتبی درست کنار آنها توقف کرد و با صدای بلند و شنگولش گفت :

– چطورید برادرا ؟ طرف هنوز رو کاره ؟!

یکی از آنها پاسخ داد :

– خوب وقتی رسیدی ! نزدیک بود مهمونی رو بدون شما شروع کنیم !

و با نگاه عجیبی به شهاب … جلو رفت و دست راست شهاب را گرفت .

شهاب تا قبل از اینکه بفهمد چه اتفاقی افتاده ، سردیِ اسلحه را میان انگشتانش احساس کرد !

آنقدر جا خورد که برای چند ثانیه هیچ حرکتی نکرد … فقط نگاه دوخت به اسلحه ی میان انگشتانش … .

مرد به او توپید :

– چته ؟! یه جوری زل زدی بهش انگار توی عمرت ندیدی !

و بعد رو به مجتبی ادامه داد :

– این بچه ننه رو رئیس چرا اصرار داشت با خودمون بیاریم ؟!

مجتبی سرد پاسخش را داد :

– سرت تو کو… خودت باشه ساسان ! درو باز کن !

یکی کوبید روی شانه ی شهاب و همچنان که او را ترغیب می کرد پیش برود ، بغل گوشش غرید :

– اینقد تابلو بازی در نیار ! اینا برای سیس گرفتنه … واگرنه قرار نیست کسی رو بکشیم !

این حرف او باعث دلگرمی شهاب نشد ! … ولی تلاش کرد نشان بدهد که همه چیز مرتب است.

نفس عمیقی کشید و اسلحه را سفت میان انگشتانش گرفت .

در حیاط باز شد … و بعد همه ی آنها یکدفعه ریختند داخل خانه .

شهاب دیرتر از همه ی آنها وارد شد و در را پشت سرش بست .

صحنه ی دیوانه وار بود ! تمام تصویرها و صداها بی رحمانه در سرش می ریختند و جمجمه اش را داغ کرده بودند . نمی دانست قرار است با چه صحنه ای روبرو شود ، ولی خودش را برای هر چیزی آماده کرده بود !