همه بی اختیار یک قدم به عقب برداشتند . عماد سرش با آن اسلحه گرم بود و مشغول بررسی اش . ساسان با تمام شهامتش کنار او ایستاده بود و سعی داشت حرفی بزند تا او را آرام کند .

– آقا … این مشتبا زر می زنه ! خودش عین سگ مخفی کاری میکنه … بعد میخواد ما رو از چشم شما بندازه ! … اصلاً … اصلاً این مرتیکه با اجازه ی کی به شهاب تلفن داد ؟! اگه زنگ می زد پلیس …

عماد وسط حرفش پرید :

– این پُره ساسان ؟!

بیچارگی در صورت ساسان موج می زد :

– آقا … اصلاً گوش می دین چی می گم ؟ من …

و با صدای تقِ وحشتناکِ شلیک گلوله … حرف در دهانش نصفه و نیمه باقی ماند و عقب پرید .

عماد نگاه کرد به ساسان که از ترس منجمد شده بود :

– آهان ! پره !

و شلیک دوم … درست جلوی پاهای حسین !

مجتبی هاج و واج مانده بود و به غیر از او … دیگران عین مور و ملخ پا گذاشتند به فرار !

عماد صدایش را بالا برد :

– فرار نکنید ها ! هر کی فرار کنه من می زنمش !

و باز شلیکی دیگر !

شلیک هایش بی هدف بود … برای ترساندن آن آدم ها . ولی هیچ کسی مطمئن نبود شلیک بعدی اش هم بی هدف خواهد بود یا مغز کسی را نشانه خواهد گرفت !

همه با بدبختی سر جا ایستاده بودند … مردد بین ماندن یا فرار کردن ! … عماد این بار از ته حنجره اش فریاد زد :

– پشت سر آیدا خانم کی حرف زده ؟! …

رگ گردنش زده بود بیرون … حرارت از تنش بر می خاست . نگاهش دور تا دور فضا چرخید و بعد به سمت حمیدرضا گام برداشت … که پشت ماشینش سنگر گرفته بود … .

– کی پشت سرِ خانم حرف زده ؟!

حمید رضا با بدبختی بیشتر غوز کرد … و عماد نوک داغ اسلحه را رو

#سال_بد ❄️

#پارت_476

حمید رضا چشم هایش را بسته بود و از ترس علناً می لرزید :

– همه می گفتن آقا ! همه …

فشار اسلحه رو پیشانی اش بیشتر شد و پوستش را سوزاند … و بعد ناگهان به زانو در آمد :

– آقا به خدا اول ساسان گفت ! ما که از جایی خبر نداشتیم ! اون اومد گفت …

عماد بلافاصله چرخید و با نگاهش به دنبال ساسان …

ساسان عقب عقب رفت … بر افروخته داد کشید :

– گه خوردی پوفیوز ! من کِی به شما گفتم ؟! … شماها پرسیدین … من که …

و بعد مقاومت و شجاعتش در هم شکست … چرخید و پا به فرار گذاشت !

اینبار عماد واقعاً او را هدف گرفت و شلیک کرد … .

یک ثانیه ی بعد صدای فریادِ از ته گلوی ساسان به هوا برخاست و بعد مثل گراز شکار شده ای نقش زمین شد .

صدای فریادهای درد آلودِ ساسان بود و دستهایش که به پایش چنگ انداخته بودند … .

دیگران هاج و واج نگاه می کردند … حتی ترسشان را از یاد برده بودند ! …و عماد کوتاه دستور داد :

– تنه ی لشش رو جمع کنید بیارید اینجا !

بلافاصله حمید رضا و حسین دویدند تا به داد ساسان برسند … و عماد با کلافگی به آنها نگاه می کرد ، که موبایلش زنگ خورد .

عصبی و بی حوصله موبایلش را از جیبش در آورد و نگاه کرد به شماره ی رشید خان . اصلاً در وضعیتی نبود که بخواهد با کسی حرف بزند ، ولی تماس رشید را نمی توانست نادیده بگیرد.

– الو رشید جان ! … من دستم بنده الان … نیم ساعت دیگه خودم بهت …

ولی صدای رشید پیچید در گوشش :

– عماد ، این دختره اینجاست … حالش خوش نیست ! سراغت رو می گیره !

♨️♨️♨️♨️♨️♨️♨️♨️♨️♨️♨️♨️♨️♨️

#سال_بد ❄️

#پارت_477

برای لحظه ای حافظه ی عماد او را یاری نکرد که پرسید :

– کدوم دختره ؟!

و بعد بلافاصله … خودش پاسخ خود را پیدا کرد . حتماً منظورش آیدا بود و عماد … پلک هایش را روی هم فشرد تا خودش را آرام کند !

رشید پشت تلفن تند و تیز و نگران صحبت می کرد :

– نامزد شهاب سلطانیه ! اومده اینجا … عین مجسمه نشسته ! هر چی ازش می پرسم ، هیچی جواب نمیده … فقط هی میگه با تو کار داره !

چیزی در انتهای گلوی عماد او را ترغیب می کرد که با همه ی وجود فریاد بزند … ولی آرام ماند و گفت :

– ببین رشید ، من واقعاً شرمنده ام ! می دونم از کار و زندگی افتادی …

– از من شرمنده ای ؟! … مردِ حسابی ! دارم میگم نامزد شهاب سلطانی سراغ تو رو می گیره ! … تو با این دختره چه صنمی داری آخه ؟!

عماد یک لحظه ی کوتاه موبایل را از کنار گوشش پایین آورد و نفس کلافه ای کشید … و نگاه کرد به اطرافش … . به مجتبی که کمی دورتر از بقیه ایستاده بود … و ساسان که هنوز کف چمن ها ولو بود و دیگران دورش را گرفته بودند … . بعد باز گفت :

– داستانش مفصله … حالا برات توضیح می دم ! فقط تو یه کاری بکن … برو بهش بگو که با من حرف زدی و من گفتم برگرده خونه ! خودم تا شب مجتبی رو می فرستم دنبالش …

رشید خواست چیزی بگوید :

– ولی عماد این اصلاً …

عماد میان کلامش دوید :

– اگر هم بد قلقی در آورد و نرفت … باشگاهو خلوت کن ! دمت گرم … جبران می کنم برات !

سکوت رشید پشت تلفن … نشان می داد از توضیح شنیدن از عماد ناامید شده است ! عماد خدا خواسته تماس را تمام کرد و بعد به سمت مجتبی رفت .

– تو جواب تلفنای آیدا رو نمی دی ؟!

لحنش باز عصبی و پرخاشگر شده بود . مجتبی به تته پته افتاد :

– من … راستش نه ! ازش خبر ندارم دو روزه !

– بی جا کردی که نه ! من تو رو گذاشتم که مراقب اون باشی یا نه ؟! … ولش کردی که مجبور بشه بره از باشگاه سراغ منو بگیره ؟!

♨️♨️♨️♨️♨️♨️♨️♨️♨️♨️♨️♨️

#سال_بد ❄️

#پارت_478

– به من زنگ نمی زد … منم … آخه می دونید دیشب موبایلم شکست ! اصلاً به عقلم نرسید که …

دنبال توجیهی می گشت … عماد کلافه دستش را در هوا تکان داد . مجتبی ساکت شد … .

بعد عماد نفس عمیقی کشید :

– فراموش کردم بپرسم ، وقتی این گوساله ها داشتن حرف می زدن … شهاب صداشونو شنید یا نه ؟!

تیغه ی بینی مجتبی تیر کشید و چشم هایش باز پر از کینه شد .

– به نظرم شنید ! نمی دونم … نه اینکه چیزی بگه یا داد و بیدار راه بندازه ! ولی از دیشب شده مرده ی متحرک ! … نه چیزی می خوره … نه حرفی می زنه …

عماد هوومی گفت و سرش را به حالتی متفکرانه تکان داد … و بعد باز چرخید و به سمت ساسان رفت .

ساسان از درد ناله می کرد … با دیدن عماد وحشت زده خواست خودش را عقب بکشد ، اما حضور دست های دیگران او را سر جا نگه داشت . بعد شروع کرد به ضجه زدن :

– آقا من گه خوردم ! … دیگه از این غلطا نمی کنم ! … آقا رحم کن ! … آقا به ننه ام رحم کن که چشم انتظارمه … بفهمه مُرده ام ، می میره !

– من به ننه ات کار ندارم . ولی اگه یه بار دیگه تکرار بشه … می ندازمت جلوی سگا …

ساسان پر سوز و گدازتر از قبل نالید :

– تکرار نمیشه ! من گه بخورم پشت سر اون خانمِ پاکدامن دیگه حرف بزنم !

عماد نفس عمیقی کشید . هنوز هم به خاطر حرف هایی که می دانست این آدم ها بین خودشان رد و بدل کرده اند … به شدت خشمگین بود . ولی انگار دیگر دل و دماغِ ادامه دادن آن بازی را نداشت . تماس رشید و اینکه می دانست حالا آیدا با حالِ ناخوش در شهر دوره افتاده دنبالش … او را از رمق انداخته بود .